Τρίτη 1 Αυγούστου 2017

Η Χριστιανική ζωή είναι καψούρα ή θανάσιμη βαρεμάρα


Ίσως να το έχετε παρατηρήσει ή ακόμη και ζήσει οι ίδιοι, οτι τις μέρες που νηστεύουμε υπάρχει μια νευρικότητα και οξυθυμία. Πολλοί το αποδίδουν στο διάβολο. Νομίζω όμως πως αυτή είναι μια εύκολη και συμφέρουσα ερμηνεία που μας αφήνει έξω από την δική μας ευθύνη.
Στην ζωή οτι κάνεις, πρέπει να έχει νόημα για σένα. Ο άνθρωπος διψάει για νόημα. Εάν λοιπόν η νηστεία είναι για μας, μονάχα ενα θρησκευτικό καθήκον, ενα «ιερό» πρέπει, μια διατροφική αλλαγή, τότε σαφέστατά δεν μπορεί να μας δώσει χαρά. Και οτι κάνουμε δίχως χαρά είναι καταδικασμένο να πεθαίνει, να μαραζώνει στην βαρεμάρα και την θλίψη.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως είναι δυνατόν τόσος κόσμος να κάνει εξαντλητικές δίαιτες για να φτιάξει ένα όμορφο καλλίγραμμο κορμί, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες και στην νηστεία να αντιδρούν τόσο πολύ ή να την κοιτούν αδιάφορα; Γιατί άραγε; Μα γιατί δεν τους λέει τίποτα. Γιατί δεν υπάρχει γι αυτούς κίνητρο.
Όταν κάτι το παρουσιάζεις μονάχα ως «καθήκον» ακόμη και ιερό, το νεκρώνεις απο ζωή. Δεν πάλλεται, δεν εχει γεύση. Ο νόμος, ο τύπος, το πρέπει, είναι άνοστο, τόσο μικρό για να γεμίσει μια ανθρώπινη καρδιά.
Λείπει αυτός ο έρωτας προς τον Χριστό που τα κάνει όλα αλλιώς. Ο έρωτας που σε κάνει για χάρη του αγαπημένου σου, να μην τρως, να μην κοιμάσαι να κάνεις θυσίες και τρέλες και όλα αυτά με πολύ χαρά. Ας μην κρυβόμαστε, η Χριστιανική ζωή ή είναι καψούρα ή βαριέσαι και πλήττεις θανάσιμα…

πηγή

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΩ.
ΣΤΗΝ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΑ......Ο ΠΟΝΗΡΟΣ ΦΤΑΙΕΙ.
ΜΟΛΙΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΛΙΓΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΜΕΣΩΣ ΄΄ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΑ Ο ΠΟΝΗΡΟΣ΄΄
ΑΜ ΔΕΕΕ.ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΤΟ ΚΟΥΦΙΟ ΟΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΣΤΑ ΕΥΚΟΛΑ.ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΣΤΑΣΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΠΕΛΑΓΩΜΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ.΄ΚΑΙ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΩΡΘΟΘΟΥΜΕ.
--Ο ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ--

Β είπε...

τούτο το γένος εν προσευχή και νηστεία φεύγει...........
Εντάξει έχουμε τις ιδιοτροπίες μας, όμως η Νηστεία πράγματι πειράζει πολύ τον διάβολο. Δεν είναι λόγος για να ακυρώσουμε τον αγώνα μας ούτε για να δικαιολογηθούμε. Απλά ξεσηκώνονται τα πάθη μας όταν μπαίνουμε σ' αυτήν την μεγάλη αρετή της νηστείας.
Σίγουρα χρειάζεται αγάπη στον αγώνα και όχι τυπολατρεία.