Διερχόμεθα τάς τελευταίας ημέρας της γης.
Τα σημεία των καιρών δεν αφήνουν καμμίαν αμφιβολίαν περί τούτου.
Τα παγκόσμια γεγονότα, ο κατακλυσμός της αμαρτίας απανταχού της οικουμένης, η αποστασία και η πτώσις της ηθικής στάθμης, η αλλαγή των εποχών του έτους, τα διάφορα πυρηνικά ατυχήματα - ως τα αποκαλούν - οι ειδικοί επιστήμονες, η αποστασία των τέκνων από τους γονείς, ο πόλεμος κατά της Εκκλησίας του Χριστού, η άρνησις της πίστεως, ή ασέβεια πρός τούς μεγαλυτέρους, ή γενική ασέβεια και βλασφημία κατά του Θεού, ή άρνησις και η αποκοπή των πιστών από την παράδοσιν της πίστεως και η προσκόλλησις εις μίαν διαφορετικήν - προοδευμένην δήθεν εξέλιξιν - ζωήν, πάντα ταύτα, και άλλα πολλά, μας προειδοποιούν, ότι συντόμως θα «αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας , ο υιός της απωλείας » (Β ' Θεσσαλ . 2,3).
Ή πανουργία του διαβόλου και η κακία του ευρίσκουν είσοδον εις την μεγάλην μάχην κατά του κόσμου. Η επιτυχία του εξασφαλίζεται βασικώς διά της ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ και της επιστημονικής του Μαγείας. Οι μεγαλύτεροι μάγοι του κόσμου ασχολούνται σήμερον μέ τάς διαταγές του Σατανά και «το μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας» (Β' Θεσσαλ. 2,7).
Όταν αναφερόμεθα εις την επιστημονικήν μαγείαν, εννοούμεν, ότι ο Σατανάς δεν ασχολείται πλέον με «νεκροκεφαλάς» ούτε με «χώματα νεκρών» ούτε με «δίκτυα» και «δεσίματα στεφάνων», αλλά με την επιστήμην και με την τελευταίαν λέξιν της επιστήμης!
Με υπεραυτόματα συστήματα μαγείας!
Έχει τώρα την ικανότητα να ποιή σεισμούς με ειδικά «κουμπιά», να προκαλή «άνεμοθυέλλας», «τυφώνας» , «παγετώνας», «ασθενείας πρωτοφανείς»...
~ Από το βιβλίο: Μαγεία, Δαιμονισμός και Απολύτρωσις σελ, 42. Αρχιμ. Σάββα Αχιλλέως
σχόλιο: Η συνέχεια από εδώ. Βάλτε τώρα το λόγο του αγιασμένου πατρός σε αντιπαραβολή με τις ακατανόητες ανοησίες του Πειραιώς ,εσείς φίλοι μας ποιον εμπιστεύεστε οτι εκφράζει τον διαχρονικό λόγο του Ευαγγελίου;
1 σχόλιο:
Η ερώτηση πάει αντίθετα.
Όταν η Γραφή μιλάει κ λέγει ότι θα ΠΛΑΝΗΘΟΥΝ ει δυνατόν και οι εκλεκτοί,εσείς που εντεινετε τις προσπαθειες;
Στην Πίστη;
Στο έχω εμπιστοσύνη στον Θεό ;
Στο θα δείξει;
Στο ανδρείο μου φρόνημα;
Στο πάμε κ όπου βγει;
Στις δυνάμεις αντίστασης μου;
Στα κηρύγματα ;
Στα συμβάντα και στις συμφορές;
Στην κάμψη της ψυχής από συνεχή χτυπήματα κ εκβιασμούς;
Στον αφανισμό της ελπίδας στον Θεό;
Ακόμα αναζητώ αυτό τον ένα που βγήκε από την παγωμένη λίμνη με τους αγ.τεσσαρακοντα
Μάρτυρες,
Στη Σεβάστεια.
Η καλλιέργεια αυτού που είχε πει ο Πατριάρχης Γεωργίας.
Ότι η Παναγία δεν ζούσε για τον εαυτόν της,αλλά για Τον Θεό κ μόνο,βοηθάει σε μας ότι μη κοιτάζουμε τόσο τους άλλους αλλά πώς εμείς θα πορευτούμε;
Για μένα κάθε περιπέτεια έχει μια ιδιαίτερη δυσκολία.
Και κάθε πειρασμός είναι γιαυτον που τον περνάει πρέπει να μπούμε στα δικά του πέδιλα,στις δικές του αδυναμίες,στα δικά του δεδομένα...
Τους δε λοιπούς τυραννικως κ μετά πλειστης βίας...τα.Μελετιου..
Οπόταν,
Ας μελετήσω αυτό το Γραφικό χωριό.
Του Απ.Παυλου προς Φιλιπ4-1))
Συνέχεια κ συνέχεια...
Σε τίποτα δεν πρέπει να μας φοβίζουν οι εχθροί μας.
Τούτο ...είναι σημάδι απώλειας.
Για μας σημάδι σωτηρίας.
Αφού σε μας δόθηκε το Χάρισμα όχι μόνο να πιστεύουμε στον Χριστό...
Αλλά και να υποφέρουμε γιαυτον..(1,28-29).-
Εκεί επικεντρωθώ την Πίστη.
Δεν ξέρω εσείς;
Δημοσίευση σχολίου