Άγιε γλυκύτατε μας, Γέροντα Σοφρώνιε πρέσβευε υπέρ υμών
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
5 σχόλια:
δωσε μας μια παραπομπη.
"Άγιε γλυκύτατε μας, Γέροντα Σοφρώνιε πρέσβευε υπέρ υμών"
ΑΜΗΝ!
Δεν συμφωνώ με την γλώσσα σας και τους χαρακτηρισμούς σας.
Αλλά πράγματι το έχει παρακάνει με τον Γέροντα Σωφρόνιο! Ντροπή του!
O π. Διώτης ανάμεσα στα υπόλοιπα δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει "μνήμη θανάτου". Και αναρωτιέται τι το ιδιαίτερο αποκαλύφθηκε στον Γέροντα (κατά προέκταση και στους ασκητές και Πατέρες). Λέει: "Αφού ξέρουμε όλοι ότι θα πεθάνουμε και το διαβάζουμε στην Γραφή, τι περισσότερο βίωσε ο Σωφρόνιος Σαχάρωφ;".
Ας διαβάσουμε λοιπόν στην "Κλίμακα" του Αγίου Ιωάννη το κεφάλαιο "περί μνήμης θανάτου". Θα δούμε την απόλυτη συμφωνία με τον Γέροντα Σωφρόνιο. Ο οποίος την περιγράφει όχι ως την κοινή γνώση ότι κάποτε θα πεθάνουμε αλλά ως μια ιδιαίτερη κατάσταση του πνεύματος, η οποία ελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε γήινο φόβο, όπως λέει, τον οδηγεί στην απροσπάθεια, και αμεριμνησία, και τον κάνει να βδελύσσεται την ανθρώπινη δόξα.
ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΝΕ! ΔΕΝ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΕ!
Δημοσίευση σχολίου