Τα σκάνδαλα στην Εκκλησία θα έπρεπε να ταλανίζουν μόνο δύο είδη ανθρώπων. Τους ελαχίστους, τους νηπίους, τους ταπεινούς για τους οποίους ο Χριστός είπε ότι καλύτερα να πάει κάποιος να πνιγεί παρά να κλονίσει την πίστη τους ή να τους παγιδέψει.
Δεύτερον τους απλοϊκούς και τους θρησκόληπτους, οι οποίοι νομίζουν ότι όλοι οι εκκλησιαστικοί άνθρωποι είμαστε άτρεπτοι και δυσκίνητοι προς το Κακό κατά έναν μαγικό τρόπο.
Όλοι οι άλλοι δεν έχουμε δικαίωμα να σκανδαλιζόμαστε αλλά να τα περιμένουμε όλα από όλους ανεξαιρέτως γιατί είμαστε πονηροί και εμπαθείς λίγο πολύ .
Το μόνο σκάνδαλο , το οποίο επιτρέπω στον εαυτό μου, ως πονηρός και απαιτητικός άνθρωπος είναι μια απαθής και συγκαλύπτουσα Εκκλησία. Το να μην κινηθούν δηλαδή οι εκκλησιαστικοί μηχανισμοί για να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Διότι η Εκκλησία μας ξεπερνά σαν έννοια και δεν πρέπει να υβρίζεται στα πρόσωπα μας.
Επίσης, όπως επικαλούμαστε την αποστολική θεραπεία του αφορισμού για τους λαϊκούς, οφείλουμε να επιστρατεύουμε παρόμοια αντιμετώπιση για τους ρασοφόρους ...
Τέλος, επειδή ένας φίλος κλονίστηκε και λυπάται επειδή ίσως δεν ξαναπάνε οι προσκυνητές στον τόπο του σκανδάλου, έχω να πω τα εξής. Όποιος προσκυνά από περιέργεια, χαβαλέ ή τουριστικούς λόγους είναι ούτως ή άλλως εκτός τόπου και χρόνου. Οι αληθινοί προσκυνητές ξεκινούν το προσκύνημα ήδη μέσα από την καρδιά τους και δεν χάνουν τον δρόμο τους σε τόπο και τρόπο . Πάντα θα επανέρχονται. Εξ άλλου λίγη πενία και περιφρόνηση δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.Τώρα όσον αφορά τα σαρακοστινά παπαγαλάκια τα οποία πάλι ξιφουλκούν και κόβουν και ράβουν , όσο και να κράζει το κοράκι στην ερημιά είναι αδιάφορο.
π.π.
2 σχόλια:
Το ράσο πάνω από τον Άγιο Αββακούμ
• Αλήθεια ή ψέματα, τα όσα τεκταίνονται γύρω από το Μοναστήρι του Αγίου Αββακούμ στο Φτερικούδι, δεν έχουν τελικά και τόση σημασία. Όταν ο κύπριος Άγιος έκανε το θαύμα του και θεράπευσε σοβαρά άρρωστους πιστούς, οι οποίοι προσέτρεξαν στην χάρη του.
• Κατά τα άλλα ακόμη ένα οικονομικό και ροζ σκάνδαλο στην Εκκλησία της Κύπρου, αποκαλύφθηκε, είδε το φως της δημοσιότητας, για να σκανδαλίσει, να οργίσει ή απλά για να κάνει πολλούς να χαμογελάσουν.
• Πρωταγωνιστές της υπόθεσης, ο Μητροπολίτης Ταμασού Ησαΐας και οι μοναχοί της Ιεράς Μονής του Αγίου Αββακούμ, Αρχιμανδρίτες Νεκτάριος και Πορφύριος. Πίσω από αυτούς και πολλοί άλλοι, οι οποίοι ήξεραν και δεν μίλησαν ή μίλησαν και δεν εισακούστηκαν.
• Σίγουρα όλοι οι εμπλεκόμενοι, πληγώθηκαν, πικράθηκαν και ταπεινώθηκαν, από τη δημοσιοποίηση θλιβερών ιστοριών ή καλύτερα την διαπόμπευση από τα αδηφάγα Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των πολιτών και την πλάνη των εμπλεκομένων, ότι θα γλιτώσουν από τις δημόσιες καταγγελίες.
• Οι άνθρωποι αυτοί, έστω και μεγαλόσχημοι, έπεσαν από τα ουράνια στη γη και ακόμη πιο κάτω, αν είναι αλήθεια αυτά τα οποία τους καταμαρτυρούν. Μπροστά τους έχουν δύο επιλογές. Είτε να μετανοήσουν και να συγχωρηθούν, ζητώντας το έλεος του Θεού. Είτε να ακολουθήσουν το δρόμο του πάθους τους, ζώντας από εδώ και πέρα μακριά από υποκρισίες.
• Αν είναι ψέματα και συκοφαντίες όλα όσα ακούγονται εναντίον τους, δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Μπήκαν ήδη με το ένα πόδι στον παράδεισο, αφού όλα αυτά τα οποία περνούν αποτελούν ένα αληθινό μαρτύριο, κάτι το οποίο πέρασαν σε μεγαλύτερο ίσως βαθμό, μεγάλοι Άγιοι της Εκκλησίας, με τελευταίο ίσως τον Άγιο Νεκτάριο.
• Ο Θεός ξέρει τον μυστικό τρόπο και με το απέραντο έλεος του, διορθώνει τους «αθεόφοβους» και αναδεικνύει τους Αγίους οι οποίοι υποφέρουν για το Όνομα Του.
• Το κύριο ζητούμενο τώρα, είναι πώς οι πιστοί και η ποιμένουσα Εκκλησία, αντιμετωπίζουν το σκάνδαλο το οποίο ξέφυγε από τα στενά όρια του νησιού και έγινε «βάιραλ» είδηση σε όλο τον κόσμο.
• Η Εκκλησία κινείται με τη δύναμη του Χριστού και της αγάπης και όχι με νόμους και Αστυνόμους. Ωστόσο ήδη εισήλθαν όλοι μέσα και ο παφλασμός από την «πτώση» των «αμαρτωλών» θα είναι πολύ μεγαλύτερος. Αυτό και αν είναι μέγα σφάλμα. Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, η τιμωρία των ενόχων για τα οικονομικά σκάνδαλα, γίνεται με αφορισμό, τον οποίο διαβάζει την Κυριακή ο διάκος από τον άμβωνα. Και αυτή η τιμωρία είναι πολύ χειρότερη από την διά βίου φυλάκιση.
• Στην Εκκλησία υπάρχει η μέγιστη αρετή της διάκρισης και της Θείας Οικονομίας, η οποία είναι πέραν από νόμους και Αστυνόμους.
συνεχιζεται
• Στην εκκλησιαστική γραμματεία και στα κείμενα του "Γεροντικού" διαβάζουμε την ιστορία του αββά, ο οποίος όταν είδε τον αδελφό του να αμαρτάνει, όχι μόνο δεν σκανδαλίστηκε, όχι μόνο δεν κατάκρινε τον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά πήγε και με το ράσο του σκέπασε τον αμαρτωλό για να μη φαίνεται. Δηλαδή προστάτευσε τους πιστούς, από τη μεγάλη αμαρτία της κατάκρισης. Ταυτόχρονα βεβαίως με την κίνηση αυτή, έδωσε και το μήνυμα στον αμαρτωλό να συναισθανθεί την αστοχία του και του έδειξε το δρόμο για τη μετάνοια.
• Σε μια άλλη περίπτωση διαβάζουμε για ένα μοναχό ο οποίος συκοφαντήθηκε από μια γυναίκα η οποία έμεινε έγκυος από κάποιο διερχόμενο. Ο μοναχός υπέμεινε τις κατηγορίες και την κατάκριση και ανάλαβε μάλιστα να φροντίζει την έγκυο γυναίκα μέχρι να γεννήσει. Ωστόσο τη δύσκολη ώρα της γέννας, το παιδί δεν ερχόταν στον κόσμο, προκαλώντας μεγάλο πόνο στη μάνα. Τελικά η γυναίκα ομολόγησε την αλήθεια και το παιδί γεννήθηκε. Ο Θεός βεβαίως αντάμειψε την υπομονή του μοναχού και δίδαξε με τον καλύτερο τρόπο τους σκανδαλισμένους.
• Η ιστορία της Εκκλησίας της Κύπρου είναι γεμάτη από σκάνδαλα, αλλά και θαυμαστά γεγονότων αγίων ανθρώπων. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και πολλοί άλλοι Αρχιερείς της Κύπρου, μέχρι και σήμερα, χειρίζονταν και χειρίζονται, με πολύ διακριτικότητα τέτοιες υποθέσεις, οι οποίες δεν είναι πρωτοφανείς.
• Σκέπαζαν με το ράσο τους «ασθενείς» και είτε τους έστελλαν σε μοναστήρια, είτε στο εξωτερικό, είτε κάπου που μπορούσαν να βρουν στήριξη και αγάπη, για να συναισθανθούν το λάθος και την αδυναμία τους.
• Λέγεται ότι σε μια περίπτωση, επί Μακαρίου, κάποιοι αστυνομικοί από υπερβάλλοντα ζήλο, εισέβαλαν σε ένα σπίτι και έπιασαν στα πράσα έναν αμαρτωλό κληρικό. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος τόσο πολύ εξοργίστηκε ώστε δυσκολεύτηκαν οι γύρω του, να τον ηρεμίσουν.
• Η Εκκλησία ψάλλει τη Μεγάλη Παρασκευή στα Εγκώμια προς τον ταφέντα Χριστό "Παύσον τα σκάνδαλα και ειρήνευσον τον λαόν σου" και συμπληρώνει ο ψαλμωδός απευθυνόμενος προς την Παναγία "Παναμώμητε αγνή Παρθένε, παύσον Εκκλησίας τα σκάνδαλα και βράβευσον ειρήνην ως αγαθή".
• Η αντιμετώπιση των σκανδάλων, θέλει και τη βοήθεια του Θεού, όπως και όλες οι πράξεις των ανθρώπων. Η Εκκλησία ουδέποτε έζησε χωρίς σκάνδαλα και φυσικά ουδείς αναμάρτητος.
• Κατά τα άλλα, υπάρχει και η θεία δίκη και όλα εδώ πληρώνονται όπως λέει και ο σοφός λαός. Το ζητούμενο πάντα είναι η μετάνοια, δηλαδή η αλλαγή πορείας, η οποία είναι ταυτόσημη με την ειρήνη, την χαρά και την αγάπη. Και ο Θεός ξέρει καλύτερα.
Δημοσίευση σχολίου