Η μάστιγα της Εκκλησίας

Εκκοσμίκευση και Πνευματική Μοιχεία

Επακόλουθο της εκκοσμίκευσης και του ακατάσχετου σχετικισμού και συγκρητισμού είναι να αυξάνονται ολοένα και περισσότερο τα φαινόμενα της πνευματικής μοιχείας στις τάξεις των κληρικών της Εκκλησίας. Η Εκκλησία της Ελλάδος πρωτοπορεί στο θέμα αυτό, ενδεχομένως λόγω της «ομηρίας» της στο «έκπτωτο» Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Ζούμε αναμφισβήτητα στους έσχατους καιρούς, για τους οποίους μας προειδοποίησαν οι Πατέρες της Εκκλησίας.

Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει παρατήσει το ιεραποστολικό της έργο και ασχολείται κυρίως με 2 πράγματα: 1) την συλλογή χρημάτων διοργανώνοντας κοσμικές εκδηλώσεις (όπως αυτή), 2) την συμμετοχή σε δήθεν θεολογικούς διαλόγους και συμπροσευχές με αιρετικούς (όπως αυτή) και αλλόθρησκους.

Όσον αφορά τις κοσμικές εκδηλώσεις θα πρέπει να ειπωθεί ότι το ποίμνιο αντιμετωπίζεται ως πελάτης και όχι ως ποίμνιο. Ακριβώς την ώρα που όλοι θέλουν να του αδειάσουν την τρύπια τσέπη, το ίδιο κάνουν και διάφοροι Μητροπολίτες που αθλούνται σε ένα ξέφρενο πάρτι διοργανώσεως «φιλανθρωπικών συναυλιών» προσφέροντας ένα φτηνό θέαμα που δεν αρμόζει στα μέτρα της Εκκλησίας για να μαζέψουν κόσμο και ενδεχομένως να κάνουν και δημόσιες σχέσεις με τους τοπικούς άρχοντες.

Το πρόσωπο της Εκκλησίας στην Ελλάδα αλλάζει, και αλλάζει με έναν πολύ άσχημο τρόπο την ώρα που οι Έλληνες έχουν απόλυτη ανάγκη από Ορθόδοξη πνευματική καθοδήγηση.

Οι Μητροπολίτες που επιδίδονται σε αυτό το άθλημα, αλλά και όλοι οι Μητροπολίτες, θα μπορούσαν να κάνουν όμορφες εκδηλώσεις για τους σύγχρονους Αγίους που έχει θάψει το σημερινό κατεστημένο. Ο Θεός μας τους έστειλε σήμερα γιατί σήμερα τους έχουμε ανάγκη. Εάν ένοιωθαν ως πρώτιστο καθήκον την Ορθόδοξη πνευματική καθοδήγηση των Ελλήνων και είχαν πίστη στον Θεό, Εκείνος θα τους βοηθούσε να συγκεντρώσουν και τα απαραίτητα χρήματα με κάποιον τρόπο. Απ’ ότι φαίνεται όμως δεν την έχουν αυτήν την πίστη, τους τραβάνε προς τα κάτω τα βαρίδια του ορθολογισμού και της γρήγορης μπάζας που χαρακτηρίζει τον σημερινό κόσμο. Παρ’ ότι ο Άγιος Παΐσιος έχει κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο, εκείνοι προτιμούν την Μαρινέλλα και την κάθε Μαρινέλλα.

Όσον αφορά τους «διαλόγους» οι συναντήσεις διάφορων «επιστημονικών θεολογικών επιτροπών» απαρτιζόμενων από εκπροσώπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας και εκπροσώπους αιρέσεων -τις οποίες πια αποκαλούν και δέχονται ως «Εκκλησίες»- για την συζήτηση «υψηλών θεμάτων»! και «νοημάτων»! είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο. Σε όλες αυτές τις υψηλού επιπέδου! συζητήσεις οι συμπροσευχές δίνουν και παίρνουν. Θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι οι ανίερες αυτές συζητήσεις γίνονται για αυτόν ακριβώς τον λόγο, για να διαφημίσουν στο ποίμνιο την πνευματική μοιχεία αλλά και για νατονίσουν το πνεύμα που κυριαρχεί σε αυτές τις συζητήσεις: πάλι η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΙΧΕΙΑ. Αυτός είναι ο κόσμος που του ετοιμάζουν.

Ένα πρόσφατο παράδειγμα έλαβε χώρα στην Λάρνακα της Κύπρου. Διαβάζουμε:

«Εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ μὲ τὰς εὐλογίας καὶ ὁδηγίας τῶν Ἐκκλησιῶν μας, ἡ Διεθνὴς Ἐπιτροπὴ τοῦ Θεολογικοῦ Διαλόγου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ἀγγλικανῶν συνῆλθεν εἰς τὴν Λάρνακᾳ τῆς Κύπρου ἀπὸ τὴν 13ην ἕως τὴν 20ην Ὀκτωβρίου 2018, διὰ νὰ συνεχίσῃ τὸν διάλογον εἰς τὰ θέματα οἰκολογίας καὶ εὐθανασίας. Τὴν Συνάντησιν ἐφιλοξένησεν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κιτίου κ. Χρυσόστομος ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Ἡ Ἐπιτροπὴ τοῦ Διαλόγου διατελεῖ βαθύτατα εὐγνώμων διὰ τὴν κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα γενναιόδωρον καὶ θερμὴν φιλοξενίαν τοῦ Μητροπολίτου Κιτίου.

Ὅπως πάντοτε, αἱ ἐργασίαι τῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Διαλόγου ἤρχιζαν μὲ καθημερινὴν προσευχὴν καὶ λατρείαν. Ἡ Ἐπιτροπὴ παρηκολούθησε τὴν Εὐχαριστιακήν Σύναξιν τῆς Κυριακῆς εἰς τὸν Ἀγγλικανικὸν Καθεδρικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Παύλου εἰς τὴν Λευκωσίαν, ὡς καὶ τὴν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τὸν Καθεδρικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Λαζάρου εἰς τὴν Λάρνακαν, καθὼς καὶ τὸν Μέγα Ἑσπερινὸν τῆς ἑορτῆς του Ἁγίου Λουκᾶ εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ, προστάτου τῆς Ἀραδίππου.

Τὰ μέλη τῆς Ἐπιτροπῆς εἶχον τὴν εὐλογίαν νὰ ἐπισκεφθοῦν ἱερὰ προσκυνήματα καὶ νὰ προσκυνήσουν λείψανα Ἁγίων, ὅπως εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἀγγελόκτιστης εἰς τό Κίτι-Λάρνακας, τὸ Βυζαντινὸν Μουσεῖον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ´ εἰς τὴν Λευκωσίαν, καθὼς καὶ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τὰ Πάνω-Λευκάρα.»

«Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος» και με τις «ευλογίες και οδηγίες των Εκκλησιών» συναντήθηκαν οι Ορθόδοξοι με τους αιρετικούς για να συμπροσευχηθούν και να συζητήσουν για θέματα της οικολογίας και ευθανασίας. Όλα αυτά έγιναν «εις το όνομα της Αγίας Τριάδος»!

«Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος» ο αναγνώστης διαβάζει ότι όλοι αυτοί μπήκαν σε Ορθόδοξους και Αγγλικανικούς ναούς να συμπροσευχηθούν και αναρωτιέται για ποιον λόγο τώρα τον αναγκάζουν να ψάξει στο διαδίκτυο να βρει ποιος ναός ήταν Ορθόδοξος και ποιος Αγγλικανικός. Αναρωτιέται πόσοι αναγνώστες νοιώθουν την ανάγκη να ξεχωρίζουν τους Ορθόδοξους ναούς από τους ναούς των αιρετικών και αν κάποια στιγμή στο μέλλον βαρεθούν να το κάνουν, πράγμα που θα σημαίνει ότι θα έχουν πια «εκπαιδευτεί» να δέχονται αυτήν την κατάσταση ως φυσιολογική. Αναρωτιέται για ποιον λόγο η Εκκλησία συμμετέχει σε αυτό και επιτέλους αν αυτό όντως γίνεται «εις το όνομα της Αγίας Τριάδος».

«Εις το όνομα της Αγίας Τριάδος» διαβάζει παρακάτω ότι αιρετικοί και Ορθόδοξοι προσκύνησαν λείψανα Αγίων οι οποίοι στην πλειοψηφία τους μαρτύρησαν από αιρετικούς! Από την άλλη δεν γίνεται σαφές στον αναγνώστη αν όλοι οι Άγιοι ήταν Ορθόδοξοι ή αν προσκύνησαν και ψεύτικους αγίους. Ο αναγνώστης αναρωτιέται αν «εις το όνομα της Αγίας Τριάδος» οφείλει να τα παραβλέψει όλα αυτά και να παραστήσει τον ηλίθιο.

Κάθε φορά που αυτές οι επιτροπές συζητάνε την περί ανέμων και υδάτων θεματολογία τους (που εξυπηρετεί συγκεκριμένη ατζέντα) οι Ορθόδοξοι που συμμετέχουν επιδίδονται αναίσχυντα και σε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΙΧΕΙΑ, παραβαίνοντας τους Κανόνες της Εκκλησίας. Παρουσιάζουν μετά ανοιχτά πλατιά αυτήν τους την πράξη στο ευρύ κοινό για να το εξοικειώσουν και να το διαφθείρουν. Ανακατεύουν τους Ορθόδοξους ναούς με τους ναούς των αιρετικών, για να παρουσιάσουν σε απλή λαϊκή γλώσσα την πνευματική τους μοιχεία. Προσκυνάνε τα Ιερά Λείψανα Αγίων μαζί με αιρετικούς, για να παρουσιάσουν σε απλή λαϊκή γλώσσα την πνευματική τους μοιχεία. Και όλη αυτή η φιλολογία για τα θέματα και τα κείμενα που συζητάνε, όλη αυτή η πάρλα γίνεται και για να πέσει αλλού το κέντρο βάρους, να τραβηχτεί ο προβολέας μακρυά από την ωμή παράβαση των Κανόνων της Εκκλησίας. Ότι ντε και καλά εκεί κάνουν κάτι καλό, κάτι πολύ σοβαρό και προχωρημένο, το οποίο οι Πατέρες που θέσπισαν τους Κανόνες της Εκκλησίας που απαγορεύουν τις συμπροσευχές δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν.

Το τραγικότερο όλων είναι ότι όλο αυτό γίνεται με την συγκατάθεση της διοικούσης Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία αδιαφορεί παντελώς για την συντελούμενη πνευματική καταστροφή, την σύγχυση και την αλλοίωση του Ορθοδόξου φρονήματος του ποιμνίου.

Είναι τέτοια η σύγχυση και η πνευματική κατολίσθηση που φτάσαμε στο σημείο να ρωτάμε: Ποιος είναι τελικά ο ποιμένας και ποιο το ποίμνιο;

Όταν βλέπεις Μητροπολίτες και Ηγούμενο Ιεράς Μονής του Αγίου Όρους να προσεύχονται σαν μουσουλμάνοι σε μουσουλμανικό νεκροταφείο μαζί με Ιμάμη, καταλαβαίνεις ότι κάπου εδώ φτάνει και το τέλος. Δεν ξέρω ποιο τέλος, ο Θεός θα το αποφασίσει, αλλά φτάνει ένα τέλος.

Με αυτά τα χέρια που άνοιξαν κατά τον μουσουλμανικό τρόπο για να αναπέμψουν «προσευχή» θα πάνε αύριο να ακουμπήσουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, να ευλογήσουν το ποίμνιο. Με αυτά τα χέρια….

Πιο θλιβερή εικόνα δεν έχω ξαναδεί από αυτήν εδώ.

Ο Θεός να μας λυπηθεί και να μας ελεήσει.

***

Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ