ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Μερικές φορές , όχι σπάνια , χαίρομαι πολύ τα σχόλια και τους σχολιογράφους , θα μπορούσα νά πώ περισσότερο απο τα άρθρα και τις αναρτήσεις . Βγαίνει η ψυχή του ανθρώπου , αυθόρμητα , αμοντάριστα , εν τω γεννάσθαι , χύμα . 

Δεν στερούμαστε πολύ χαριτωμένων ανθρώπων μέ παιδεία , θύραθεν και εκκλησιαστική , που έχουν χωνέψει το εκκλησιαστικό γίγνεσθαι , έχουν ζημωθεί και παλέψει μέ το εκκλησιαστικό γεγονός μέ τα καλά και τα αρνητικά του , απώλεσαν πλέον την πρωτόλια βλακώδη αφέλεια , ζούν στο πραγματικό και ρεαλιστικό τοπίο, δίνουν έναν αγώνα συναισθηματικής επιβίωσης άλλοτε χρησιμοποιώντας την σάτυρα και άλλοτε την πρόζα ανάμεσα σε γεγονότα που συνθέτουν μερικές φορές την εκκλησιαστική στέππα .

 Ομολογώ οτι ο τόπος είναι τελείως απαρήγορος , άβατος , κανείς φυλάττει οδούς σκληράς ...! Αυτά όλα όμως είναι απλώς τα παρατράγουδα της ουσίας της εκκλησιαστικής ζωής , που είναι το καθαρό βίωμα . 

Οι ανώνυμοι και ψευδώνυμοι σχολιαστές μπορεί νά είναι λαικοί , κληρικοί , μοναχοί , ακόμα και οι ίδιοι οι επίσκοποι , άν το αντέχουν νά μπαίνουν στα ιστολόγια και νά βλέπουν την όλη εικόνα , ενδεχομένως όχι και τόσο κολακευτική για τους ιδίους . 

Μπορεί νά είναι λόγιοι και ταλαντούχοι ή απλούστεροι. 

Δεν στερείται η εκκλησία ενός αξιόλογου δυναμικού ανθρώπων , που δεν απώλεσαν την κοινή λογική . Στα σχόλια βγαίνει όλη αυτή η πολύτιμη ψυχή. 

Ευχαριστούμε τους σχολιογράφους που κάνουν τον κόπο νά αποτυπώσουν την πολύτιμη σκέψη τους και το συναίσθημά τους σε ετούτα εδώ τα άλαλα και τα μπάλαλα , που τα εμψυχώνει η ψυχή των διαχειριστών , εν προκειμένω του καλού " τρελλού " όπως τον αποκαλούμε . 

Άλλες φορές γελάμε πολύ , άλλες μαθαίνουμε , άλλες σκεπτόμαστε , στο τέλος βγαίνει ένα νόημα στην ασυνάρτητη εποχή μας ! 

 Λωρίτου Ελένη