Μισθωτοί για το καλό μας!

Με αυτούς που βρίσκονται στα υψηλά αξιώματα της Εκκλησίας οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, όμως οφείλουμε ξανά και ξανά να υπενθυμίζουμε κάποια πράγματα για να μην χάσουμε στο τέλος το μυαλό μας.

 

Ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κατά την πρώτη τακτική Συνεδρία της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (4/10/2022) ανέγνωσε την εισήγηση με θέμα «Η Μαρτυρία της Εκκλησίας κατά τις τελευταίες δεκαετίες μέσα από την εμπειρία ενός Ιεράρχου». Από τον τίτλο του θέματος καταλαβαίνει κανείς ότι ο εισηγητής έχει και το καρπούζι και το μαχαίρι, και θα παρουσιάσει τα πράγματα όπως τον συμφέρουν. Εάν ήτανε κάποιος άλλος θα μας ενδιέφερε πολύ να μάθουμε πώς καταγράφεται η Μαρτυρία της Εκκλησίας μέσα από την δική του εμπειρία, από τον συγκεκριμένο όμως είναι αστείο και να το σκέφτεται κανείς. Ο ίδιος ο τίτλος του θέματος είναι από μόνος του πονηρός και ακατανόητος : Μαρτυρία της Εκκλησίας και Ιερώνυμος Β’ είναι από μόνες τους έννοιες ασύμβατες και αλληλοσυγκρουόμενες μετά από όλα όσα έχουμε ζήσει.

[Αλήθεια, μιας και το ‘φερε ο λόγος, μήπως η εμπειρία του ποιμνίου και όχι του εκάστοτε ιεράρχη θα ήτανε πιο χρήσιμη για αυτού του είδους τις αποτιμήσεις;]

«Ο Μακαριώτατος» γράφει το Δελτίο Τύπου «υπογράμμισε ότι σήμερα βλέπουμε τα πάντα να είναι ρευστά, ασαφή και να εξελίσσονται ραγδαία. Έχει κλονιστεί η παλαιά αντίληψη περί κοινοτισμού και συλλογικής συνείδησης, σε κάθε τι παραδοσιακό και σε κάθε εναπομείναντα θεσμό. Στο πλαίσιο του συγκρητισμού, οι περισσότεροι δεν αποδέχονται την πίστη της Εκκλησίας, όπως διατυπώνεται από αυτήν˙ αδιαφορούν, αναμειγνύουν κάποια στοιχεία της Ορθοδοξίας με ατομικές τους ή ξενόφερτες πεποιθήσεις και συνήθειες, που αλλοιώνουν την παραδοσιακή νοοτροπία και συνθέτουν μία ατομική θρησκευτικότητα. Επίσης εγκαταλείπεται και ο παραδοσιακός τρόπος ζωής.»

Τα λέει αυτά «ο Μακαριώτατος», ο οποίος στάθηκε αδιάφορος, ακόμη και σύμμαχος, των δυνάμεων που αμφισβήτησαν την παράδοση και την συλλογική συνείδηση, και έχει την μοναδική «πρωτιά» να είναι ο μόνος προκαθήμενος που έριξε την εμπιστοσύνη του λαού στον θεσμό της Εκκλησίας ΣΤΑ ΤΑΡΤΑΡΑ.

Δεν είναι απλά εξοργιστικό. Είναι τρομακτικό πλέον αυτό που συνειδητοποιεί κανείς με τους σημερινούς εκκλησιαστικούς άρχοντες· το πόσο εύκολα αλλάζουν κουστούμια και λένε ψέματα.

Ο άνθρωπος που αγνόησε την εντολή της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και πήγε στην Ψευδοσύνοδο της Κρήτης και υπέγραψε ότι οι αιρέσεις είναι «εκκλησίες», κλάφτηκε τώρα στην εισήγηση ότι «στο πλαίσιο του συγκρητισμού, οι περισσότεροι δεν αποδέχονται την πίστη της Εκκλησίας».

Τι χοντρό δούλεμα είναι αυτό που μας κάνουνε βρε παιδιά;

Ο ΑΡΧΙ-ΣΥΓΚΡΗΤΙΣΤΗΣ κάνει πως κλαίγεται επειδή λέει γέμισε ο τόπος με συγκρητιστές που δεν αποδέχονται την πίστη της Εκκλησίας!! Είναι ο ίδιος που παλαιότερα ευχότανε να συμβεί αυτό ακριβώς για το οποίο τώρα κάνει πως παραπονιέται: «Ο χρόνος που περνά εξωραΐζει τα πράγματα και δείχνει μόνο την ομορφιά. Κάθε μεγάλο γεγονός έχει πολλές εικόνες. Όταν περάσει ο καιρός, αυτοί που θα κάνουν την κρίση της συνόδου της Κρήτης θα βρουν κάποια καλά λόγια να πούνε, που δεν βρίσκουν οι σημερινοί». Αυτά είχε πει τότε για την ψευδοσύνοδο και τον ΣΥΚΓΡΗΤΙΣΜΟ που εισήγαγε (ψευδο)συνοδικώς.

Και συνεχίζει πιο κάτω ότι αυτοί οι συγκρητιστές που δεν δέχονται την Πίστη της Εκκλησίας «αναμειγνύουν κάποια στοιχεία της Ορθοδοξίας με ατομικές τους ή ξενόφερτες πεποιθήσεις και συνήθειες, που αλλοιώνουν την παραδοσιακή νοοτροπία και συνθέτουν μία ατομική θρησκευτικότητα.» Και τα λέει αυτά ενώ ΤΑ ΣΥΝΔΟΔΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΡΜΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΦΑΡΟΥΣ, ΤΟΥΣ ΚΑΡΥΩΤΟΓΛΟΥ, ΤΟΥΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ και τόσους άλλους ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ και ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ να μολύνουν ελεύθερα το ποίμνιο.

Μίλησε μάλιστα για ανάγκη «επανευαγγελισμού του λαού». ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ότι υπάρχει πρωτίστως ανάγκη «επανευαγγελισμού ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ», ο λαός τάχαμου τον ενδιαφέρει. Καταλαβαίνει κανείς ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ «ΕΠΑΝΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ» ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ!!

Ο Ιερώνυμος πρέπει να πείσει ότι πρόσφερε έργο και κάπως έτσι πλασάρει την οικονομική συμφωνία που έκλεισε με την Πολιτεία. Επειδή έχουμε δει και τους δύο «επί το έργον» μόνο καταστροφή προμηνύουν αυτά που λέχθηκαν:

«Όλα αυτά και τόσα άλλα», υπογράμμισε, «οδηγούν στην ανάγκη επανευαγγελισμού του λαού μας. Πρέπει και πάλι να ξεκαθαρίσουμε τις θεολογικές προϋποθέσεις για τη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, τον συνάνθρωπο και τον κόσμο». Τόνισε δε ότι προς τον σκοπό αυτόν απαιτούνται συστράτευση κληρικών, πανεπιστημιακών διδασκάλων και λαϊκών ευσεβών, συνεργασία με τους καθηγητές των Θεολογικών και Εκκλησιαστικών Σχολών και προσφορά και αξιοπρεπής διακονία σε αδελφούς μας πάσχοντες και ενδεείς, είτε κατά μόνας είτε σε πρότυπα λειτουργικά Κέντρα για άτομα από την παιδική ηλικία μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Όμως για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά χρειάζεται οικονομική στήριξη, γι’ αυτό «η Εκκλησία έχει την υποχρέωση να αξιοποιήσει την εναπομείνασα περιουσία της για την υλοποίηση αυτών των σκοπών της. Από το 100% σκορπίσθηκε το 96% αυτής. Εναπομένει σήμερα το 4%. Αυτό αξιοποιούμενο θα βοηθήσει στους στόχους της Εκκλησίας. Γιατί η Εκκλησία, πέρα από την εσχατολογική της προοπτική, αφού κινείται εντός της ιστορίας δεν μπορεί να εγκαταλείψει τον άνθρωπο. Και ο επανευαγγελισμός μας βοηθάει να έχουμε το βλέμμα μας προσανατολισμένο και στα έσχατα και στο τώρα».

Ο Θεός να βάλει το χέρι Του, να φωτίσει τον Ελληνικό λαό ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΕΙ επιτέλους να πετάξει από πάνω του το ψευτορωμαίικο που τρώει την σάρκα του και καταστρέφει το πνεύμα του.

πηγή

Η εισήγηση ολόκληρη ΕΔΩ