Φοιτητής χωρίς χέρια δίνει μαθήματα ζωής!

Ο Cao Huishen έχασε τα χέρια του σε ένα ατύχημα όταν ήταν μόλις οκτώ ετών αλλά αυτό καθόλου δεν τον εμπόδισε από το να συνεχίσει να ζει «φυσιολογικά» τη ζωή του, έστω κι αν χρειάστηκε πολλές φορές να γράψει, να οδηγήσει το ποδήλατό του, να παίξει κιθάρα ακόμη και να φάει με τα… πόδια! «Ήταν ο μόνος τρόπος για να πάω μπροστά. Είχα μόνο τα πόδια μου, και αυτά έπρεπε να μάθω να χρησιμοποιώ για να κάνω τα πάντα. Αυτά ήταν τώρα και χέρια και πόδια για μένα. Δεν υπήρχε άλλη λύση. Ή μάλλον υπήρχε μία, ο θάνατος», λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια σε συνέντευξή του στην κινεζική εφημερίδα «Chutian Jinbao».

Φοιτητής σήμερα στο Software Engineering Institute στην πόλη Wuhan στην Κίνα, σπουδάζει Τεχνολογία Υπολογιστών, ενώ παράλληλα είναι από τους πλέον «ενεργούς» φοιτητές, συμμετέχοντας σχεδόν σε όλες τις δραστηριότητες της σχολής. «Μουσική, ποδήλατο, γυμναστική, διάβασμα, γράψιμο… Στην αρχή δυσκολεύτηκα πολύ, αλλά τώρα είμαι υπερήφανος για τον εαυτό μου. Το ίδιο και οι φίλοι μου, από τους οποίους παίρνω κουράγιο και δύναμη», συμπληρώνει. Από φτωχή οικογένεια της Κίνας, έπρεπε να εργάζεται για να πληρώνει τα δίδακτρά του στο πανεπιστήμιο.

«Για το λόγο αυτό έμαθα να οδηγώ και ποδήλατο. Μοίραζα εφημερίδες στις γειτονιές… Ό,τι μπορούσα έκανα για να σπουδάσω. Τίποτα δεν σου χαρίζεται. Η ζωή θέλει αγώνα και εγώ έμαθα να αγωνίζομαι στα δύσκολα!», αναφέρει ο Cao. Το τελευταίο, μάλιστα, διάστημα ξεκίνησε να δίνει διαλέξεις σε διάφορα ακαδημαϊκά Ιδρύματα της χώρας, μιλώντας για το πρόβλημά του και προσπαθώντας με κάθε τρόπο να δώσει δύναμη και κίνητρο σε πολλούς να μην απογοητεύονται από τις δυσκολίες της ζωής. Άλλωστε είναι άριστο παράδειγμα ψυσικής ενδυνάμωσης.

«Δεν είμαι άχρηστος και δεν αισθάνθηκα ποτέ έτσι. Θέλω να είμαι ένας καλός πολίτης, να μορφωθώ και να διασφαλίσω ότι θα έχω μια πραγματική συμβολή στην κοινωνία που ζω. Επιθυμώ να μεταφέρω την εμπειρία μου και στους άλλους… Να γνωρίσουν και την άλλη πλευρά της ζωής, τη δύσκολη καθημερινότητα αλλά και την ελπίδα που υπάρχει στο βάθος του τούνελ…», καταλήγει ο Cao. Σε μία από τις διαλέξεις του στην τοπική κοινωνία, ο επιχειρηματίας Dong Mingzhu συγκινήθηκε τόσο που θέλησε αμέσως να τον γνωρίσει. Από τη γνωριμία τους προέκυψε μια δυνατή φιλία αλλά και ένας «προστάτης», αφού αποφάσισε να πληρώνει ο ίδιος τα δίδακτρα του Cao στη σχολή αλλά και να του ετοιμάσει μια θέση στην επιχείρησή του για το μέλλον.

πηγή