Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν, ότι η Αμερική νοιάζεται ή ενδιαφέρεται για την ειρήνη στην Ευρώπη;Ναι, υπάρχουν!

 

 Βλέπετε απαιτεί κόπο η σκέψη για να φτάσει στα βαθιά συμπεράσματα και έτσι προτιμούν από τα έτοιμα που είναι και πιο εύκολα. Ανοίγουν το στόμα και καταπίνουν αμάσητους τους προτηγανισμένους κεφτέδες, που τους πετάνε οι Ιγνατίου, οι Καμπουράκηδες, οι Τσίμες και οι Ευαγγελάτοι (μεταξύ άλλων).

Για να δούμε, τι θα σήμαινε, όμως "Ειρήνη" στην Ευρώπη;

1. Ειρήνη, θα σήμαινε, καμία ανάγκη ύπαρξης του ΝΑΤΟ, ή αλλαγή του προσανατολισμού του, ειδικά αν η Ρωσία γινόταν δεκτή ως μέλος του, όπως επιθυμούσε.

2. Ειρήνη, θα σήμαινε, (εξαιτίας της έλλειψης του ΝΑΤΟ και του Ρώσου εχθρού), απώλεια της αμερικανικής επιρροής και κηδεμονίας στην Ευρώπη και σταδιακή απόσυρση στην ήπειρο της.

3. Ειρήνη, θα σήμαινε, ειδικά αν η Ρωσία θα γινόταν δεκτή στην Ε.Ε, όπως θα ήθελε, ότι η Ευρώπη θα μεταβαλλόταν στη νούμερο ένα γεωπολιτική δύναμη παγκοσμίως. σε οικονομικό, πολιτικό, πολιτισμικό και στρατιωτικό επίπεδο.

4. Ειρήνη, θα σήμαινε, ότι μια ισχυρή και ανεξάρτητη Ευρώπη, θα υποβίβαζε τις ΗΠΑ από την θέση της παγκόσμιας ηγεμονίας, σε έναν δεύτερο, ή και τρίτο ρόλο σε ένα νέο πολυπολικό σύστημα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους η Αμερική δεν επιθυμεί την ειρήνη στην Ευρώπη. Το αντίθετο! Θέλει να υπάρχουν πάντα οι λόγοι και η ανάγκη για την παρουσία της στην γηραιά ήπειρο. Αν όχι με θερμούς πολέμους στην αρχή, τουλάχιστον να υπάρχει κάποια αναταραχή που θα την ευνοεί. Αν αυτό αποτύχει, τότε δεν θα διστάσει να ενεργοποιήσει τους παλαιούς σοβιετικούς και νυν Ρώσους εχθρούς και να πυροδοτήσει κάποιους "περιορισμένους" πολέμους, "ελεγχόμενους", όπως αυτός τώρα στην Ουκρανία. Η ειρήνη "μαραίνει" την Αμερική. Ο πόλεμος την θρέφει. Όσο για την Ευρώπη που καταστρέφεται, απλό πιόνι στη σκακιέρα, η Αμερική την έχει γραμμένη, αρκεί να προκληθούν φθορές στον Ρώσο εχθρό που επίσης καταστρέφεται. Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια! Όλοι είμαστε αναλώσιμοι. Ειδικά εμάς τους πέρα από την "γραμμή Χάντιγκτον", όπου θα είναι το νέο παραπέτασμα, μας θεωρούν πλήρως αναλώσιμους. Άλλωστε, οι Αμερικανοί έχουν μια εικόνα για τον πόλεμο βγαλμένη από τις χολιγουντιανές ταινίες. Δεν έχουν ποτέ βομβαρδιστεί οι πόλεις τους, όπως των Ευρωπαίων. Δεν έχουν δει ποτέ κατακτητές και εκτελέσεις αμάχων. Όλα είναι τραλαλά εκεί! Πισίνα και κοκτέιλ. Αλλού πέφτουν οι βόμβες και σε άλλους μπαίνουν τα αγγούρια. Αυτοί κανένα πρόβλημα δεν έχουν, αν η Ευρώπη μετατραπεί σε χωράφι. Οι Αμερικανοί δεν επιθυμούν μια ειρήνη σε βάρος της κυριαρχίας τους. Η ό,ποια ειρήνη θα πρέπει πρώτα να συμφωνεί με τα συμφέροντα τους. Δεν τους κατηγορώ για αυτό. Είναι ο νόμος του ισχυρού αυτός. Οι Ευρωπαίοι, όμως, ήθελαν ειρήνη και θα μπορούσαν να βρουν λύση, αν δεν τους είχαν τυλίξει οι Αγγλοσάξωνες σε μια κόλλα χαρτί.

Θέλετε αποδείξεις για τον υπονομευτικό ρόλο της Αμερικής; Το 2015 η Γαλλία και η Γερμανία (δηλαδή η Ε.Ε) προσπάθησαν για την ειρήνη με τη Συμφωνία του Μινσκ. Αν είχε εφαρμοστεί, τίποτα από τα μετέπειτα τραγικά δεν θα είχε συμβεί. Οι Αμερικάνοι σαμποτάρισαν όμως τις προσπάθειες των Ευρωπαίων και ειδικά τα σχέδια των Γερμανών, βάζοντας τον αχυράνθρωπο Ζελένσκι να μην την αποδεχθεί (ενώ την υπέγραψαν), ζητώντας και ένταξη στο ΝΑΤΟ. Μούγκα ο Μακρόν, μούγκα και ο Σόλτς για την αθέτηση της Συμφωνίας. Μάλιστα ο Σόλτς ήπιε και το πικρό ποτήρι της κατάργησης του βόρειου αγωγού. Too small, too little! Αφέθηκαν να τους σέρνουν οι Αμερικανοεγγλέζοι από τη μύτη σε πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Εν κατακλείδι, το προγραμματισμένο εδώ και χρόνια από τις ΗΠΑ "πολεμικό πανηγύρι" στην Ουκρανία, γίνεται φανερό από την εδώ και χρόνια απόφαση τους να δημιουργήσουν ανεφοδιαστική βάση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Τώρα, όλοι καταλαβαίνουν το γιατί.

Όσον αφορά την Ελλάδα, μια μικρή χώρα σε εξαιρετικά κρίσιμη θέση, θα έλεγα στον κ. πρωθυπουργό, ότι ακόμα και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, αν ζούσε, δεν θα έκανε για δεύτερη φορά το λάθος που έκανε το 1919 στην Κριμαία.

Γ.Γ.Γ.