Ο ολετήρας της Νέας Δημοκρατίας;

 

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι ικανός ηγέτης είναι αυτός που κλείνει μέτωπα, όχι αυτός που ανοίγει.

Δυστυχώς, ο Μητσοτάκης ανήκει στη δεύτερη κατηγορία.

Ο οποίος πλέον έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο της διακυβέρνησης διολισθαίνοντας στο χάος που ο ίδιος προκάλεσε, λόγω ανικανότητας, εμμονών και υποτέλειας.

Και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Υπάρχει περίπτωση να συνετιστεί μπας και αντιστραφεί η πορεία προς τον γκρεμό;

Πολύ φοβούμαστε πως όχι. Με τα συμφραζόμενα να δείχνουν, ότι είναι ζήτημα χρόνου πια, λαός και χώρα να γκρεμοτσακιστούν.

Τρανή απόδειξη η ανήθικη εργαλειοποίηση της υπόθεσης Κουφοντίνα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να αλλάξει η αρνητική ατζέντα που κοντεύει να ρίξει την κυβέρνηση.

Μέχρι και ο Σπύρος Δημητριάδης, πατέρας του δεξιού χεριού του πρωθυπουργού (επιστήθιος φίλος του Παύλου Μπακογιάννη και μεταξύ αυτών που κρατούσαν το φέρετρο στην κηδεία του) αγανάκτησε και μέσω ανάρτησής του στα κοινωνικά δίκτυα κατηγόρησε την κυβέρνηση για σκοπιμότητα.

Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Το θέμα του Κουφοντίνα το έχουν σχεδιάσει. Θα τον σκοτώσουν και αφενός θα μονοπωλήσει την ατζέντα για καιρό, ώστε να μην ασχολούμαστε με τα χάλια τους, και αφετέρου θα συσπειρώσουν το δεξιό ακροατήριό τους». Λίγο μετά μάλιστα επανήλθε με νεότερη ανάρτηση, τονίζοντας: «Όταν έχεις αποτύχει παντού και για αντιπερισπασμό αφήνεις κάποιον να πεθάνει, ΔΕΝ υπάρχουν λόγια».

Προσέξτε, τα παραπάνω δεν τα λέει ένας πολιτικός αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά ο πατέρας του Γρηγόρη Δημητριάδη. Δηλαδή, του… άτυπου αντιπροέδρου της κυβέρνησης.

Συνεπώς, τι χρείαν έχομεν μαρτύρων;

Πρόκειται πραγματικά για επικίνδυνους ανθρώπους, που προτιμούν να παραλύσει η χώρα για να επισκιάσουν τα εγκληματικά λάθη τους ευελπιστώντας ότι θα λάβουν τη στήριξη των νοικοκυραίων, από το να δώσουν ένα τέλος σε αυτή την αχρείαστη με δική τους υπαιτιότητα διελκυστίνδα.

Διότι κακά τα ψέματα, αν πεθάνει ο Κουφοντίνας θα επαναληφθεί ανάλογο σκηνικό με του ’08, μπορεί και χειρότερο.

Με αποτέλεσμα να ελλοχεύει ο κίνδυνος, εν μέσω εμπρησμών να ξεπεταχτεί νέα γενιά τρομοκρατίας. Τα τυφλά χτυπήματα σε αστυνομικά τμήματα... δείχνουν τον δρόμο.

Συν ότι μαζί με την επέτειο του Πολυτεχνείου και του Γρηγορόπουλου θα έχουμε κι αυτή του Κουφοντίνα... κι άντε μετά να σηκώσει κεφάλι η «ανάλγητη» δεξιά.

Για τη χώρα δεν το συζητάμε. Θα καταντήσει άντρο των μπαχαλάκηδων.

Κάτι που στο τέλος θα εξοργίσει τους νοικοκυραίους, οι οποίοι, όπως και το ’08, δεν θα στραφούν κατά των εμπρηστών, αλλά κατά του πρωθυπουργού που ανήμπορος θα βλέπει τις φλόγες να καταστρέφουν τα πάντα.

Ας ελπίσουμε, έστω και τελευταία στιγμή, ότι ο πρωθυπουργός θα αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης και θα εγκαταλείψει πάραυτα τους άθλιους πολιτικούς τακτικισμούς.

Όμως, όπως είπαμε, τα συνεχώς αυξανόμενα κυβερνητικά αδιέξοδα ενδεχομένως δεν θα του επιτρέψουν να ενεργήσει ορθολογιστικά και πιθανότατα θα προβεί στο απονενοημένο διάβημα.

Ανοίγοντας ένα ακόμα, ίσως αιματηρό, μέτωπο.

Κι όλα αυτά την ώρα που η κυβέρνηση βουλιάζει στον βούρκο της υπόθεσης Λιγνάδη, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να παραιτείται από την ψυχολογική πίεση, σύμφωνα με πληροφορίες, μόλις δυο μήνες(!!!) μετά τον διορισμό του.

Με έναν λαό να βαδίζει στο άγνωστο σε καθεστώς παρατεταμένης καραντίνας και έναν νέο γύρο φτώχιας να καραδοκεί απειλητικά.

Με μια νέα εθνική ταπείνωση στα σκαριά (διαβάστε εδώ για το... αιγυπτιακό μπαϊράκι που φανερώνει ότι το παιχνίδι είναι στημένο κι από πριν ξεπουλημένο. Κατόπιν αναλογιστείτε πόσο θα μειωνόταν η κυριαρχία μας, αν η συμφωνία με την Αίγυπτο δεν ήταν... πατριωτική).

Και τους «πρόσφυγες» από χώρες που δεν έχουν πόλεμο... στα κάγκελα, καθώς θα είναι αδύνατο να ενσωματωθούν ένεκα της επαπειλούμενης νέας οικονομικής δυσπραγίας.

Κοίτα να δεις που ο Τσίπρας θα αναστηθεί και δη αυτοδύναμος!!!

Ουάου που θα έλεγε και μια ψυχή, η οποία αντιλαμβάνεται προς τα που οδεύουν τα πράγματα και σπεύδει να πιάσει εκ νέου στασίδι.

Λέτε ο Μητσοτάκης από μεγάλος τιμονιέρης να καταντήσει ο ολετήρας της Νέας Δημοκρατίας;

Ας όψεται ο Σαμαράς... αλλά δεν είναι της παρούσης...

πηγή