Κι αν πέσεις, ανάστα όταν έρχονται τα Σύννεφα...

 

Τα σύννεφα είναι η πιό αδιαμφισβήτητη απόδειξη, 

ότι υπάρχει ο ήλιος ακόμα και όταν τον σκεπάζουν... 

Μάνος Χατζιδάκις, το 1963

Τα σύννεφα πυκνά πυκνά μαζεύονται
κι απειλούν την ισορροπία μου
σ' έναν αβέβαιο κόσμο.

Ας μπορούσα να τα σταματήσω...
Ας μπορούσα να διαφύγω μέσα
από μια στενή λουρίδα ουρανού.
Που θα με πήγαινε
και ποιον θα συναντούσα εκεί;

Όμως τα σύννεφα έχουν
μαυρίσει τον ορίζοντα,
την πόλη, την καρδιά μου
και κάθε ελπίδα έχει χαθεί.

Τα σύννεφα είναι κατάρα κι απειλή.
Τα σύννεφα με σκεπάζουν. 

Κι είναι σιωπή.

Από το άλμπουμ το «Χαμόγελο της Τζοκόντας» ενός
αριστουργηματικού έργου της ελληνικής δισκογραφίας,
το οποίο ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη τον Απρίλιο του 1965

Όσα χρόνια και αν περάσουν, ο διαχρονικός, ασυμβίβαστος, 

παρών και θα μας μαγεύει με τα αριστουργήματα που μας άφησε... 

Μη φοβήσαι τους πειρασμούς.

Καν πέσης πολλάκις, ανάστα.

Μη χάνης την ψυχραιμίαν σου.

Μην απογοητεύεσαι.

Σύννεφα είναι και θα περάσουν.

Άγιος  Ιωσήφ ο Αγιορείτης († 1959 μ.Χ.)