Το ελάφι είναι αποφασισμένο για την αναμέτρηση με τη δυσαρμονία του κόσμου ετούτου, για την αντίσταση (έστω με ένα δάκρυ) στην εγκαθιδρυμένη βαρβαρότητα που δεν εκλείπει, δεν εξαντλείται, παρά αλλάζει συνεχώς μορφές και εκφραστές.
Δημήτρης Αγγελής
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗ
αλλά μην νοιώθετε «λύπη»
που αντιγράφουμε τα δικά σας ,
χωρίς να σας ρωτήσουμε...
Για την παράγκα μας
είναι γ ε λ ο ι ό τ η τ α η λεγόμενη
«δεοντολογία περί πνευματικών δικαιωμάτων!»
2 σχόλια:
...σίγουρα πάντως,
θὰ ψάχνει πάντοτε
νὰ πιεῖ νερό
"ἐπὶ τὰς πηγάς τῶν ὑδάτων"...
ἐκεῖ δηλαδή ποὺ εἶναι πεντακάθαρο...
.. μα το δάκρυ, μπορεί να μην είναι θρήνος και κραυγή και ξέσπασμα μα είναι πόνος μυστικός, σιωπηλός και βαθύς. Και δεν εξαντλείται.
"στο πρώτο μοσκοβόλημα ενός ρόδου μακρινού,
μου δάκρυσαν τα μάτια".
Ένα δάκρυ για τον χαμένο παράδεισο..
Μόνο οποιος μπορεί και ζει κάθε μέρα την Άνοιξη,
μπορεί να νιώθει ειρήνη στην ψυχή του, μπορεί να παλεύει με το σκοτάδι του κόσμου τούτου και μπορεί ακόμα να δακρύζει..
Δημοσίευση σχολίου