Στίχοι:
Νίκος ΓκάτσοςΜουσική:
Μάνος ΧατζιδάκιςΟυρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
κι ακούω μια φωνή,
καμπάνα γιορτινή
να με παρακινεί
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά
αλλόκοτα πουλιά
στου ήλιου τα σκαλιά
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
και μια φωνή τρελή
σαν χάδι κι απειλή
κοντά της με καλεί
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
μου τάζει ωκεανούς
κομήτες φωτεινούς
και ό,τι βάζει ο νους
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
κι ακούω μια φωνή,
καμπάνα γιορτινή
να με παρακινεί
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
που χτίζουνε φωλιά
αλλόκοτα πουλιά
στου ήλιου τα σκαλιά
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
Κάθε δειλινό κοιτώ τον ουρανό,
το γαλανό
και μια φωνή τρελή
σαν χάδι κι απειλή
κοντά της με καλεί
Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί,
εκεί, εκεί
μου τάζει ωκεανούς
κομήτες φωτεινούς
και ό,τι βάζει ο νους
Ουρανέ, όχι δε θα πω το ναι
ουρανέ, φίλε μακρινέ
πώς να δεχτώ άλλης αγκαλιάς τη στοργή
πώς να δεχτώ, μάνα μου είναι η γη
πώς ν’ αρνηθώ της ζωής το φως το ξανθό
αχ ουρανέ πόνε μακρινέ
5 σχόλια:
Πανέμορφο!
- Η "τούμβα" φαίνεται από το παράθυρό μας. Από μικρό παιδί την έβλεπα και το είχα ένα "μεράκι"-μια μεγάλη επιθυμία- να ήτανε βολετό να πήγαινα εκεί κάτω , ν' ανέβω στην κορφή της "τούμβας", να μβω εις τα ουράνια.
Γεώργιος Βιζυηνός, Το μόνον της ζωής του ταξίδιον
Υπέροχο και το κομμάτι της Ρωμαϊκής αγοράς "αθανασία" από τον Βασίλη Λέκκα.
...ἡ ὀργανική του ἐκδοχή εδῶ
https://youtu.be/_6OIG6dlKnQ
λείπουν βέβαια αυτοί οἱ τόσο μοναδικοἱ στίχοι του Γκάτσου,
αλλά ο Μᾶνος ὑπῆρξε μέγας ἐνορχηστρωτής
ποὺ μὲ ἐλάχιστα ὑλικά
ἔφτιαχνε περίτεχνα ἀκούσματα
ὄντας οὐσιαστικά ἕνας αὐτοδίδακτος μουσικός...!
Ο Χατζηδάκης για ποιόν άραγε τραγούδαγε ? Ένα μυστήριο !
Ο Θεοδωράκης ξέρουμε έγραφε εμβατήρια για το κόμμα . Ετούτος εδώ ?
Άβυσος η ψυχή του ανθρώπου !
Μήπως είναι διχασμένοι ? Έχουν και την φυσική πλευρά έχουν και την κολασμένη ? Πολύ θα ήθελα νά το ήξερα .
Δημοσίευση σχολίου