Τετάρτη 27 Ιουλίου 2022

Ο χρόνος είναι ρευστός σε όλες του τις εκδοχές. Ακόμα και το παρελθόν αλλάζει...

Μπορεί να είναι εικόνα εσωτερικός χώρος
Στη φωτογραφία εγκαταλειμμένο εργοστάσιο κουμπιών

 

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το παρελθόν αλλάζει και γίνεται έργο τέχνης.

Και πού είναι αυτό το εργοαστάσιο νά πάμε νά πάρουμε σακκούλες κουμπιά ?

Η Ελλάδα χρίνια τώρα δεν παράγει ούτε κουμπιά ! Είναι πολύ λυπηρόν !

Ανώνυμος είπε...

Τι θα πει το παρελθόν αλλάζει; Δε θα έλεγα ότι συμφωνώ, ίσως όμως δεν καταλαβαίνω τι ποιητικό λογοτεχνικό εννοεί αυτή η φράση. Καθότι είμαι και πεζός. Έχει ακριβύνει βλέπετε η βενζίνη, δεν είναι καιρός για αυτοκίνητο :).

Ανώνυμος είπε...

Πιό ποιητικό από το λογίδιό σου υπάρχει αγαπητέ/ή ?

Ωστόσο στη συγκεκριμένη εικόνα έχει την έννοια οτι ο χρόνος δίνει την λεγόμενη " πατίνα του χρόνου " , η οποία είναι αλήθεια ποιητική . Τά κουμπιά έπεσαν κάτω και έτσι στην τύχη έφτιαξαν χίλια μύρια χρώματα . Κάποτε έφτιαχνα συλλογές απο κουμπιά . Σίγουρα μπορούν νά γίνουν ψηφίδες για ζωγραφική .

Κατα τάλλα έχετε απόλυτο δίκιο. Κάποιοι " επίδοξοι " ποιητές κουράχουν αφάνταστα μέ τις αοριστολογίες . Το λένε δημιουργική ασάφεια , που μόνο δημιουργική δεν είναι . Μάλλον εκνευριστική είναι . Ας πούμε ο ζωγράφος δεν ξέρει νά ζωγραφίσει και το ρίχνει στο αφηρημένο .

Το κολαούζο του ποιητή γράφει πεζά πράγματα τακτοποιημένα σέ στίχους !

Λίγο σεβασμό στην ποίηση !