Ούτε τουλάχιστον τ’ όνομά Σου δε προφέρουν.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μου.
Και τότε, Χριστέ, πώς να Σε βρω;
Που βρίσκεσαι;
Ποιος είσαι;
Πώς να είμαι βέβαιος ότι υπάρχεις;
Ότι με γνωρίζεις, ότι μ’ αγαπάς, ότι έχεις και για μένα μια σταγόνα αγάπης;
Οι γύρω μου δε Σε βλέπουν, κοντά τους δε Σε αισθάνομαι.
Πολλοί απ’ αυτούς που με περιτριγυρίζουν υποφέρουν από εγωισμό, από υποκρισία, από μίσος.
Δε μου λένε τίποτε για Σένα.
Δε θέλουν να Σε βρουν, να Σε αισθανθούν, να Σε συναντήσουν.
Και γονατίζω στα κλεφτά και ψάχνω λόγια. Ίσως πιο πολύ κλαίω.
Τι θέλεις να σου πω;
Πιστεύω ότι ξέρεις τα πάντα και δεν έχεις ανάγκη τα λόγια μου, αλλά ωστόσο αισθάνομαι ότι με ακούς.
Και αν δεν αισθανόμουν ούτε από Εσένα έλεος και αγάπη, είμαι σίγουρος ότι θα τρελαινόμουν από τον πόνο και τη μοναξιά. Ίσως δεν προσεύχομαι καλά.
Ίσως και να μην προσεύχομαι καθόλου.
Αλλά προσπαθώ.
Πρέπει!
Επειδή δε μπορώ να είμαι σαν αυτούς που δεν προσεύχονται …
Ένα παιδί.....
μας τοστειλε το mail
4 σχόλια:
Έλα στο θείο .....για νά νοιώσεις το Θείο .....υπαρξιακά θέματα , που αντιμετωπίζει κανείς απο τα πρώτα του βήματα . Άν δεν κλεισθεί κανείς στο ταμιείον του μόνος μέ τον Θεό προκοπή δεν θα κάνει . Λέμε νά αποβάλουμε το κοσμικό φρόνημα , όμως φορέας του κοσμικού φρονήματος είναι ο κόσμος , οι άνθρωποι , η κοινωνία , οι σαρκικοί συγγενείς . Πρέπει κανείς νά αποστασιοποιηθεί και τοπικά , αλλά κυρίως τροπικά . Ο άγιος γέροντας και φωτισμένος ερμηνευτής των γραφών π. Αθανάσιος Μυτιληναίος έχει μία ομιλία μέ θέμα " πώς ο Θεός διαχωρίζει την εκκλησία απο τον κόσμο " μέ πρότυπο τον λαό του Ισραήλ που εξήλθε απο την Αίγυπτο . Ο Ισραήλ προτυπώνει την εκκλησία και η Αίγυπτος τον κόσμο . Ξεκάθαρα πράγματα . Όλα τα άλλα δημιουργούν σύγχυση , διχασμούς και κόμπλεξ στην ψυχολογία του χριστιανού και κυρίως στην αγωγή των παιδιών . Κυρίως στα παιδιά νομίζω θα πρέπει αυτό νά καθίσταται σαφές . Αλλιώς δεν γίνεται . Κατασκευάζουμε παιδιά κομπλεξικά και στερημένα . Είναι λεβεντιά να αναλαμβάνει κανείς το κόστος της διαφοράς , καμμιά φορά και του ονειδισμού . Όταν σε δούνε νά το διασκεδάζεις , νά μήν σε νοιάζει θά πάψουν νά το κάνουν .
Παλιά υπήρχε η συνήθεια νά περνάς δίπλα απο κάποιον καί αυτός κάτι νά σου λέει , έτσι επειδή του ήρθε . Δεν θυμάμαι πώς λεγόταν αυτό , είχε ένα όνομα , μάλλον σήμερα εξέλιπε και αυτό . Πολύ γελούσα μέ ό, τι μού έλεγαν . Κάποιος μου είχε πεί " εσύ απο ποιό κατηχητικό το έσκασες " ? Ακόμα γελάω ! Άλλοι έλεγαν " μπράβο εσύ είσαι ωραία " ! Είχε ήδη αρχίσει νά εμφανίζεται ο γυμνισμός . Χρειάζεται λίγο νά το διασκεδάζουμε και νά καταλάβουμε οτι αντικειμενικά η ζωή του χριατιανού διαφέρει απο την ζωή και τις προτιμήσεις του κόσμου . Αυτό ίσως σε οδηγήσει στην απομόνωση . Τόσο το καλύτερο !
Οι εγωισμοί , τα μίση και τα πάθη και μέσα στην εκκλησία δεν εκλίπουν και μάλιστα πιό οργανωμένα και πιό λυσσώδη . Άς είναι .
Ας μήν ξεχνούμε . Όταν εξεπιτούτου η εκκλησία κάνει μία κίνηση πρός τον κόσμο δήθεν για νά κερδίσουμε τον κόσμο , αυτό ονομάζεται εκκοσμίκευση .
Την καλησπέρα μου στην κυρία που έγραψε το παραπάνω εκτενές. Απλά αφήνω το σχόλιο για να ξέρει ότι κάποιος το διάβασε, το κατάλαβε και εξετίμησε το χρόνο που αφιέρωσε για να το γράψει.
Ευχαριστώ αδελφέ/ή !
Εγώ άκουσα και την ομιλία του πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
Εξαιρετική!!
Δημοσίευση σχολίου