To τραγούδι ένας αθάνατος ύμνος.

Ο Ξαρχάκος, ο τελευταίος Μεγάλος εν ζωή μιας αθώας εποχής που μοιάζει  να πέρασε ανεπιστρεπτί...

 

Μία φούντωση, μια φλόγα
έχω μέσα στην καρδιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά
λες και μάγια μου 'χεις κάνει
Φραγκοσυριανή γλυκιά

Θα 'ρθω να σε ανταμώσω
κάτω στην ακρογιαλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά
Θα ήθελα να σε χορτάσω
όλο χάδια και φιλιά

Θα σε πάρω να γυρίσω
Φοίνικα, Παρακοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή
Γαλησσά και Nτελαγκράτσια
και ας μου 'ρθει συγκοπή

Στο Πατέλι, στο Nυχώρι
φίνα στην Αληθινή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή
και στο Πισκοπιό ρομάντζα
γλυκιά μου Φραγκοσυριανή

 

Αφιερωμένο στον Μόρφου Νεόφυτο  

Ο 83χρονος Ξαρχάκος, αυθόρμητα, γίνεται ο μαέστρος μιας «ορχήστρας»στην Σύρο  αποτελούμενη από πιτσιρικάδες, που θέλουν να παίξουν τη Φραγκοσυριανή!