Μερικές σκέψεις πάνω στο ψευδοχριστιανικό ιδεολόγημα "η υγεία ως υπέρτατο αγαθό".

 

Αν η υγεία και η επίγεια ζωή είναι το "υπέρτατο αγαθό", όπως λέγεται (ελέχθη και σήμερα, δυστυχώς) από επίσημα αρχιερατικά χείλη, τι μήνυμα δίνουμε άραγε στους συνανθρώπους μας που πάσχουν από ανίατα νοσήματα, που οδεύουν προς τον θάνατο, που ζουν με χρόνια προβλήματα, αυτοάνοσα, παθήσεις των νεφρών, καρδιοπάθειες, αναπηρία ως συνέπεια ατυχήματος ή άλλης αιτίας;

Τι θα πούμε σε γονείς που ζουν την τραγικότητα να βλέπουν τα παιδιά τους, ακόμα και ανήλικα, σε θαλάμους καρκινοπαθών, να υπόκεινται σε χημιοθεραπείες, ή και, δυστυχώς, να καταλήγουν ενίοτε, αφού όλες οι ιατρικές φροντίδες δεν απέτρεψαν; 

Αν η  υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό, πώς θα απαντήσουμε στο ερώτημα γιατί ο Χριστός κατά τον επίγειο βίο Του, οι απόστολοι, οι άγιοι, όσοι θαυματουργούσαν εν ζωή και μετά τον θάνατο, δεν έκαναν, δεν κάνουν, όλους τους ασθενείς υγιείς δια μιας, θαυματουργικά, μαγικά; 

Γιατί έπρεπε μόνο η αιμορροούσα να ιαθεί (που μάλιστα ακούμπησε μόνο το ιμάτιο του Κυρίου, ασφαλώς φορέα μικροβίων) και όχι όλοι οι άλλοι οι απελπισμένοι που συνωθούσαν τον Κύριο εκείνη την ημέρα; 

Γιατί εξακολουθούσαν να αρρωσταίνουν και να πεθαίνουν οι άνθρωποι στην Παλαιστίνη στους χρόνους της επίγειας ζωής του Κυρίου; Δεν μπορούσε να τους δώσει το "υπέρτατο αγαθό"; Και αν μπορούσε και δεν το έκανε, συνάγεται ότι δεν ήθελε. Γιατί να στερήσεις το "υπέρτατο αγαθό" από κάποιον στον οποίο μπορείς να το δώσεις τόσο εύκολα; Υπάρχει μεγαλύτερη σκληρότητα και απανθρωπιά από αυτήν; 

Γιατί να αγαπώ την Υπεραγία Θεοτόκο αφού, ενώ πήγα στην Τήνο και γονάτισα μπροστά στην εικόνα Της για το άρρωστο παιδί μου, τον άρρωσοτ αδελφό μου, τον άρρωστο γονιό μου, αυτοί τελικά κατέληξαν ή παρέμειναν μέσα στη δοκιμασία της ασθένειας; Γιατί να αγαπώ τον άγιο Νεκτάριο, τον άγιο Εφραίμ, τους αγίους Αναργύρους, τον άγιο Ραφαήλ, την αγία Μαρίνα, αφού ούτε αυτοί με άκουσαν και δεν μου χάρισαν το υποτιθέμενο "υπέρτατο αγαθό";

Το ψαλμικό (Ψαλμός 118, στ. 71) "ἀγαθόν μοι ὅτι ἐταπείνωσάς με, ὅπως ἂν μάθω τὰ δικαιώματά σου", τι νόημα έχει αν δεχθούμε ότι η υγεία είναι αναφαίρετο "ανθρώπινο δικαίωμα" και "υπέρτατο αγαθό"; 

Οι χριστιανοί της αρχαίας Εκκλησίας που περιέθαλπαν όσους έπασχαν από λοιμώδη νοσήματα, αδιακρίτως πίστης, και έθαβαν τους νεκρούς, αυτούς που οι εθνικοί ούτε καν άγγιζαν (μαρτυρείται από έγκυρες πηγές της ύστερης αρχαιότητας), και ενίοτε νοσούσαν και οι ίδιοι, έπρατταν καλώς ή κακώς; Μέχρι τώρα, στη συνείδηση της Εκκλησίας αυτοί επαινούνταν. Τώρα γιατί να μην τους επιρρίψουμε ψόγο; Άλλωστε, δεν κινδύνευε η πίστη με τον λοιμό, αλλά οι πιστοί (και βέβαια και οι καημένοι οι άπιστοι, που τους ξεχνάμε...)...

Η λογική συνέπεια της υγειονομικής ψευδοθεολογίας είναι να καταδικάσουμε τους αρχαίους χριστιανούς της αυτοθυσίας ως αφιλάδελφους, εγωιστές, φανατικούς, ζηλωτές, υπερήφανους, αφού με την πράξη τους αυτή "έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή των συνανθρώπων τους". 

Δεν συνάγεται από όλα τα παραπάνω ότι ο Άγιος Τριαδικός Θεός μας δεν είναι η όντως Αγάπη και η όντως Σοφία, αλλά είναι ένας θεός αμείλικτος, σκληρός, άσοφος, παράλογος, αφού επιλέγει σε ορισμένους να χαρίζει το "υπέρτατο αγαθό" (ακόμα και αν αυτοί είναι κακοί, άπιστοι, διεστραμμένοι) και σε άλλους να το αφαιρεί; Ή, όταν τον παρακαλάς μέσα στον πόνο της ασθένειας, άλλοτε στο δίνει πίσω το "υπέρτατο αγαθό" και άλλοτε όχι; 

Θα το επαναλάβω: Γιατί να αγαπάς έναν τέτοιο "θεό", αφού δεν προσφέρει σε όλους το "υπέρτατο αγαθό", ενώ θα μπορούσε να το κάνει; Και πολύ περισσότερο, γιατί να σαρκωθεί ένας τέτοιος "θεός"; Τον χρειαζόμασταν; 

Έτσι και αλλιώς, πολύ πριν έρθει ο Υιός και Λόγος του Θεού στη γη ως άνθρωπος είχαμε τον Ασκληπιό. Αυτός χάριζε επιλεκτικά το "υπέρτατο αγαθό" σε όσους ήθελε και τα πολυάριθμα αφιερώματα στα πολλά Ασκληπιεία της Ελλάδας και της Μικράς Ασίας αυτό μαρτυρούν.

Τι παραπάνω έχει ο "Χριστός" (συγχωρέστε μου τα εισαγωγικά...) που κηρύσσουν οι κληρικοί της "υγείας - υπέρτατου αγαθού" από τον Ασκληπιό; 

Καταλαβαίνουμε, ότι η υγειονομική ψευδοθεολογία καταργεί την Εκκλησία, διότι ακυρώνει την Σταυρική θυσία και την Ανάσταση του Κυρίου Ιησού; 

Καταλαβαίνουμε ότι είναι ΑΡΝΗΣΗ του Κυρίου Ιησού Χριστού ενώπιον των ανθρώπων;

Μη γένοιτο, αδελφοί!

Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἔνεκεν. Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν 

Ι.