Καταδίκη Μπελέρη: Μια εθνική ταπείνωση – Ζητούμε συγγνώμη από την ομογένεια για τους δειλούς και απάτριδες πολιτικούς μας!

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη διαπρέπει στην διπλωματία της καρπαζιάς - Η στημένη καταδίκη του Φρέντι Μπελέρη δυστυχώς ήταν αναμενόμενη

 

Γράφει ο  Ελευθέριος Ανδρώνης

Μία ακόμα εθνική ήττα –  μία ακόμη εθνική ταπείνωση. Η καταδίκη Μπελέρη από το καθεστώς Ράμα, είναι η φυσική κατάληξη της διπλωματικής στάσης ενός άβουλου, άτολμου και μικροπρεπή πρωθυπουργού. Ενός πρωθυπουργού που έχει βαλθεί να διαλύσει ότι έχει απομείνει από τις ελληνικές μειονότητες. Του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Σε μια δίκη – φαρσοκωμωδία, ο προφυλακισμένος εδώ και 10 μήνες, Φρέντι Μπελέρης, καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση για «απόπειρα εξαγοράς ψήφων». Ενώ σε 18 μήνες με 3ετή αναστολή καταδικάστηκε ο στενός συνεργάτης του Παντελής Κοκαβέσης.

Μετά την καταδικαστική απόφαση, ο Φρέντι Μπελέρης δήλωσε:

«Ήταν μια δίκη-παρωδία. Με πλαστό ποινικό μητρώο, χωρίς αποδείξεις, χωρίς άλλους μάρτυρες, εκτός από έναν που χρηματιζόταν από την αστυνομία, με “διορισμένη” δικαστή, μέσα σε ένα γυάλινο κλουβί, χωρίς επικοινωνία με τον δικηγόρο μου, το αλβανικό δικαστήριο με καταδίκασε σε δύο χρόνια φυλάκιση. Το έγκλημά μου είναι ότι εμείς οι Χειμαρραίοι θέλουμε να είμαστε οι κύριοι της προγονικής μας γης. Το έγκλημά μου είναι ότι οι συμπατριώτες μου Χειμαρραίοι με εξέλεξαν δήμαρχο ενάντια στα σχέδια του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα. Ευρωπαϊκή Ενωση και ΗΠΑ, αυτή είναι η Δικαιοσύνη που θέλετε για εμάς;».

Η αντίδραση του ελληνικού ΥΠΕΞ σε αυτό το διπλωματικό σκάνδαλο, ήταν παρόμοιας δυναμικής με τον αερισμό μιας μακάριας αγελάδας:

«Η καταδικαστική απόφαση εντείνει τις ανησυχίες που διατυπώθηκαν σχετικά με την αντικειμενικότητα της διαδικασίας. Και τούτο λόγω κλονισμού του τεκμηρίου αθωότητας, εξαιτίας έξωθεν δηλώσεων και πράξεων που συνηγορούσαν υπέρ της καταδίκης και δεδομένου ότι η τελική ποινή είναι προφανώς δυσανάλογη σε σχέση με την έκταση του φερόμενου αδικήματος», ανέφερε η σχετική ανακοίνωση.

Η Αλβανία παγίδεψε και εξόντωσε πολιτικά τον φυσικό (και δημοκρατικά εκλεγμένο) ηγέτη της ελληνικής μειονότητας και το ελληνικό ΥΠΕΞ μετά από δέκα μήνες έχει… «εντεινόμενες ανησυχίες». Σκίστηκαν 5 πόντοι από το καλσόν της διπλωματικής «αριστείας».  Τι να πει κανείς με αυτή την ανεκδιήγητη μικροπρέπεια;

Σε όλους αυτούς τους 10 μήνες μέχρι την καταδικαστική απόφαση, η ελληνική κυβέρνηση κρατούσε συνεχώς μια ανεμική έως και αδιάφορη στάση για τις φασιστικές πρακτικές του Ράμα εναντίον της ομογένειας. Και το μόνο που αναμασούσαν οι κυβερνητικοί, ήταν ο «μπαμπούλας» του δήθεν αποκλεισμού της Αλβανίας από τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.

Διπλωματία μηδέν, πυγμή μηδέν, διαφύλαξη των εθνικών μας συμφερόντων μηδέν. Μόνο μίζερα και τραγελαφικά «φοβερίσματα» μιας καθαρά «χαρτογιακάδικης» λογικής που δεν θα υπολόγιζε ποτέ – όχι η «αλεπού» ο Ράμα – αλλά ούτε ο πρόεδρος του Τζιμπουτί. Η εξωτερική πολιτική της χώρας μας, έχει γίνει η χαρά της καρπαζιάς.

Να θυμηθούμε μάλιστα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωνε πριν από 2 μήνες ότι η υπόθεση Μπελέρη ΔΕΝ είναι καν διμερές ζήτημα, αλλά μόνο ζήτημα για το κράτος Δικαίου της Αλβανίας. Με την ίδια ακριβώς ανθελληνική λογική που δεν αντιμετωπίστηκε ως διμερές ζήτημα και η δολοφονία Κατσίφα από Αλβανούς αστυνομικούς, δεν αντιμετωπίστηκε ως διμερές ζήτημα και η πολιτική «δολοφονία» του Φρέντι Μπελέρη που ολοκληρώθηκε σήμερα.

Οι «φίλοι» μας και οι «εταίροι» μας, πούλησαν την ελληνική μειονότητα με την πρώτη ευκαιρία. Ο Έντι Ράμα γνώριζε καλά ότι παίζει «μπάλα» μόνος του σε διπλωματικό επίπεδο, ποντάροντας στη διαχρονική φιλία των Τιράνων με το Βερολίνο που συστηματικά προωθεί την ένταξη της Αλβανίας στην Ε.Ε., αλλά και στα σχέδια των ΗΠΑ που θέλουν την Αλβανία ως γεωστρατηγική βάση τους στα Βαλκάνια.

Μόλις προχθές (4/3) έγιναν τα επίσημα εγκαίνια της αεροπορικής βάσης του ΝΑΤΟ στην Κουτσόβα και ο Ράμα επανέλαβε την πρόταση της Αλβανίας για χρηματοδότηση από το ΝΑΤΟ της νέας ναυτικής βάσης στο Δυρράχιο.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός μπορεί να κοντεύει να ξεριζώσει όλες τις μειονότητες από τον ιστορικό τόπο τους, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι έχει σημειώσει διπλωματικές επιτυχίες σε άλλα μείζονα θέματα. Όπως πχ. το να κανονίζει αγώνα μπάσκετ με τον Ερντογάν, να φέρνει νεοναζί για να μιλήσουν στην ελληνική Βουλή, να τάζει ουκρανικά μαιευτήρια στη – ρωσική πλέον – Μαριούπολη, να επιβάλλει αντιρωσικές κυρώσεις που επταπλασίασαν το κόστος ενέργειας, να πουλάει πράσινη ανάπτυξη έχοντας στην «πλάτη» του τη μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρώπης (στον Έβρο), να τον καταδικάζει το Ευρωκοινοβούλιο ως καταστροφέα του Κράτους Δικαίου και πολλές άλλες διπλωματικές επιτυχίες.

Οι ομογενείς μας νοιώθουν προδομένοι, ταπεινωμένοι, φοβισμένοι και εντελώς απροστάτευτοι πλέον στο έλεος ενός μαφιόζου που κυβερνά την Αλβανία και ο Μητσοτάκης τον αποκαλούσε «φίλο Έντι» τον ίδιο καιρό που ο Μπελέρης «σάπιζε» στη φυλακή. Ντρεπόμαστε ως ελληνικός λαός γιατί οι ηγέτες που ψηφίσαμε, ξεπουλάνε καθημερινά την ομογένεια!

Ποια δικαιοσύνη; Ποια δικαιώματα; Ποιοι ιστορικοί δεσμοί με την ομογένεια; Το περισσότερο που μπορεί να περιμένει από τους γιάπηδες του Μαξίμου ένας Έλληνας ομογενής σήμερα, είναι να του έρθει κάποιο παράνομο mail από την Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου που θα του ζητάει να την ψηφίσει.

Στην Αλβανία βέβαια δεν ψηφίζουν για Ευρωεκλογές, αλλά που θα πάει, ο Ράμα θα την βρει την άκρη για να καταφέρει και τους 2 στόχους του. Και να εξοντώσει την ελληνική μειονότητα, αλλά και να κάνει το μαφιόζικο κράτος του ευρωπαϊκή χώρα. Αφού έχει τον Κυριάκο Μητσοτάκη απέναντί του, όλα είναι δυνατά.

Με την καταδίκη Μπελέρη, δημιουργείται ένα ισχυρότατο εφαλτήριο για τον Ράμα, ώστε σταδιακά να «ξεμπερδέψει» με όλους τους μειονοτικούς Έλληνες δημάρχους. Ο διωγμός που θα υποστούν τα αδέρφια μας στην Αλβανία, θα είναι ανελέητος αν δεν υπάρξει επιτέλους μια σοβαρή διπλωματική στάση από την Ελλάδα.

Σκεφτείτε μόνο τι θα γινόταν αν οι Ελληνικές Αρχές συλλάμβαναν με στημένες κατηγορίες κάποιον εκλεκτό δήμαρχο του τουρκικού προξενείου (που ούτως ή άλλως έχει παράνομη δράση) όπως στον Ίασμο Κομοτηνής. Να τον κρατούσαν 10 μήνες προφυλακισμένο και να τον καταδίκαζαν σε 2 χρόνια φυλάκιση. Το πώς θα αντιδρούσε η Τουρκία και μέχρι τι ενέργειες θα έφτανε, το αφήνω στη φαντασία σας…

sportime