Γι’αυτό ακριβώς, όπου επλεόνασεν η αμαρτία
Υπερεπερίσσευσεν η χάρις.
Ο αιώνας αυτός είναι ο αιώνας του Θεού.
Ο αιώνας της εκκλησίας.
Ο αιώνας της μετανοίας!
Ο αιώνας της προκλητικής αγάπης του Θεού.
Ο αιώνας της επιστροφής των ασώτων
Και παραστρατημένων στο μεγάλο μας Πατέρα.
Στην Αγία μας εκκλησία που είναι η αγκαλιά του Χριστού.
Όλοι μια αγκαλιά θέλουνε.
Όλοι μια αγκαλιά γυρεύουνε.
Ε, αυτή είναι του Χριστού η αγκαλιά.
Ο οποίος τη στήνει στα τρίστρατα της ζωής μας.
Και στα αδιέξοδα περιμένει!
Και τότε, απελπισμένοι απ’όλους και απ’όλα, και απ’τον εγωιστή εαυτό μας πέφτουμε στην αγκαλιά του Θεού (τουλάχιστον οι καλοπροαίρετοι) άνευ όρων και ορίων.
Και παραδινόμαστε στην αγάπη του Θεού.
Και αυτό είναι θαύμα.
Δεν αφήνει τον κόσμο του ο Θεός!
Δεν αφήνει ο Χριστός.
Μας έχει πληρώσει με το αίμα Του και τη ζωή Του!..
Έρχου Κύριε,Μεθ'ημων ο Θεός!
3 σχόλια:
Πασχαλιά λοιπόν εν όψει...
Αμήν!...Γένοιτο!
...
...το πέρασμα...όμως...
η στενωπός...
θέλει πολύ κουράγιο...
καλές υπομονές...λοιπόν...
όσον όσον...έως αν παρέλθοι
η οργή Κυρίου...)
Νομίζω θα συμφωνήσουμε όλοι.
Από τα μέσα του 2020 μέχρι
σήμερα, πραγματικά επλεόνασε
η Χάρη. Μία ιδιαίτερη ευλογία
έχουν αυτοί οι μήνες.
Σίγουρα και οι επόμενοι έτσι
και ακόμη περισσότερο ευλογία
θα έχουν.
Όσο θα αυξάνει ο βαθμός
δυσκολίας τόσο θα
πλεονάζει η Χάρις.
Μόνο τη Θεοεγκατάλειψη
να μην έχουμε σαν δοκιμασία...
εύχομαι.
Μη γένοιτο.
Ετσι ακριβώς...
Μια στάλα συγκροτηθήκαμε,
λόγω της...άνωθεν παιδαγωγίας...
και πολλά -πραγματικά-
μπαίνουν σιγά σιγά στή θέση τους!
Χριστός Ανέστη!
Δημοσίευση σχολίου