*** Η παραβολή του άβουλου καρκινοπαθούς και του κακόβουλου ογκολόγου ***

Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω...

 

Τον Μάρτιο του 2020, ο καρκινοπαθής Κ, ο οποίος προσεβλήθη αιφνιδίως από την επάρατη νόσο, επισκέπτεται τον ογκολόγο Ο, προκειμένου να τον συμβουλευτεί για την ενδεδειγμένη θεραπευτική μέθοδο. Ο ογκολόγος προτείνει στον Κ μια σειρά από χημειοθεραπείες και τον ενημερώνει ότι, ανάλογα με την αντίδραση του οργανισμού του, θα αποφασίσει πώς θα χειριστεί μελλοντικά την κατάσταση της υγείας του Κ.

Μετά τις πρώτες χημειοθεραπείες, ο οργανισμός του Κ αντιδρά θετικά και η υγεία του δείχνει να βελτιώνεται, οπότε ο Ο τον καθησυχάζει, λέγοντάς του ότι θα τα ξαναπούν, αν και όταν επανεμφανισθούν κάποια αρνητικά σημάδια. Προειδοποιεί δε τον Κ ότι, σύμφωνα με την ιατρική του πείρα, το δεύτερο κύμα κυτταρικής επιθέσεως που θα εξαπολύσει ο “εσωτερικός εχθρός” του οργανισμού του αναμένεται να εκδηλωθεί κατά τον Οκτώβριο του 2020.

Πράγματι, εκείνον ακριβώς τον μήνα, ο Κ αισθάνεται νέες ενοχλήσεις στο προσβεβλημένο σημείο και οι εξετάσεις δείχνουν δυστυχώς αύξηση του όγκου. Τότε ο Ο στέλνει τον Κ για νέες χημειοθεραπείες, οι οποίες πότε συμβάλλουν στην συστολή και πότε στην διαστολή του όγκου.

Περί τις αρχές Δεκεμβρίου, ο Ο προβλέπει την έλευση και τρίτου κύματος, κατά το οποίο ο “εσωτερικός εχθρός” του Κ αναμένεται να εκδηλώσει σφοδρότερη επίθεση εναντίον των κυττάρων του οργανισμού του. Όταν ο Ο ρωτά τον Κ για πόσον καιρό ακόμη θα πρέπει να υποβάλλεται στις ψυχοκτόνες χημειοθεραπείες, ο Ο του απαντά: «μέχρι να πέσουν οι καρκινικοί δείκτες».

Παρότι ο Κ υποβάλλεται συστηματικώς σε χημειοθεραπείες, η υγεία του χειροτερεύει συνεχώς. Μετά από κάθε νέα επιδείνωση της καρκινοπάθειας, ο κακόβουλος Ο, παρά την αποτυχία της προηγηθείσης θεραπευτικής του πρότασης, εμμένει στην απαράλλακτη επανάληψη όλου του προηγούμενου χημειοθεραπευτικού σχήματος, προσθέτοντας κάθε φορά και ένα ακόμα νεότερο αντικαρκινικό. Έτσι, ο Ο καταφέρνει να διαλύσει σε χρόνο ρεκόρ την υγεία του Κ, ο οποίος εκλιπαρεί τον Ο να συνειδητοποιήσει ότι οι χημειοθεραπείες όχι μόνο είναι απρόσφορες να αναχαιτίσουν τον “εσωτερικό εχθρό” του, αλλ’ αντιθέτως προάγουν τον καλπασμό του.

Αδιαφορώντας για τις ικεσίες του Κ, ο Ο ζητά πρόσθετες χημειοθεραπείες, στις οποίες ο Κ δέχεται τελικώς να υποβληθεί. Λίγες ημέρες μετά, ο Κ ξεψυχά βασανιζόμενος από αφόρητους πόνους.

Ερωτάται:

1. Ποιος ήταν ο πραγματικός εχθρός του Κ: Ο όγκος ως “εσωτερικός εχθρός” ή ο ογκολόγος ως “εξωτερικός εχθρός” της υγείας και εν τέλει της ζωής του Κ;

2. Σε τι συνίσταται η κακοβουλία του Ο και ειδικότερα ποιο θεωρείτε ότι είναι το κίνητρο του “εξωτερικού εχθρού”;

3. Για τον θάνατο του Κ ευθύνεται μόνο ο Ο ή μήπως και ο ίδιος ο Κ, ο οποίος υπάκουσε τυφλά τον Ο;

4. α) Πώς θα αξιολογείτο η συμπεριφορά του Ο, αν είχε ζητήσει από τον Κ να υπογράψει ένα έγγραφο με το οποίο θα αναγνώριζε εκ των προτέρων το ανεύθυνο του Ο για τις επιπτώσεις που θα είχε στην υγεία του η προτεινόμενη θεραπεία; β) Πώς θα αξιολογείτο η στάση του Κ, αν υπέγραφε αυτό το έγγραφο;

5. Πώς μπορεί να αξιοποιηθεί η φράση του Σενέκα του Πρεσβυτέρου: Quaedam remedia graviora ipsis pericula sunt;

6. Ποιο το ηθικό δίδαγμα της παραβολής για την εποχή του κορωνοϊού;

 Κωνσταντίνος Βαθιώτης