«Ζουράρις. Ετσι μιλάνε οι βουλευτές»

Ο Κώστας Ζουράρις υποβάλλει σε μεγάλη βάσανο τους παρλαμεντάριους. Τους υποχρεώνει είτε να δείχνουν αδαείς (επειδή αληθινά είναι) είτε να ανατρέχουν συχνά σε λεξικά.

«Ως τυραννίδα έχουσι την αρχήν οι Γερμαναράδες, ην αφήναι». «Ενα μόριο της συνολικής μας αμύνης απέναντι στις εχθροπραξίες των Γερμανών, να είναι να τους παραπέμψουμε ως rogue states ή etats voyous». «Κράτος το οποίο διαπράττει «αρπαλίκιον»». «Και βεβαίως, υπενθυμίζω ότι μας έχουν πρήξει τα μέζεα* του στεατοπυγικού μας υποσυστήματος». «Ανεμιαία δόγματα». Μόλις παρατέθηκαν, ατάκτως ερριμμένα, σπαράγματα από τα λεκτικά ηδύσματα που προσφέρει ο Κώστας Ζουράρις στην επί δεκαετίες αποξηραμένη νοήματος και όμορφων λέξεων Βουλή.

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο βουλευτής των ΑΝ.ΕΛ. κάνει φιγούρα, επίδειξη γνώσεων και θέλει να κινήσει το ενδιαφέρον των πολιτών προς το πρόσωπό του. Πρώτον και βασικότερον: Ο Θεός έχει προβλέψει ακόμη και τη φιγούρα, αν ο σκοπός είναι σωστός. Αν το κάλλος και η παράθεσή του σε κοινή θέα δεν ήταν προεγκατεστημένα προγράμματα στο πλανητικό λειτουργικό σύστημα, τότε δεν θα κυκλοφορούσαν παγόνια ούτε οι διάνοι θα άπλωναν τις φτερούγες τους για να προσελκύσουν τα θηλυκά. Ο Ζουράρις χρησιμοποιεί «ξεχασμένες» λέξεις για να προσελκύσει φιλομαθείς Ελληνες.

Τσουκάτος ολέ!

Επίσης, είναι παράλογο να λέμε ότι δεν είναι όμορφο να επιδεικνύει κάποιος τις δεξιότητές του. Εδώ στηνόμασταν μπροστά στις τηλεοράσεις για να δούμε τον Γιούρι Γκέλερ να λυγίζει κουτάλια, δεν θα παρακολουθήσουμε Ζουράρι να ξεφτιλίζει την αμάθεια και την ολιγογραμματοσύνη; Ας κάνει και η πασοκάρα μια ημερίδα, ένα σόου, ένα συνέδριο, κάτι τέλος πάντων, όπου θα επιδεικνύουν (ως ειδήμονες) τα στελέχη του πώς να γίνεις Τσουκάτος. Πώς να κουβαλάς σωστά βαλίτσες με μετρητούλια της Siemens χωρίς να πάθεις τενοντίτιδα. Κι εκεί θα πάμε να δούμε, να θαυμάσουμε, να διδαχθούμε. «Εκαστος στο είδος του» δεν λέει και η διαφήμιση; Ο Ζουράρις έχει είδος και το υπηρετεί. Οι ομιλίες του με τις παραπομπές στην κλασική γραμματεία, τα εκκλησιαστικά γράμματα, τα δημώδη ελληνικά του 19ου αιώνα είναι ο πιο κομψός και αρχοντικός τρόπος για να διαλυθεί το είδωλο της ξύλινης γλώσσας και να βγουν εκτός πολιτικής οι λατρευτές της.

Και τέλος, με όλα τούτα τι υπηρετεί; Τι προάγει; Τι υπερασπίζεται; Το ιερό έθνος των Ελλήνων και την Ορθοδοξία μας. Ε, τότε χίλια δίκια έχει ο άνθρωπος και καλή του ώρα.
* Μέζεα = όρχεις

Παναγιώτης Λιάκος