Πολλοί γονείς χρειάστηκαν την βοήθεια δικηγόρου για να επιστρέψουν τα απαράδεκτα βιβλία των θρησκευτικών αν και σύμφωνα με το Σύνταγμα ήταν αναφαίρετο δικαίωμά τους.

ΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Πρωτοπρ. Αθανασίου Π. Τύμπα, θεολόγου-μουσικού

Όταν οι εποχές είναι δύσκολες είναι και παραγωγικές πνευματικά. Αυτό αποδεικνύει η περίοδος της Τουρκοκρατίας, η οποία έχει να υπερηφανεύεται για τους νεομάρτυρες. Άνθρωποι μέσα στην καταπίεση των Τούρκων, ενώ ήξεραν ότι θα αποκεφαλιστούν, δεν δίσταζαν να υπερασπίζονται την τιμή τους και την πίστη τους.

Τέτοιος ήταν  και ο Άγιος Αναστάσιος από την Ήπειρο που μια μέρα θέριζε μαζί με την αδελφή του και συγχωριανούς του όταν παρουσιάστηκε μια ομάδα Τούρκων καβαλάρηδων με επικεφαλής τον Μουσά, γιό του Οθωμανού διοικητή της περιοχής. Γοητευμένος από την ομορφιά της αδελφής του, θέλησε να την κάμει αντικείμενο των χυδαίων απολαύσεών του. Ο Αναστάσιος όρμησε με τόλμη κατά των Τούρκων και  έδωσε χρόνο στην αδελφή του να διαφύγει. Έτσι ο Αναστάσιος μετά λίγες ημέρες βρέθηκε στην φυλακή. Ο Τούρκος διοικητής βλέποντας το θάρρος του προσπάθησε με υποσχέσεις για δόξα και κοσμικές τιμές να τον πείσει να αλλάξει την πίστη του και να γίνει Μωαμεθανός. Όμως ούτε τα άγρια χτυπήματα ούτε οι απειλές μπόρεσαν να κάμψουν τον νέο.

Ο  Μουσά βλέποντας τη στάση του Αναστασίου θέλησε να μάθει για τούτη την πίστη που καθιστά τους χριστιανούς ισχυρότερους από όλες τις κοσμικές δυνάμεις και πήγε κρυφά στο κελλί του. Μόλις άνοιξε η πόρτα αντίκρισε δύο νέους με όψη λαμπρή να περιβάλλουν τον φυλακισμένο οι οποίοι έγιναν ξαφνικά άφαντοι. Ο Αναστάσιος του εξήγησε ότι επρόκειτο για τους φύλακες αγγέλους των χριστιανών που τους βοηθούν ιδιαιτέρως στα δεινά για την αγάπη του Χριστού.

Την ψυχή του νεαρού μουσουλμάνου φώτισε το Άγιο Πνεύμα, έπεσε στα πόδια του μάρτυρα και τον παρακάλεσε να γίνει χριστιανός. Τελικά για να μην γίνουν διωγμοί στην περιοχή οδηγήθηκε από έναν άγγελο στην Πελοπόννησο όπου τέθηκε στην καθοδήγηση ενός γέροντα ασκητή. Από την Πάτρα πέρασε στην Βενετία για να βαπτιστεί εκεί δίχως τον φόβο των Τούρκων. Στην συνέχεια έγινε στην Κέρκυρα μοναχός και έλαβε το όνομα Δανιήλ. Οι ασκητικοί του αγώνες δεν στάθηκαν ικανοί να σβήσουν την φλόγα του για το μαρτύριο γι’ αυτό μετέβη στην Κωνσταντινούπολη. Οι εκεί χριστιανοί τον απέτρεψαν να παραδοθεί στον θάνατο από τον φόβο των διώξεων κατά των υπολοίπων εκεί πιστών. Έτσι επέστρεψε στην Κέρκυρα όπου έκτισε μια εκκλησία προς τιμήν του φίλου του Νεομάρτυρα Αναστασίου ο οποίος είχε αποκεφαλιστεί από τους Τούρκους.

Αυτά γινόταν επί Τουρκοκρατίας καθημερινά. Σήμερα ακόμη οι χριστιανοί στην πατρίδα μας έχουν κάποια δικαιώματα. Μόλις όμως αλλάξει το σύνταγμα και επικρατούσα θρησκεία σταματήσει να είναι η Ορθοδοξία τότε για πολλά πράγματα οι χριστιανοί, δεν θα μαρτυρούν βέβαια, αλλά θα οδηγούνται στον εισαγγελέα. Αυτό  έγινε με έναν σύγχρονο επίσκοπο που είπε την γνώμη του Ευαγγελίου για την ομοφυλοφιλία. Πολλοί γονείς επίσης χρειάστηκαν την βοήθεια δικηγόρου για να επιστρέψουν τα απαράδεκτα βιβλία των θρησκευτικών αν και σύμφωνα με το Σύνταγμα ήταν αναφαίρετο δικαίωμά τους.

Αυτό που μπορούμε όλοι εμείς σήμερα είναι, να μη φοβόμαστε να κάνουμε το Σταυρό μας με θάρρος σε δημοσίους χώρους. Ας μην σπαταλάμε τον χρόνο μας εκεί που πίνουμε έναν καφέ με τους φίλους μας με ανούσιες συζητήσεις αλλά ας μιλούμε για θέματα της πίστεώς μας που θα μας βοηθήσουν στον δρόμο μας προς την αγιότητα.
πηγή