Τις νύχτες
σκέφτομαι ή ονειρεύομαι μες στον ύπνο μου πράγματα υπέροχα,
που το πρωί αλίμονο δε μπορώ να θυμηθώ.
Καταλαβαίνω όμως ότι ύστερα από κείνα τ' απερίγραπτα όνειρα,
ό,τι κι αν γράψω, θα' ναι ασήμαντο και μικρό μπροστά τους.
Αλλά γιατί δε μπορώ να θυμηθώ;
Μόνο μια αόριστη ανάμνηση σα να' χω γυρίσει από μιαν άλλη ζωή.
Και σπάνια, σε μια εξαίσια ψαλμωδία ξαναβρίσκω αυτή τη γεμάτη οδύνη ευδαιμονία - ή
καμιά φορά και στην αγάπη του πλησίον.
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2025
από τα "Χειρόγραφα του φθινοπώρου" του Τάσου Λειβαδίτη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Για όσους δεν το γνωρίζουν ο μακαριστός Τάσος Λειβαδίτης ήταν πιστός Ορθόδοξος Χριστιανός . Κάθε βράδυ στο ταπεινό του σπίτι άναβε το καντηλάκι του και σιγοψιθύριζε τις καρδιακές του προσευχές. Αυτή του η πίστη (ειδικά τα τελευταία χρόνια της ζωής του ) τον έκανε τόσο ευαίσθητο στις ανάγκες των αδελφών του.... ελεήμων γαρ ο ευλογημένος ! Αιωνία του η μνήμη ! Καλό Παράδεισο να έχεις αγαπημένε μας Τάσο !
Βάζω το όνομά του μαζί με τα δικά μου ονόματα σε τρισαγιο ή και μνημόσυνο. Για εμένα, για το ήθος του και μόνο ο αξιότερος ποιητής, ίσως από τους πολύ λίγους που έγραφε,,
για να χορταίνει.
Δημοσίευση σχολίου