«Θ’ αφήσω/ τη λευκή χιονισμένη κορυφή/ που ζέσταινε μ’ ένα χαμόγελο/ την
απέραντη μόνωσή μου. – Θα τινάξω απ’ τους ώμους μου/ τη χρυσή τέφρα των
άστρων/ καθώς τα σπουργίτια/ τινάζουν το χιόνι/ απ΄ τα φτερά τους.»
Από την «Εαρινή Συμφωνία» του Ρίτσου
1 σχόλιο:
Ή ομορφιά τού χειμώνα ! Όλα θαύμα!
Δημοσίευση σχολίου