Σάββατο 5 Ιουνίου 2021

Τὸν ἀδύναμο τὸν καταβροχθίζουν τὰ δικά του πάθη

Μπορεί να είναι εικαστικό

Τόμας Ἔλιοτ
Ετικέτες

4 σχόλια:

Κ. είπε...

Δυστυχώς Έτσι Είναι.

Κ.

5 Ιουνίου 2021 στις 12:01 μ.μ.
Unknown είπε...

Το ξέρω... Συμφωνώ κι επαυξανω...

5 Ιουνίου 2021 στις 4:25 μ.μ.
ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Τί αγιογραφία σπαρτιάτικη
αδερφέ μου...
μάς...κέρασες το Νού!

ένα φώς...
χρυσάφι...καταμεσήμερο

στέκει τέλεια... σχεδόν χωρίς γλυκασμούς,

τα γένια,
καθαρή ψιμμυθιά...
...με τή...μία!

Ψαρώσαμε ευχάριστα,
σίγουροι πώς
ο κυρ Φώτης μας,
μάς κυττάζει από τίς
αητοφωλιές τού ουρανού
ευχαριστημένος...!

5 Ιουνίου 2021 στις 8:10 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΑΝΑΤΟΛΗ:
Του Φώτη Κόντογλου.

Από τον Λίβανο ας πάμε στην Αίγυπτο.
Σ’ αυτήν τη μυστηριώδη χώρα πήγα προσκαλεσμένος από την
Κυβέρνηση, για να εργαστώ στο κόπτικο μουσείο.
Παρεκτός από το αρχαίο μοναστήρι του αγίου Γεωργίου, στο παλιό
Κάΐρο βρίσκουνται κι άλλες παλιές εκκλησιές, που τις μελέτησα. Σ’ αυτό
με βοηθήσανε ο διευθυντής του κόπτικου μουσείου Μάρκο – πασάς και,
προ πάντων, ο γραμματέας Γιασά, άνθρωπος πολύ ευγενικός που είχε τη
μανία να μου μιλά στην αρχαία ελληνική γλώσσα: «Βούλομαι ειπείν
υμίν, κ Κόντογλε!» Και τα γράμματα που μου έγραφε, σαν γύρισα στην
Αθήνα, τα έγραφε στην αρχαία γλώσσα: «Εγώ πάντοτε μέμνημαί σου και
ελπίζω επανιδείν σε εν Αιγύπτω, ότι ετίμησες γένος Αθηναίων!». Μου
εξηγούσε πολλά κόπτικα χειρόγραφα, που ήτανε γεμάτα από ελληνικές
λέξεις. Πήγαμε μαζί και σε κάποια μοναστήρια.

Είθε να σωθείς, συ, ο κεκοιμημένος αδελφός, είθε να σωθείς για να σε ενθυμείται ο Θεός πάντοτε. +

6 Ιουνίου 2021 στις 8:29 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)