Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ, ΓΙΑ ‘’ΔΥΟ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΗΣ ΜΙΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ’’

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Στο πρόσφατο κείμενο του καθηγητή  Αριστείδη Πανώτη, που τιτλοφορείται «Η προϊστορία της Διορθοδόξου Συνόδου – Προς καταλαλούντες την Αγία Σύνοδο», αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής : «Και την πρώτη και την δεύτερη χιλιετία ποτέ δεν αμφισβητήθηκε η εκκλησιολογική υπόσταση αυτής της Εκκλησίας, απεναντίας στην Ιστορία έχουμε επανειλημμένες απόπειρα γεφύρωσης των δύο Εκκλησιών της αυτής Μίας Εκκλησίας με διαλόγους των εκατέρωθεν Ιεραρχιών τους».

Η αναφορά του κ. Πανώτη σαφέστατα αντιβαίνει στην (Παρ. 1) της Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης, που αναφέρει ότι «η Ορθόδοξος Εκκλησία, είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία». Αντιβαίνει η αναφορά αυτή του κ. Πανωτή στην αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ότι αυτή είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Αλίμονο αν γίνει αποδεκτή τέτοια απαράδεκτη θέση. Με τέτοια θέση παραβιάζεται η μοναδικότητα της Εκκλησίας μας.

Η αναφορά αυτή μας θύμησε αυτό που διαβάσαμε σε κείμενό του κ. Γρηγόριου Λαρεντζάκη, καθηγητή του Πανεπιστημίου του Graz, που τιτλοφορείτο «Εκκλησία και Εκκλησίες σε σχέση με την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας». Στο κεφάλαιο του κειμένου του, που επιγράφετο ‘’Εκκλησία και Εκκλησίες’’ ανέφερε τα εξής : «Οι αντιδρώντες αναφέρονται και επικαλούνται το Σύμβολο της Πίστεως και ισχυρίζονται ότι με την έκφραση ‘’Εις Μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν’’ εννοείται αποκλειστικώς και μόνον η Ορθόδοξος Εκκλησία». Στην Ορθόδοξη Εκκλησία όταν το Σύμβολο της Πίστεως όταν λέμε ‘’Εις Μίαν Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν’’, την Ορθόδοξη Εκκλησία σαφέστατα εννοούμε.

Ο τότε καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Β. Ιωαννίδης, εις το Επίσημον Δελτίον της Εκκλησίας της Ελλάδος «Εκκλησία», 1^ης Ιουνίου 1954 σημείωνε το εξής : «Η Ορθόδοξη Εκκλησία κατέχει πλήρη και αναλλοίωτον την διδασκαλίαν και την παράδοσιν της μιας, αρχαίας και αδιαιρέτου Εκκλησίας και υποστηρίζει και πιστεύει ότι είναι η Una Sancta, η συνέχεια της Αποστολικής, αρχαίας και αδιαιρέτου Εκκλησίας. Δεν έχει παραλλάξει ουδέν, εξ όσων παρέλαβεν».

«Κατά την ενιαίαν στάσιν των Πατέρων και των Συνόδων η Εκκλησία είναι μόνον μια, αλλά και μοναδική, διότι ο εις και μοναδικός Θεάνθρωπος, η Κεφαλή της, δεν δύναται να έχει πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, διότι είναι το σώμα του μοναδικού Χριστού», αναφέρει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς.

Η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν απώλεσε την Οικουμενικότητά της μετά την αποκοπή των Παπικών από αυτήν. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός λέγει ότι «ως αιρετικούς αυτούς απεστράφημεν και δια τούτο αυτών εχωρίσθημεν» και πιο κάτω συνεχίζει «αιρετικοί εισίν άρα και ως αιρετικούς αυτούς απεκόψαμεν».

Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς λέγει ότι «δεν υπήρξε ποτέ διαίρεσις της Εκκλησίας και δεν είναι δυνατόν να υπάρξη, πλην υπήρξε και θα υπάρξη έκπτωσις εκ της Εκκλησίας, κατά τον τρόπον, που πίπτουν τα ξερά και άγονα κλήματα από την θεανθρωπίνην και αιωνίως ζώσαν άμπελον, που είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός (Ιω. 13,16)*»

Σε άρθρο του ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, που τιτλοφορείται ‘’Είναι οι Ετερόδοξοι μέλη της Εκκλησίας;’’ αναφέρει τα εξής : «Η θεωρία των δύο ‘’πνευμόνων’’ του Χριστού. Η θεωρία αυτή έχει την πατρότητά της στον Ρωμαιοκαθολικισμό. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή ο Χριστός έχει ως ‘’πνεύμονές’’ Του τον Ρωμαιοκαθολικισμό και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Σήμερα, δυστυχώς, η θεωρία αυτή υιοθετήθηκε και από πολλούς Ορθόδοξους Ιεράρχες και λαϊκούς Ακαδημαϊκούς θεολόγους, μάλλον αβασάνιστα. Και τούτο, γιατί η θεωρία αυτή κρινόμενη από Ορθόδοξη άποψη όχι μόνο αθεολόγητη είναι, αλλά και κυριολεκτικά βλάσφημη»**.

Ως εκ τούτο είναι απαράδεκτη η αναφορά περί «δύο Εκκλησιών της αυτής Μίας Εκκλησίας», καθότι αντίκειται στην αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ότι δηλαδή αυτή είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

*Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς «Δογματική της Ορθοδόξου Εκκλησίας» (Αναδημοσίευση από τη γαλλική μετάφραση στον Ορθόδοξο Τύπο, 29/6/2007)

**Έκδοση (έκτακτη) ‘’Εν συνειδήσει’’ Ιεράς Μονής Μεγάλου Μετεώρου – Ιούνιος 2009