Πάρος, 6 μονές με φόντο το κυκλαδίτικο τοπίο

---

Η Πάρος είναι ένα από τα δημοφιλέστερα νησιά της Ελλάδας χάρη στις πανέμορφες παραλίες της, το πλήθος δραστηριοτήτων και αξιοθέατων που προσφέρει αλλά και τις ιδιαίτερες εκκλησίες της. Βρίσκονται μια ανάσα από τη θάλασσα και σαγηνεύουν με την ομορφιά τους όσους τις επισκέπτονται. Ιδανική επιλογή για τις ημέρες του Πάσχα, με κατανυκτική ατμόσφαιρα, πλάι στο κύμα.

Παναγία Μυρτιδιώτισσα, Πάρος

Ένα από τα πιο φημισμένα μοναστήρια της Πάρου, η Παναγία Μυρτιδιώτισσα Θαψανών είναι μία γυναικεία μονή που χτίστηκε το 1936, και βρίσκεται νοτιοανατολικά της Παροικιάς, κοντά στο βουνό των Αγίων Πάντων.

Η Ιερά Μονή (Ιερό Ησυχαστήριο) Παναγίας Μυρτιδιώτισσας Θαψανών κτίσθηκε το 1936 από τον όσιο γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, πάνω στα ερείπια παλαιότερης μονής της Υπαπαντής του Κυρίου (του 16ου αιώνα), μετοχίου της Νέας Μονής Χίου.

Στο μοναστήρι αυτό κοιμήθηκε το 1980 ο πνευματικός της μονής, όσιος γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος, ο οποίος υπήρξε και Ηγουμένος της ανδρικής Ιεράς Μονής Λογγοβάρδας Πάρου. Ο τάφος του υπάρχει παραπλεύρως του ναού του Αγίου Νεκταρίου, που είχε κτίσει ο ίδιος ο γέροντας Φιλόθεος, ως πνευματικό παιδί του Αγίου Νεκταρίου, αλλά και επειδή είχε διαμείνει στο μέρος τούτο για κάποιο διάστημα ως νέος μοναχός ο Άγιος Νεκτάριος.

Ο μακαριστός όσιος γέροντας Φιλόθεος υπήρξε πνευματικός χιλιάδων πιστών στα 70 έτη της ιερατικής του διακονίας. Αναλώθηκε στο μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως, ενώ συγχρόνως υπήρξε κατανυκτικός λειτουργός των Θείων Μυστηρίων, άριστος γνώστης της βυζαντινής μουσικής, δεινός εκκλησιαστικός ρήτορας και ακαταπόνητος συγγραφέας. Τα ιερά λείψανά του χαριτώνουν σήμερα το μοναστήρι που δημιούργησε.

Η μονή είναι γυναικεία, κοινοβιακή και βρίσκεται στην τοποθεσία Θαψανά της Πάρου (νοτιοανατολικά της Παροικιάς καί βορειοδυτικά των Λευκών, βορείως του βουνού των Αγίων Πάντων).

Η ανακαίνιση της παλαιάς μονής, σύμφωνα με τη σωζομένη επιγραφή, είχε γίνει το 1670. Σήμερα είναι τελείως ανακαινισμένο, τόσο το Καθολικό, όσο και τα κελλιά των μοναζουσών. Το Ιερό Ησυχαστήριο έχει αρκετές μοναχές, οι οποίες ασχολούνται με την αγιογραφία και άλλα εργόχειρα. Νέα Ηγουμένη είναι η μοναχή Μακρίνα μετά την κοίμηση της μακαριστής γερόντισσας Νεκταρίας. 

Η μονή πανηγυρίζει στις εορτές της Υπαπαντής του Κυρίου (2 Φεβρουαρίου), της Παναγίας Μυρτιδιώτισσας (24 Σεπτεμβρίου) και στην επέτειο της κοιμήσεως του κτήτορος της μονής όσιου γέροντα Φιλοθέου (8 Μαΐου).

Παναγία Εκατονταπυλιανή, Πάρος

Βρίσκεται στην Παροικιά της Πάρου και είναι ένας από τους αρχαιότερους και καλύτερα διατηρημένους χριστιανικούς ναούς. Όσον αφορά την ίδρυσή της, σύμφωνα με την παράδοση και όχι κάποια επίσημη καταγραφή, οφείλεται στην Αγία Ελένη, μητέρα του πρώτου χριστιανού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου και σε ένα τάμα που έκανε καθ’ οδόν προς τους Αγίους Τόπους. Από την ολοκλήρωση του και μέχρι τη σύγχρονη εποχή, βίωσε καταστροφές και ανακαινίσεις, φθάνοντας στη σημερινή του κατάσταση ως μία εξέχουσα σύνθεση ανάμεσα σε παλαιοχριστιανικά και πιο σύγχρονα στοιχεία. Στη νότια πλευρά του μεγάλου ναού, βρίσκεται το αρχαίο Βαπτιστήριο του 4ου αιώνα, το αρχαιότερο και καλύτερα διατηρημένο σε όλη την Ορθόδοξη Ανατολή.

 

Μονή Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας, Πάρος

 

Η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Λαγκάδας στην Πάρο, που ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα κοντά στο χωριό Λαγκάδα, ανακαινίστηκε και αναβίωσε τον 21ο αιώνα. Τιμώντας δύο αγίους, τον Κύριλλο Παπαδόπουλο και τον Αρσένιο της Πάρου, το μοναστήρι έχει στην κατοχή του το φέρετρο του Αγίου Κυρίλλου του Νέου, ο οποίος επηρέασε σημαντικά τον μοναχισμό της Πάρου. Η πρώτη ανακαίνιση του ναού έγινε το 1664, και μετά από χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας, ερήμωσε στα μέσα του 20ού αιώνα, μέχρι το 2000 που επαναλειτούργησε με νέους βοηθητικούς χώρους. Το μοναστήρι, που διαθέτει εκκλησίες αφιερωμένες στον Άγιο Γεώργιο, τον Άγιο Νικόλαο και τον Άγιο Αρσένιο της Πάρου, γιορτάζει αρκετές γιορτές, όπως του Αγίου Γεωργίου του Μεγαλομάρτυρα στις 23 Απριλίου και στις 3 Νοεμβρίου και του Αγίου Κυρίλλου του Νέου στις 11 Ιουλίου.

Μονή Αγίου Αντωνίου, Πάρος

 

Μία από τις ιστορικότερες μονές των Κυκλάδων βρίσκεται στην κορυφή του λόφου «Κέφαλος» λίγο έξω από τη Μάρπησσα, με εκπληκτική θέα προς τη Νάξο και μία υπέροχη φύση. Η μονή ιδρύθηκε το 1597, ενώ η αρχή της θεωρείται ότι ήταν το 1642, όταν σχηματίστηκε μια κοινότητα στη μονή με πρώτο ηγούμενο τον Ιερομόναχο Άνθιμο Σκορδίλη. Στον 18ο αιώνα, μια εξέχουσα προσωπικότητα, ο Όσιος Κύριλλος (είχε το επώνυμο Παπαδόπουλος) έγινε ηγούμενος της Μονής του Αγίου Αντωνίου. Το Καθολικό της μονής ανήκει στην τρίκλιτη βασιλική με δύο τρούλους, ενώ υπάρχουν τοιχογραφίες λαϊκής τεχνοτροπίας από τον 16ο αιώνα και ένα εξαιρετικό ξυλόγλυπτο του 1693. Το μοναστήρι παλαιότερα περιβαλλόταν από βενετσιάνικο κάστρο, το οποίο όμως τώρα έχει ερημώσει, όπως έχει γίνει και με περίπου 10 μικρότερες εκκλησίες. Η μονή γιορτάζει τρεις φορές τον χρόνο.

 

 

 

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ,Οσίου Αρσενίου, Πάρος

 

Η Μονή της Μεταμόρφωσης του Χριστού (γνωστή και ως «Χριστού στο Δάσος») και του Αγίου Αρσενίου βρίσκεται σε απόσταση περίπου 6 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της Παροικιάς σε μία τοποθεσία με εξαιρετική θέα. Η μονή αυτή είναι μία γυναικεία, κοινοβιακή μονή που χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Το μοναστηριακό σύμπλεγμα ανήκε στην οικογένεια Μαυρογένη μέχρι το 1793, όταν αφιερώθηκε στον ναό της Παναγίας Εκατονταπυλιανής. Η μονή φέρει επίσης το όνομα του Αγίου Αρσενίου του πολιούχου της Πάρου, ο οποίος απεβίωσε εκεί στις 31 Ιανουαρίου 1877. Τα ιερά λείψανα του αγίου φυλάσσονται στο ναό, που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της αυλής. Ο ναός είναι μία βασιλική με τρούλο, διπλό καμπαναριό και τρία τοξωτά ανοίγματα στην είσοδο. Η εορτή του Αγίου Αρσενίου γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο, στις 31 Ιανουαρίου και στις 18 Αυγούστου.

Μονή Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας, Πάρος

 

Η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας, ένα από τα πιο μεγαλοπρεπή μοναστήρια των Κυκλάδων, βρίσκεται μεταξύ Νάουσας και Παροικιάς. Ιδρύθηκε το 1638 από τον Χριστόφορο Παλαιολόγο, πρόκριτο της Νάουσας και εξέχουσα προσωπικότητα του νησιού. Το μοναστήρι πέρασε διάφορες φάσεις, από τη δόξα και την εγκατάλειψη μεταξύ 1800 και 1825. Η περίοδος μεταξύ 1825 και 1930 αναφέρεται συχνά ως η «χρυσή εποχή» της Λογγοβάρδας, όπου το μοναστήρι άκμασε ενώ από το 1930 έως το 1980, είχε ηγούμενο τον Αγιασμενο Γεροντα Φιλόθεο (Ζερβάκο) ο οποίος μεταξύ άλλων έσωσε 125 κατοίκους από το εκτελεστικό απόσπασμα των Γερμανών. Η εκκλησία του 1657 διαθέτει όμορφες τοιχογραφίες του 17ου αιώνα, ένα θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και ένα γαλήνιο περιβάλλον που αναδεικνύει την πνευματικότητα του χώρου. Παραμένει ανδρικό και γιορτάζει την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής.