Αξιωθηκα και την γνώρισα στις 17 Νοεμβριου 2019 ημέρα Κυριακή. Είχε πολύ κόσμο το δωμάτιο της. Ήταν ξαπλωμένη στο κρεββάτι της. Όλο το δωμάτιο είχε εικόνες της Παναγίας του Χριστού και των Αγίων. Κάθησα απέναντι της και παρακολουθούσα τους προηγηθεντες από εμάς. Δίπλα μου ήρθε και κάθησε μια κυρία από την Πάφο της Κύπρου . Από τα λεγόμενα της κατάλαβα ότι είχε ξαναέρθει.Καποια στιγμή απευθύνεται σε εμένα δείχνοντας με με το χέρι της και μου είπε.Εσυ που έφερες τα μελομακάρουνα φέρε να μας κεράσεις. Έμεινα άφωνη. Πράγματι είχα αγοράσει από φούρνο του Ηρακλείου μελομακάρουνα και μόλις μπήκαμε στο σπίτι αριστερά ήταν η κουζίνα της και τα άφησα σε μια κυρία που την φρόντιζε. Η γερόντισσα εκεί που ήταν δεν μπορούσε να δει το χώρο που τα είχα αφήσει. Και ούτε η κυρία που τα άφησα είχε μπει στο δωμάτιο της. Με έπιασε μια τρεμουλα σηκώθηκα με τρεμάμενη φωνή πήγα να τα πάρω από την κουζίνα το έλεγα και πήγαινα και στο μεσαίο δωμάτιο που ήταν άνδρες μεταξύ των οποίων και ο π.Αντωνιος Φραγκάκης γέλασαν από χαρά .Τα πήρα πήγα της πρόσφερα μου είπε κέρασε πρώτα τους άλλους και στο τέλος δώσε μου κι εμένα. Ήταν πράγματι προορατικη και ευλογημένη. Φύγαμε αφού την χαιρετισαμε της φιλισαμε το χέρι φίλησε και αυτή το δικό μας μας έδωσε την ευχή των Αγίων έτσι έκανε σε όλους. Δυστυχώς δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να την ξαναεπισκεφθω λόγω κορωνοιου.Την ευχή της να έχουμε.
Βικτωρία Χατζάκη ·
Διαβάστε επίσης :Ἐπικήδειος Γερόντισσας Γαλακτίας Μοναχῆς (20.5.2021)
1 σχόλιο:
Άγιοι...
στά μικρά...
και στά μεγάλα...
...!
Δημοσίευση σχολίου