Ψαλμωδός Δαυίδ (Ψαλμ, 54,6)
Το περιστέρι αναφέρεται και αγιογραφείται σε πολλά γεγονότα της Ορθοδοξίας μας ως προς την αγνότητά του, την ευελιξία του να προσανατολίζεται και ως προς την αφοσίωσή του, συμβολίζοντας άλλοτε το Άγιο Πνεύμα, στην αγιογράφιση της βαφτίσεώς του Χριστού μας, ως το φέρων την ευχάριστη είδηση μετά από τον κατακλυσμό αλλά και ως το αφοσιωμένο ταίρι στην ευρύτερη συμβολικότητά του στην προσωπική και στην κοινωνική ζωή μας!
Με την ιδιότητά του να προσανατολίζεται σε όποιες γεωγραφικές ή καιρικές συνθήκες βρεθεί, έχει την ικανότητα και την ευελιξία να επιστρέφει στον περιστερώνα του ή στο φυσικό του χώρο όπου ζει, αψηφώντας δυσκολίες ή χρόνο και να παραμένει κοντά στο ταίρι του αφοσιωμένο και τρυφερό στις φροντίδες του.
«Σαν πιτσουνάκια είναι»
Είναι η ιδιωματική έκφραση στην ελληνική μας γλώσσα η οποία αποδίδει την αφοσίωση του ενός προς τον άλλο και την αγάπη που τους ενώνει.
«Γίνεσθε φρόνιμοι ως οι όφεις και ακέραιοι ως αι περίστεροι»
(Ματθ. 10,16)
Με αυτή τη συμβουλή του ο Χριστός μας, μας καλεί και εμείς σαν περιστέρια, αγνοί να παραμένουμε, ευέλικτοι και έξυπνοι και προοδευτικοί ενώ ωριμάζουμε και αναπτυσσόμαστε, παιδιά αγνά στην καρδιά μας, άδολα, άκακα και πάντοτε σε όποιες γεωγραφικές ή όποιες καιρικές συνθήκες ή/ και προκλήσεις της ζωής, να έχουμε προσανατολισμό μας την αγνότητα ψυχής, τις αρετές και την αγάπη, την καθαρότητα και την ακεραιότητα.
Ως Χριστιανοί καλούμαστε ουρανόδρομα περιστέρια όσο μακρυνά ταξίδια και αν κάνουμε, όσο ψηλά και αν μας ανεβάσουν τα καλογυμνασμένα φτερά μας, να επιστρέφουμε και να διατηρούμε την αγνότητα και καθαρότητα της ψυχής μας, να έχουμε Πνεύμα Άγιο και ψυχή καθάρια ενάρετη και χριστιανική.
Έχοντας αυτή την αθροιστική συμπεριφορά των περιστεριών και τη συμβολικότητά τους ευρύτερα στη χριστιανική μας πορεία, πολλές είναι οι φορές που στο διάκοσμο των γαμήλιων τελετών ή των γαμήλιων τούρτων, τοποθετούμε το ομοίωμα ενός ζευγαριού, λευκών περιστεριών, ώστε να ενδυναμώσουμε τις ευχές μας για το ζευγάρι με την ίδια αφοσίωση να αναζητεί το ένα ταίρι το άλλο, το ίδιο αγαπημένα να είναι στη ζωή το ίδιο εύστροφα και ευέλικτα στην αντιμετώπιση όποιων δυσκολιών και όποιων προκλήσεων, παραμένοντας αγνά και άκακα διατηρώντας τις φτερούγες των ταξιδιών τους γερές και δυνατές να αντέχουν μα ανέπαφες και αδιάβροχες σε όσα στα ταξίδια τους θα βρουν!
Φιλί αγάπης μοιάζει να ανταλλάζουν τα δυο περιστέρια, ανταλλάζουν όμως φροντίδες διατήρησης ζωής, ταΐζει το ένα το άλλο την τροφή τη δική του, αυτή είναι η αγάπη, όταν με τις αθροιστικές μας πράξεις προς το ταίρι μας, εκφράζουμε:
«Σε φροντίζω»
«Σε νοιάζομαι»
«Μεριμνώ για την ευημερία σου»
«Θέλω να είσαι χαρούμενο»
«Θέλω και φροντίζω όσο μπορώ ώστε να σε χαίρομαι ευτυχισμένο»
Όλα αυτά υπογραμμίζουν και υπογράφουν:
«Σε αγαπώ»
«365 ημέρες ολόγυρα του χρόνου, 24 ώρες το 24ωρο, σε όποιες γεωγραφικές συνθήκες σε όποιες κλιματολογικές συνθήκες σε όποιες της ζωής συνθήκες, προσανοτολισμός μου και μέριμνά μου είναι και να είναι το ταίρι μου κι αποστολή μου ως τέτοιο να το φροντίζω και να το αγαπώ»
Αγάπη άδολη κι αληθινή!
Αφοσίωση και μοίρασμα!
Ολόκληρό μου να αισθάνομαι και όχι το υπόλοιπο μισό!
Χώρο και χρόνο να ανοίγω διάπλατα την ψυχή και τα φτερά μου κι ουρανόδρομο περιστέρι να ξεδιπλώνω κάθε της ψυχής μου αρετή, να ανθώ, να μυροβλίζω αγνότητα και αγιότητα και να ευημερώ.
Δέσποινα Αικατερίνης Ανδρέα Τενίζη
1 σχόλιο:
Είναι και ΤΣΙΠΑΚΩΜΕΝΑ τα πιτσουνάκια;
Δημοσίευση σχολίου