Όλοι εμείς, οι πάνω από 55, 60, 70 είμαστε μια γενιά που δεν επιστρέφει:
Μια γενιά που περπάτησε και γύρισε από το σχολείο με τα πόδια.
Μια γενιά που ο δάσκαλός σου σε έστελνε στο γραφείο να πάρεις κιμωλία …
Μια γενιά που στο σχολείο έκανε έπαρση και υποστολή της σημαίας.
Μια γενιά που σπούδασε μόνη της, που δεν είχαν λεφτά οι γονείς μας για ιδιαίτερα μαθήματα και όμως δεν τα παρατήσαμε…
Αν τότε δεν καταλάβαινες κάτι, έμενες μετά το μάθημα και σου το το εξηγούσαν.
Μια γενιά που έγραψε στα ημερολόγιά της και στο άλμπουμ αποφοίτησεως, μια γενιά μαθητών και μαθητριών που έκαναν την εργασία τους μόνοι τους, δεν τους βοηθούσαν οι γονείς τους, γιατί ήταν στα χωράφια, στις δουλειές, στα γραφεία τους.
Μια γενιά που θεωρούσε ντροπή να κάθεται στο λεωφορείο στο κάθισμα, δίπλα σε έναν όρθιο ενήλικα, γέροντα, έγγυο και γενικά σε όποιον είχε ανάγκη.
Μια γενιά που γελούσε πολύ τα βράδια σιγά με τα αδέρφια τους πριν κοιμηθούν, για να μην ξέρουν οι γονείς τους, ότι είναι ξύπνιοι…
Μια γενιά που πίστευε στον Θεό, που σεβόταν απόλυτα τους γονείς, τους δασκάλους και τους γείτονες.
Μια γενιά που έπαιζε στο δρόμο, στις λάσπες, στα οικόπεδα και έπινε νερό από την βρύση ή από το πηγάδι.
Μια γενιά που αγάπησε την οικογένεια, την πατρίδα, το καλό, το όμορφο, την αλήθεια.
Εμείς, οι πάνω από 60, 70, είμαστε μια γενιά που δεν επιστρέφει.
Μια γενιά που δεν κατάφερε να γεμίσει την ψυχή και την καρδιά των παιδιών της και των εγγονών της από πατρίδα, σημαία, ελληνικό πολιτισμό, ένδοξη ιστορία και την θρησκεία της αγάπης, την ορθόδοξη πίστη.
Κάναμε όμως λάθη, ανεχθήκαμε τους απάτριδες, τους αντεθνικούς, τους ανθέλληνες, τους εχθρούς της πίστης, της πατρίδος, των ιερών και των οσίων μας, λόγω....μόδας!!
Αφήσαμε να μπουν στα σχολεία απαίδευτοι δάσκαλοι και καθηγητές, αφήσαμε να κυριαρχήσει το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία, αφήσαμε να διδάσκουν πλαστή ιστορία και να σβήνουν τον πολιτισμό, καταργήσαμε την γλώσσα μας, λόγω...μόδας!!!
Κάναμε τα σκυλάδικα μέρος του πολιτισμού μας, λόγω...μόδας!!
Φτάσαμε σήμερα να υποχρεωνόμαστε λόγω...ομοφοβίας να ανεχόμαστε το ανώμαλο ως ομαλό, το παρά φύσιν ως... φυσικό, γινόμαστε θεατές της κοινωνικής διάλυσης, της κατάργησης όλων των θεσμών..λόγω μόδας!!!
Εάν τώρα στο τέλος δεν αντιδράσουμε, δεν αντισταθούμε, θα είμαστε υπαίτιοι για το τέλος της Ελλάδος μας.
μας τοστειλε το mail
8 σχόλια:
Οι μεγαλύτερες γενιές είναι ηθικά υποχρεωμένες να καθοδηγήσουν ΣΩΣΤΑ τις νεότερες γενιές.
Ο αληθινός Θεός της Εκκλησίας και Θεός ολόκληρου του σύμπαντος κόσμου, τελικά θα καθαρίσει την Ελλάδα από οποιαδήποτε αμετανόητη διαστροφή.
Όλα τα καλά τελειώνουν κάποτε
Δυστυχώς οικειοθελώς;
Μετά μουσικής
Σαν υπογραφή
Με τη βούλα,που λέμε
Αυτή η γενιά ήταν καλύτερη.βγαιναν οι νέοι από το σπίτι του πατέρα τους όταν παντρεύονταν.
Μου έλεγε ο οικ.γιατρος που είναι αυτής της γενιάς πως ήταν ο καλύτερος μαθητής και μια ημέρα έφυγε σκασιαρχειο κ μπήκε σε ένα μπιλιάρδα δικό.
Εκεί έπιασε και το τσιγάρο.
Σχολωντας,πέρασε ο μαθηματικός του απέξω και τον βλέπει να παίζει με το τσιγάρο στο στόμα.
Μπαίνει μέσα και κάνει σαματα στον ιδιοκτήτη για ποιο λόγο βάζει νεαρά παιδιά μέσα.
Βγάζει έξω το παιδί και του λέει αυτό που κάνεις είναι έγκλημα...ο καλύτερος μου μαθητής ντροπή και μόνο να μπαίνεις σε τέτοια μαγαζιά εσύ που είσαι το μέλλον της πατρίδας ..
Που θέλεις να γίνεις γιατρός..
Και λέει ο γιατρός πως χάριν αυτού του καθηγητή,εγώ έγινα άνθρωπος και πότε το τσιγάρο δεν το έπιασα μετά από αυτό.
Τότε είχαμε και καλούς δασκάλους κ καθηγητές και καλούς γιατρούς.
Σήμερα όλα είναι ένα χάος ...
Το κυριότερο; Γινηκαμε απάνθρωποι.
...μεγαλώσαμε σὲ μία πατρίδα
ποὺ λὲς κι ἐπιθυμοῦσε νὰ ξεχάσει τὸν ἐαυτό της,
ἔχοντας μιά προσδοκία
ἀλλόκοτη...
ἕνα ὄνειρο, τόσο ἀπατηλό,
ποὺ ὅμως μᾶς φαινότανε
χειροπιαστή πραγματικότητα·
νὰ γίνουμε λέει...ἀμέρικα...
-στὴν...χολλυγουντιανή της ἐκδοχή-
καὶ ὅλοι, λίγο πολύ, ἐφρόντιζαν νὰ εὐθυγραμμιστοῦν, σὲ τούτη τὴν -ἀλλόκοτη- πορεία·
...
ἔτσι, ὅταν μιά μέρα ἡ Εὐρώπη χτύπησε τὴν πόρτα μας
παρουσιάζοντάς μας,
ἔνα ...πανομοιότυπο...πακέτο...
καὶ μάλιστα...ἐτοιμοπαράδοτο
-μὲ τὰ κλειδιά στο χέρι-
ἐγίναμε χαλί νὰ μᾶς πατήσουνε
καὶ βγάλαμε τὰ πιὸ πολύτιμα ἀσημικά μας, στρώνοντας τραπέζι ἐπίσημο
καὶ προετοιμαζόμενοι, γιὰ...
μεγάλο... φαγοπότι...
...
τό φαγοπότι ἔγινε, πλήν ὅμως,
ἐμεῖς ἀποτελούσαμε τὸ γεῦμα
κι ὅσο γιὰ τʹ ἀσημικά μας, βρεθήκανε ...
λεία ἀρπαχτικῶν
στὶς ἀχόρταγες κασσέλες (και
τὰ...περήφανα κασσελάκια...)
τῶν ὑπόγειων (καὶ... ἡμιυπόγειων) τοκογλύφων...
...
τώρα ποὺ ὅλα πλέον μοιάζουνε
μιὰ πέρα γιά πέρα χαμένη ὑποθεση
εἶναι ἴσως, ἡ πιὸ κατάλληλη στιγμή,
γιὰ νὰ ξαναθυμηθοῦμε, ποιός εἶναι ὁ πραγμτικός Κ ύ ρ ι ο ς τῆς ἱστορίας
και πὼς ἐμεῖς δὲν πάψαμε ποτέ, νά εἴμαστε
κάποια ἀπὸ τὰ πιὸ ἀγαπημένα του παιδιά...
καὶ νὰ ἐπιστρέψουμε ἀπό τὴν μακρινή χώρα τῆς ἀποστασίας μας,
στήν ὀρθάνοιχτη
πατρική του ἀγκαλιά ...!
Αυτή η γενιά όμως ήταν η γενιά που δεν έκανε πολλά παιδιά , που έκανε εκτρώσεις, που σταμάτησαν οι μανάδες να θηλάζουν.
Ήταν η γενιά που σταμάτησε να νηστεύει, να πηγαίνει στην εκκλησία.
Ήταν η γενιά που δεν κατάφεραν να περάσουν στα παιδιά τους Χριστό. Γιατί;
Τώρα τους αρέσει που μεγάλωσαν με αρχές , μεγάλωσαν όμως τα παιδιά τους με αρχές; Μπορέσαν να αντισταθούν στα πρότυπα του κινηματογράφου ή της τηλεόρασης; όχι. Γιατί;
Τέλος ήταν η γενιά του Πασοκ. Γιατί αφού τους άρεσαν τόσο πολύ οι αξίες παρασύρθηκαν από ανθρώπους που τους έταζαν νέες αξίες καλοπέραση και ηδονή;
Ναι, συμφωνώ, είναι μια γενιά που φεύγει, που κρατά στο στήθος της τις πλέον συμπυκνωμένες ανατροπές της ανθρωπότητας από κτίσεως κόσμου. Είμαστε η γενιά που τα είδαμε όλα, την παλαιά τάξη, και την νέα τάξη των πραγμάτων. Είμαστε οι μόνοι, οι έχοντες νουν και σωας τας φρένας που μπορούμε με ασφάλεια να πούμε πως ζήσαμε τις πτυχές του Χριστού και τώρα τις εκτροπές του αντιχρίστου ως θεσμοθετήματα από το κράτος. Όμως όσο υπάρχει Το Πανάγιο Πνεύμα, άλλο τόσο θα ζει σε κάποιες καρδιές ο Χριστός και η ουράνια βασιλεία. Το κέρδος το δικό μας είναι πως ευκοπότερα κερδίζεται ο παράδεισος, ογδοήτες γαρ διότι σβήνει το παράδειγμα του Χριστού και η εκκλησία κατά κανόνα φανερά πλέον πέταξε τις μάσκες και υπηρετεί τον αντίχριστο. Όμως και πάλι ο Χριστός θα μας αποδώσει, κατά το ζητούμενο της καρδιάς μας. Αυτό ουδείς μπορεί να μας το στερήσει, παρά μόνο ο εαυτός μας.
Ας τολμήσει να κάνει παρατήρηση σήμερα εκπαιδευτικός σε γονιό η παιδί... Στην καλύτερη περίπτωση θα τη γλυτώσει με σκασμενα λάστιχα
Ανώνυμε, τα λες σωστά και παρουσιάζεις τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Είμαι πάνω από 65. Έτσι είναι κι ας μας πετροβολήσουν οι "συν-γενείς" μας! Δεν κάναμε τίποτα για την αγάπη του Χριστού! Μάλλον την απαξιώσαμε. Ξέρουμε μόνο να λέμε: "Εμείς πηγαίναμε στην εκκλησία, εμείς νηστεύαμε, εμείς κάναμε γιορτές στις εθνικές και θρησκευτικές γιορτές, εμείς, εμείς..."! Η νέα γενιά όμως δεν εξέπεσε αίφνης εξ ουρανού! Ήταν στα χέρια μας εκ γενετής, προς διδαχή και πνευματική καλλιέργεια. Δεν αντισταθήκαμε στα τρία μεγάλα πάθη' την φιληδονία, την φιλαργυρία και την φιλοδοξία! Μας πήραν παραμάζωμα. Ας μην αποποιούμαστε λοιπόν της ευθύνης!
Δημοσίευση σχολίου