ΔΟΓΜΑ
Ό, τι κι αν έχεις κάνει,
(μα ό, τι !!!...)
ο Θεός,
τούτη τη στιγμή,
σε αγαπά!
Τελεία και παύλα.
Ίσως δεν το αντέχεις.
Ίσως δεν το θες.
Ίσως ηδονίζεσαι στις ενοχές.
Ίσως σ’ αρέσει το μαστίγωμα.
Ίσως έμαθες στην τιμωρία,
για να νιώσεις
μια μορφή αυτοδικαίωσης.
Μα ο Θεός είναι κάτι άλλο.
Δεν είναι οι σκέψεις σου.
Ο Θεός αγάπη εστί...
Το πιάνεις άραγε αυτό καθόλου τι σημαίνει;...
Ο Θεός.
Αγάπη.
Εστί.
3 σχόλια:
Σωστα,σωστα!
Εγω εμαθα κατι ακομα,αν θελεις στο λεω...
Εκ πειρας.
''Στεναξον,οτι ημαρτης.
Και τουτο ποιει δια παντος
Εν τω πενθειν κ συντριβειν
Εαυτον...Μακαριοι οι
Πενθουντες....Ματθ 5-4]''
Ιωαννου της Κλιμακος
----------------------
Ο εν αληθεια διδους ευθυνας
Πασαν ημεραν εν η ΟΥ πενθει,,,,,
Ως απολεσας ταυτην λογιζεται
Καν τινα ετερα αγαθα πεποιηκεν
Ισως εν αυτη..[Λογ περι μετανοιας]
Διοτι,
Ουκ εγκληθησομεθα εν εξοδω ψυχης
Διοτι ου τεθαυματουργηκαμεν
Ουδ'οτι τεθεολογηκαμεν,,,,,,
Ουδ'οτι θεωριτικοι ου γεγοναμεν
Αλλα λογον παντως δωσομεν
Τω Θεω,διοτι αδιαλειπτως
Ου πεπενθηκαμεν[Λογος Ζ].....
Εκει εστιαζω
Να πονουμε καθε λεπτο για
Τις αμαρτιες μας,,,,,,
Γιατι ερμηνευει ο αγ.Συμεων
''Η δικη σου μετανοια με την
Φιλανθρωπια Του Θεου,,,,,,,,
Αφανιζει τα περασμενα και τα παροντα''.-
Δεσποτα συγχωρησον τας ανομιας ημιν!
Τα πατερικα μας εμεις!
Το θέμα έχει να κάνει δέν ξέρω με πόσα πατώματα στο βυθό της συνείδησης και υπο-συνείδησης και ακόμα παρακάτω Είναι ένα θέμα όχι και τόσο απλό , αλλά οι ενοχές και η αυτομαστίγωση έρχονται από την πτώση του ανθρώπου και το προπατορικό Ο άνθρωπος γεννιέται μέ ενοχές , γιατί απλά γεννήθηκε , γιατί ήταν παρών όταν οι γονείς του έκαναν αυτό που έκαναν για να τον γεννήσουν Και ύστερα σου λέει οτι δέν είναι άνθρωπος μέ συνείδηση εξ άκρας συλλήψεως Δέν θεραπεύει ούτε η αποενοχοποίηση ελαφρά τη καρδία, γιατί καταλήγουμε σέ μία χαζοχαρούμενη κατάσταση , ούτε όμως καί μία συνεχής και ανελέητη αυτομαστίγωση Κάποια στιγμή θα πρέπει να αγαπήσει κανείς και τον εαυτόν του και να πεί φτάνει πιά η αυτομαστίγωση Προσωπικώς μου το είπε ακόμα και φωτισμένος πνευματικός,απλώς επειδή διέγνωσε οτι έπασχα από το θέμα Θά πρέπει να υπερασπίσει κανείς και τον εαυτόν του απέναντι στις ΄΄ενοχές΄΄ που είναι μάλιστα καί απροσδιόριστης αιτιολογίας Μερικές φορές ίσως τις περισσότερες η ψυχολογία ορθά επισημαίνει κάποια πράγματα , όμως δραματικά υστερεί στην αντιμετώπιση συνήθως μέ την δήθεν ΄΄αποενοχοποίηση΄΄ Η αποενοχοποίηση έρχεται ως ένα βίωμα και όχι ως μία διαγραφή της ενοχής η οποία και πάλι θα υπάρχει Αυτή άλλωστε είναι και η διαφορά του ψυχολόγου από τον πνευματικό και το μυστήριο της εξομολόγησης Η εξομολόγηση διαγράφει τά αμαρτήματα χωρίς απαραίτητα να διαγράφει και την ενοχή ως ένα βαθύ υπαρξιακό βίωμα Νομίζω οτι όλοι οι άνθρωποι έχουν αυτό το βίωμα των ενοχών ,απλά σε΄ πολλές περιπτώσεις καλύπτεται και ησυχάζει μέ κάποιες επιτυχίες και ΄΄κατορθώματα ΄΄ του ανθρώπου , μέ τους επαίνους και την ανταπόκρισή του στά παραδεκτά στάνταρ , ενώ κάθε απόκλισή του από αυτά τις εξεγείρει Γνωρίζουμε π.χ. την ψυχολογία καί το δράμα του άνεργου νέου και άς μήν είναι απο δική του υπαιτιότητα ή πώς δημιουργούνται ενοχές στά παιδια από το διαζύγιο των γονιών Σέ κάθε περίπτωση οι ενοχές λειτουργούν και ως φραγμοί και χαρακτηρίζεται ως μία διαστροφή η απουσία τους Το θέμα όμως που θέτει ο τρελογιάννης δέν είναι οι ενοχές , αλλά η αυτομαστίγωση που ορισμένες φορές γίνεται ανελέητη Τρελογιάννη μου πές εσύ ό,τι θές , είναι να τήν έχει ο άνθρωπος την αυτομαστίγωση !
Η "απενοχοποίηση" στην οποία στοχεύουν οι ψυχολόγοι έχει τη ρίζα της στην πεποίθηση ότι δεν υπάρχει η έννοια της αμαρτίας, ούτε η έννοια της αθάνατης ψυχής ("ψυχή" στην ψυχολογία είναι το ψυχολογικό υπόβαθρο ως παράγωγο βιολογικών διεργασιών που προκαλούνται από γενετικά ή κοινωνικά αίτια).
Αντίθετα εμείς γνωρίζουμε ότι οι ενοχές προκαλούνται από την συνείδηση που ο Ίδιος ο Θεός έβαλε στον άνθρωπο για να αναγνωρίζει το κακό. Όμως από κει και πέρα υπάρχουν άπειρες παρεκκλίσεις (πολλές φορές διαστροφικές) όπως λέει και το σχόλιο 2.26..
Οι ενοχές μπορεί να παίρνουν μορφές που δρουν αυτοκαταστροφικά..Τεράστιο θέμα..
Δημοσίευση σχολίου