Πρόκειται για ένα τραγούδι γροθιά ενάντια στην καταπίεση και τη χειραγώγηση από κάθε μορφής εξουσία. Η απάντηση στα δύσκολα που περνούν οι νέοι, αλλά και όλοι οι πολίτες αυτή την περίοδο, είναι η άδολη αγάπη που βρίσκει τον δρόμο της καρδιάς.
μουσική ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
στίχοι ΠΑΜΠΟΣ ΚΟΥΖΑΛΗΣ
Δεν παίρνω ανάσα
Μου πατάτε το λαιμό μου
Δεν παίρνω ανάσα
Αφήστε με να χτίσω τον κόσμο τον δικό μου
Κι ας μου καρφώνετε τα πόδια μου στο χώμα
τα φτερά μου δεν τα είδατε ακόμα
Αν θαρρείς πως θα γλιτώσεις
όποια πέτρα κι αν σηκώσεις
πάλι εμένα θ’ ανταμώσεις
Αν τολμάτε, κοιτάχτε με στα μάτια
Την πατρίδα μου την κάνατε κομμάτια
Μα εγώ που ξέρω μονάχα ν’ αγαπώ
Μα εγώ που ξέρω το δρόμο θα τον βρω
στην καρδιά σας για να μπω
Δεν παίρνω ανάσα
Μου πατάτε το λαιμό μου
Δεν παίρνω ανάσα
Έχει τον τρόπο, δραπετεύει το μυαλό μου
Κι ας μου κλειδώνετε την πόρτα για καλό μου
τα φτερά μου θα με πάνε στ’ όνειρό μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου