Σε πολλά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, φυλακές κλπ η τακτική για να καμφθεί το ηθικό των κρατουμένων ήταν πάντα η υπακοή σε παράλογες διαταγές.
Όπως και στο στρατό νομίζω σε μικρότερη κλίμακα.
Όταν σου λέω να κάνεις δύο τούμπες και μετά να πας πιο πέρα να σηκώσεις μια πέτρα να την κουβαλήσεις 10 μέτρα, μετά να την ξαναπάς στην θέση της και να της κάνεις υπόκλιση ,πρεπει να το κάνεις γιατί εγώ το απαιτώ όχι επειδή έχει κάποια χρησιμότητα η λογική αυτή η πράξη.
Όλα αυτα τα καψόνια, σκοπό έχουν να συνηθίσει το πόπολο να υπακούει στα πάντα χωρίς αντίρρηση.
Όσο πιο παράλογη η εντολή τόσο περισσότερη η συγχιση που γεννιέται στον εγκέφαλο του υποταγμένου, μέχρι του σημείου να σταματήσει να σκέφτεται εντελως.
Νομίζω ένας ψυχολόγος θα μπορούσε να εξηγήσει καλύτερα από μένα αυτόν τον μηχανισμό.
Αλλά η ουσία, αυτή είναι
ΜΗΝ ΜΑΣΑΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ, ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥΣ
1 σχόλιο:
Έτσι ακριβώς!
Ευχαριστούμε!
Δημοσίευση σχολίου