Ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας Ἁγιορειτῶν κελλιωτών Πατέρων

 

Κατὰ τῆς βλασφημίας τοῦ Ἠλία Μόσιαλου,

                  Ἀντιπροσώπου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας

                 σὲ Διεθνεῖς Ὀργανισμοὺς γιὰ τὸν κορονοϊό.

                 Kαὶ στὸ Ἀνακοινωθὲν τοῦ Γραφείου Τύπου

   τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

(Ἅγιον  Ὄρος  14/27 Δεκεμβρίου 2021).

Ἄν καὶ εἴμαστε σίγουροι, ὅτι μιλᾶμε σὲ ὦτα μή ἀκουόντων, καὶ εἴμαστε μία  «φωνὴ βοῶντος ἐν ἐρήμῳ», ὅμως ἐμεῖς θεωροῦμε, ὡς στοιχειῶδες χρέος μας νὰ ὑψώσουμε τὴν φωνὴ μας, γιὰ νὰ ὑπερασπίσουμε καὶ νὰ ὁμολογήσουμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστι μας, κάθε φορὰ, ποὺ κάποια ἀνθρωπάκια, τολμοῦν καὶ σηκώνουν τὸ μικροσκοπικό τους ἀνάστημα καὶ ἀνοίγουν τὸ βλάσφημο στόμα τους καὶ βλασφημοῦν ὅ,τι πιὸ Ἅγιο, Ἱερὸ καὶ Ὅσιο ἔχουμε, τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκον, τὴν Μεγάλη μας Μητέρα,  καθὼς καὶ τὸ ἀκατάληπτο μυστήριο τῆς σωτηρίας μας, ποὺ εἶναι ἡ Ἐνανθρώπησις τοῦ Σωτῆρος μας, ἡ κοσμοχαρμόσυνη Γέννησις τοῦ Χριστοῦ μας, τὰ Χριστούγεννα, τὰ ὁποῖα με τὸση λαχτάρα γιορτάζουμε κάθε χρόνο, σὰν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί.

 Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ πιστεύουμε σὲ δὺο μεγάλα καὶ ἀκατάληπτα μυστήρια στὸ μυστήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ στὸ μυστήριο τῆς Ἐνανθρωπήσεεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ Πατρὸς. Στὸν Ἕνα Ἅγιο Τριαδικὸ Θεὸ, Πατέρα, Υἱό καὶ Ἅγιο Πνεῦμα, « εἰς μίαν οὐσίαν, μίαν θεότητα, μίαν δύναμιν, μίαν θέλησιν, μίαν κυριότητα, μίαν βούλησιν, μίαν βασιλείαν, ἐν Τρισί τελείαις Ὑποστάσεσι γνωριζομέμνην, μιᾷ προσκυνήσει πιστευομένην τε καὶ λατρευομένην ὑπό πάσης λογικῆς κτίσεως ἀσυγχύτως ἡνωμέναις καὶ ἀδιαστάτως διαιρουμένας· ὅ καὶ παράδοξον. Εἰς Πατέρα καὶ Υἱὸν καὶ Ἅγιον Ονεῦμα, εἰς ἅ καὶ βεβαπτίσμεθα». ( βλ. Ἁγίου Ἰωάννου Δμασκηνοῦ « Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως». ΕΠΕ, σ. 80). « Μονὰς ἐν Τριάδι καὶ Τριὰς ἐν Μονάδι». Τρεῖς Ὑποστάσεις καὶ Μία Οὐσία, ἀσυγχύτως καὶ ἀτρέπτως ἑνωμένες. Ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος, ὁ εἷς τῆς Τριάδος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς, « ὅτε ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν Υἱόν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικὸς, γενόμενον ὑπό νόμον, ἵνα τοὺς ὑπό νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν». ( Γαλ. Δ’, 4-6).

Αὐτὸ τὸ Μέγα μυστήριο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, τὸ μυστήριον τῆς θείας Οἰκονομίας, ὅπου ὁ ἀόρατος Θεὸς ἔγινε ὁρατὸς, καὶ ὁ ἀκατάληπτος Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γιορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα. Ὁ Θεὸς προσέλαβε τὴν ἀνθρώπινη φύσι μέσα ἀπὸ τὸ καθαρότατον, ἄσπιλον καί ἀειπάρθενον σῶμα τῆς Κυρίας Θεοτόκου. Μέσα στὸ σῶμα τῆς Παναγίας, τὸ Ἅγιον Πνεῦμα κατεργάσθηκε καὶ τὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, τὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας. Ἡ Παναγία μας, ἡ ὁποία ἔδωσε τὸ σῶμα της στὸν Χριστὸ, γιὰ νὰ γίνει ἄνθρωπος, ἡ Παναγία ἐνσαρκώνει καὶ τὸ μυστὴριο τῆς Ἐκκλησίας. « Σήμερον ὁρᾶται σαρκὶ, ὁ φύσει ἀόρατος, διὰ τὸν ἄνθρωπον», « Μέγα καὶ παράδοξον θαῦμα τετέλεσται σήμερον! Παρθένος τίκτει καὶ μήτρα οὐ φθείρεται, ὁ Λόγος σαρκοῦται, καὶ τοῦ Πατρὸς οὐ καχώρισται»..« Ἄνανδρός εἰμι, καὶ πῶς τέξω Υἱόν; ἄσπορον γονὴν τὶς ἑώρακε; ὅπου Θεὸς δὲ βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις». Καὶ ὅπως πολὺ ἐπιγραμματικὰ λέγει καὶ Μέγα Ἀθανάσιος « ὁ Θεὸς γέγονεν ἄνθρωπος, ἵνα τὴν ἀνθρώπινην φύσιν θεὸν κατηργάσοιτο ». Αὐτὸ τὸ μέγα μυστήριο τῆς θείας Οἰκονομίας, τὸ ὁποῖο περίμενε ἡ ἀνθρωπότης γιὰ αἰῶνες καὶ στέναζε κάτω ἀπὸ τὴν δουλεία τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ διαβόλου, ἔρχεται, τώρα τὴν παραμονὴ τῶν Χριστουγέννων. Αὐτὸ τὸ δυστυχισμένο ἀνθρωπάκι, ποὺ μέχρι ἐχθὲς δὲν τὸν ἤξερε κανένας, ἐρωτοῦμε, ποῦ βρῆκε αὐτὴ τὴν ἀλαζονεία καὶ τὸ θράσος νὰ βλασφημεῖ τὴν πίστι μας, τὴν πίστι ἑκατομμυρίων Χριστιανῶν ἀνὰ τὸν κόσμον; Πῶς τὸ τόλμησε αὐτὸ; Μήπως εἶναι τίποτε τυχαῖο, ἤ τὸ ἔκανε ἀπὸ μόνος του; Μήπως εἶναι συνεννοημένος μὲ τὴν κυβέρνησί του, καὶ τοὺς λοιποὺς ἀθέους καὶ ἀντίχριστους πολτικοὺς, οἱ ὁποῖοι στὴν πλειοψηφεία τους, ἔχουν ἀρνηθεῖ τὴν χριστιανική τους πίστι, καὶ ἔχουν γίνει προδότες τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος; Ὅλος ὁ λαὸς τὸ γνωρίζει, ὅτι οἱ περισσότεροι ἀπ’ αὐτούς, ἀνήκουν σὲ ἀπόκρυφες μυστικιστικὲς Μασονικὲς στοὲς καὶ σὲ ἄλλα σκοτεινὰ συστήματα τοῦ παγκόσμιου κατεστημένου, προκειμένου νὰ γίνουν πολτικοὶ, γιὰ νὰ πλουτίζουν καὶ νὰ ρουφοῦν τὸ αἷμα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ. Γιατὶ οἱ πολιτικοὶ κρύβουν τὴ θρησκευτική τους πίστι; Αὐτὸ τὸ δυστυχισμένο ἀνθρωπάκι, σύμφωνα μὲ ἀναρτήσεις στὸ Διαδύκτιο φέρεται ὅτι εἶναι Ἑβραῖος στὴν καταγωγὴ, ( δὲν μᾶς πειράζει ἡ καταγωγή του), μήπως εἶναι ἄραγε καὶ στὴν θρησκεία; Ἐὰν πιστεύει στὴν Ἰουδαϊκὴ θρησκεία τῆς καμπάλας κλπ, γιατὶ φοβᾶται, γιατί τὸ κρύβει, καὶ γιατὶ παρουσιάζεται μὲ χριστιανικὸ ὄνομα; Εἶναι ὄντως βαπτισμένος Χριστιανὸς;

Εἶναι ἄτιμο πρᾶγμα καὶ ἀπαράδεκτο, δημόσια πρόσωπα καὶ πολιτικοὶ, ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε πρωθυπουργό μέχρι τὸν τελευταῖο βουλευτή (βολευτή), ὅλων τῶν κομμάτων καὶ τῶν χρωμάτων, νὰ παρουσιάζονται σὰν Χριστιανοὶ, γιὰ νὰ  ἐξαπατοῦν τοὺς Ἕλληνες Χριστιανούς ψηφοφόρους. Ἄν εἶναι ἄνδρες, ὀφείλουν νὰ ἔχουν διαφάνεια στά πάντα, καὶ περισσότερο στὴν θρησκευτικὴ τους πίστι. Κάθε ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος νὰ πίστεύει, ὅπου θέλει, δὲν εἶναι ὅμως ἐλεύθερος νὰ ἐξαπατᾶ, καὶ νὰ ὑποκρίνεται. «Οὐαὶ ὑμῖν Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ» ἄν εἶναι ἀπόγονός τους, ὀφείλει νὰ μᾶς τὸ δηλώσει δημόσια, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ πολιτικοὶ. Τί φοβοῦνται;

Ἀλλὰ γιὰ ἐμᾶς τὸν πιστὸ λαὸ, τὸ μικρὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, τὸ μεγάλο πρόβλημα μας δὲν εἶναι οἱ πολιτικοί. Αὐτοὶ, στὸ κάτω-κάτω τῆς γραφῆς, πολιτικοὶ εἶναι, καὶ ὅλοι μας γνωρίζουμε, ὅτι πολιτικὸς σημαίνει ψεύτης, κλέφτης, ἀπατεώνας ( πλήν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, γιὰ νὰ ἐπιβαβαιώνεται ὁ κανόνας), καὶ κανεὶς τους δὲν γίνεται πολιτικὸς γιὰ νὰ ὑπηρετὴσει ( ὑπουργὸς) τὴν Πατρίδα καὶ τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ τὴν τσέπη τους. Στὴν ἀρχαιότητα ἡ πολιτικὴ ταυτίζονταν μὲ τὴν πορνεία, πολιτικὴ= δημόσια πόρνη…

Τό μεγάλο πρόβλημα γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες Χριστιανοὺς,  ἦταν ἡ ἀνακοίνωσι ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, καὶ τὸ πνεῦμα μὲ τὸ ὁποῖο ἀπάντησε σ’ αὐτὴ τὴν βλασφημία κατὰ τῆς Παναγίας μας καὶ τοῦ Χριστοῦ μας. Γιὰ μιὰ ἄλλη πολλοστὴ φορὰ, μᾶς γέμισε θλίψι καὶ ἀγανάκτησι.

« …Ἄν καὶ τὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Κυρίας Θεοτόκου δὲν ἔχουν ἀνάγκη ὁποιασδήποτε ὑπεράσπισης ἔναντι ἀνθρωπίνων ὕβρεων, οἱ προσβολὲς καὶ ἐπιθέσεις κατὰ τοῦ Χριστιανισμοῦ θὰ συνεχισθοῦν νὰ αὐξάνονται κατὰ τὸν 21ο αἰῶνα…».

Σεβόμαστε καὶ τιμοῦμε, ἅγιοι ἀρχιερεῖς τὴν ἱερωσύνη σας, τὴν ὁποίαν  σᾶς χάρισε ἡ Ἐκλησία, καὶ ἄραγε δὲν εἶναι δική σας, γι’ αὐτὸ μὲ ὅλη μας τὴν ἀγάπη πρὸς τὰ πρόσωπά σας, θὰ μᾶς ἐπιτρέψετε νὰ ἀρθρώσουμε καὶ ἐμεῖς οἱ εὐτελεῖς, λόγον ἀληθείας, ὡς μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας.

περισσότερα...