Που να σε κρύψω μάτια μου Να σε κλειδαμπαρώσω Κι από του κόσμου τη θηλιά Καρδιά μου να σε σώσω? Κι από του κόσμου τη θηλιά Καρδιά μου να σε σώσω;
Τα χέρια σου μαλάματα Φτερά που τα τσακίσαν Κι ανήμπορο σ αφήσανε... Σ ένα κελί σε κλείσαν... Κι ανήμπορο σ αφήσανε... Σ ένα κελί σε κλείσαν...
Πουλί μου διαβατάρικο
Παιδί μου , ανασεμιά μου
Πού να μιλήσω...τι να πω
Που φλέγεται η καρδιά μου;
Ρίξε Θεέ το βλέμμα σου Κάνε μια στάση κάτω... Δες πως η κόλαση ειν' εδώ Κι ύστερα τράβα πάνω Δες πως η κόλαση ειν' εδώ Κι ύστερα τράβα πάνω
Μια γροθιά να έριχνες Όλα να τα χαλάσεις Τον κόσμο που λησμόνησες Απ' την αρχή να φτιάξεις Τον κόσμο που λησμόνησες Απ' την αρχή να φτιάξεις
Πουλί μου διαβατάρικο Παιδί μου , ανασεμιά μου Πού να μιλήσω...τι να πω Που φλέγεται η καρδιά μου; Πουλί μου διαβατάρικο μην τύχει και τρομάξεις Τον κόσμο που λησμόνησες Απ την αρχή να φτιάξεις Τον κόσμο που λησμόνησες Απ την αρχή να φτιάξεις
2 σχόλια:
...τώρα το...
ποιός ξέχασε ποιόν...
ας τ'αφήσουμε καλύτερα...
γιατί ο σανός στο στομάχι είναι πολύς...
και τ'αυτιά βασανισμένα από τίς τόσες σειρήνες
(και τα μάτια ... θαμπωμένα
από τίς... τόσες...σειρήνες...!)
Πόσο Επίκαιρο, Τέλειο.
Κ.
Δημοσίευση σχολίου