Καὶ ἴσως ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς αὐτὴν τὴν κατάπτωσι, γιὰ νὰ ἀντιληφθοῦμε τὴν ὑπερηφάνειά μας. «Πέπτωκεν ὁ ἄνθρωπος ἰσοθεΐα φαντασθείς», λέγει ἕνα τροπάριο τῆς Ἐκκλησίας. Ἐπειδὴ φαντάσθηκε ὁ ἄνθρωπος, ὅτι μπορεῖ νὰ γίνη ἴσος μὲ τὸν Θεό, ἔφαγε τὸ ράπισμα καὶ σωριάστηκε κάτω.
Ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει καὶ σήμερα αὐτὰ τὰ πράγματα καὶ ἴσως ἀλλὰ χειρότερα αὔριο, ὡς τίμημα τοῦ μεγάλου τολμήματος, τὸ ὁποῖο κάνουμε. Θέλουμε νὰ θεοποιήσουμε τὶς ἱκανότητές μας, τὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν τεχνολογία, νὰ θεοποιήσουμε τὴν διάνοιά μας. Σὰν νὰ λεμε στὸν Θεό: «Δὲν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ σένα, μποροῦμε μόνοι μας νὰ φτιάξουμε τὴν ζωή μας».
Κάναμε εὐτυχέστερη τὴν ζωή μας μὲ τὴν ἐξέλιξι τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνολογίας; Ἀντιθέτως! Ἀπομονωθήκαμε, ἀλλοτριωθήκαμε, γίναμε ἔρημοι μέσα στὶς πόλεις.
Ἂν ὑπῆρχε μηχάνημα, τὸ ὁποῖο νὰ μᾶς γύριζε πίσω ἕνα αἰώνα, πιστέψατέ με, θὰ πατοῦσα χωρὶς συζήτησι τὸ σχετικὸ κουμπί. Νὰ γυρίζαμε ἕνα αἰώνα πίσω! Μὲ τὰ γαϊδουράκια καὶ μὲ τὰ ἄλογα καὶ μὲ τὰ μουλάρια. Εὐτυχέστεροι ἤσαν οἱ ἄνθρωποι τότε. Ἀνέσεις δὲν εἶχαν βεβαίως· ταλαιπωρίες εἶχαν, κόπο, μόχθο, ἀλλ’ ἦσαν εὐτυχέστεροι, ὑπομονετικώτεροι, καρτερικώτεροι “.
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου «Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα» ἔκδ. Ἱ. Ἡσυχ. Κεχαριτωμένης Τροιζῆνος, 2003, σελ. 21-24)
7 σχόλια:
Αυτά θα λένε και όσοι θα ζούνε μετά από 40 χρόνια. Να υπήρχε τρόπος να γυρίσουν στο 2024.
Δεν είναι ο χρόνος, ούτε ο τόπος, ο τρόπος είναι, όλα από το μυαλό μας πηγάζουν, και πως, με τι φίλτρο καταλήγουν στην καρδιά έχει σημασία.
Η ανθρώπινη φύση, ΜΕΤΑ από την ΠΤΩΣΗ του Αδάμ και της Εύας στον αρχαίο Παράδεισο του Θεού, είναι ΑΡΡΩΣΤΗ στην ψυχή και στο σώμα.
Όσοι πιστεύουν ότι η μετα-πτωτική άρρωστη ανθρώπινη φύση θα θεραπευτεί μόνο με τη χρήση της τεχνολογίας και της επιστήμης, βρίσκονται σε βαθύ σκοτάδι του νου τους.
Ο πειρασμός του σατανά είναι ο ίδιος, ήδη από τους πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα, και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα: θα γίνεται σαν θεοί, αλλά ΧΩΡΙΣ τον Θεό, ΜΟΝΟ με τις δικές σας ανθρώπινες δυνάμεις.
... μὲ βάση τὸ πότε εἰπώθηκε πάντως...
μᾶλλον μᾶς πάει στὸ ´60
τότε ποὺ...
πολλά ἀλλοπρόσαλλα
ξεκίνησαν
κι ἐξαπλώθηκαν μὲ τὸν κινηματογράϕο σὲ...πόλεις καὶ χωριά... μὲ ρυθμούς πρωτόγνωρους (ὡς τὰ τότε)
καὶ... καθ´ἄπασαν τὴν ἐπικράτειαν...
ἐγίναν ἔθος καὶ ἦθος
(ἀήθες κι ἀνήθικον...)
Τὸ 1980, τὸ 1979 γιὰ τὴν ἀκρίβεια,μὲ τὴν κατάργηση τῶν τόνων καὶ πνευμάτων, τῆς τρίτης κλίσεως τῶν ὀνομάτων καὶ τῆς Δοτικῆς πτώσεως,πῆρε φόρα τὸ κακὸ ποὺ ξεκίνησε τὸ 1832.
Νὰ εἴμασταν στὸ 1831 καὶ νὰ σώζαμε τὸν Κυβερνήτη καὶ νὰ τὸν βοηθούσαμε νὰ γίνῃ ἠ Ἑλλάδα
ἄξια κληρονόμος.
... λίγο πιό μετά ἔγιναν αὔτά, γιατί ἐγώ... τὰ γλύτωσα...
(τέλειωσα τὸ1980)
αὐτό ποὺ θυμᾶμαι, εἶναι πὼς κάποια στιγμή καθιερώθηκε ἡ "ἁπλῆ καθαρεύουσα"
ποὺ εἶναι μιὰ χαρά γιά τὸν γραπτό λόγο
ἐνῶ ἡ δημοτική, εἶναι ὁ... τρέχων προϕορικός μας λόγος...
...
τετάστιο βέβαια τὸ γλωσσικό μας ζήτημα...
(καὶ καμάρι μας θὰ ἔλεγα...)
ἀϕοῦ τὸ ἀσύγκριτο βᾶθος τῆς γλῶσσας μαςμέσα στὸν χρόνο
καὶ ὁ πλοῦτος τῶν κειμένων,
(ποὺ μᾶς πάει στὴν κορυϕή)
κάνει ϕυσικό,
τὸ νὰ ἀναδύονται...
προβληματισμοί...
Ἁπλὴ καθαρεύουσα,ἤτοι, τριτόκλιτα, τροπικὰ ἐπιρρήματα σὲ -ῶς
δασεῖες, περισπωμένες, ὀξεῖες, ψιλὲς καὶ βαρεῖες (ποὺ καταργηθήκανε τὸ 1959)
καὶ σωστὰ κλινόμενα ῤήματα.
... ξεκίνησα πρωτάκι δημοτικοῦ το ´69
καὶ μόνον ἡ βαρεία εἶχε (τόσο ἄκομψα) καταργηθεῖ
ἀλλά υπῆρχε παντοῦ στὰ βιβλία
μήπως δὲν τόλμησαν νὰ τὰ ἐϕαρμόσουν...;
Δημοσίευση σχολίου