Δικαίως φοράς τη μάσκα σου ακόμα κι όταν είσαι μόνος σου μέσα στο αμάξι...

Ας ξεκινήσω από το πολίτευμα.
Δεν ξέρω πόσοι το έχουν αντιληφθεί, αλλά αυτό, καιρό τώρα, έχει μετατραπεί στη χειρότερη δικτατορία όλων των εποχών.
Κι αυτό που την κάνει χειρότερη είναι επειδή νομίζουμε πως αυτό που ζούμε είναι... δημοκρατία.
Μάλλον έχουμε ξεχάσει την έννοια της δημοκρατίας, το θεμελιώδες συστατικό της οποίας
είναι η ελευθερία της έκφρασης σε όλα τα επίπεδα.

Τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας,
βλέπουμε να φιμώνονται στόματα με το έτσι θέλω,
τόσο κυριολεκτικά, με τις μάσκες, όσο και μεταφορικά.
Η φίμωση όσων εκφράζουν αντίθετη άποψη
πλέον συμβολοποιείται μέσω ενός καταπληκτικού-όπως φαίνεται-
εργαλείου χειραγώγησης, που σε συνδυασμό με το φόβο, καταστρατηγεί πολύ έυκολα και με τη συναίνεση μας
θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Όλα στο όνομα της «δημόσιας υγείας».

Αλήθεια, εφόσον το πολιτικό σύστημα
ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την ανθρώπινη ζωή,
γιατί δεν απαγόρευσε την κυκλοφορία
εν αναμονή του εν δυνάμει φονικού, μεσογειακού κυκλώνα Ιανού;

Όπως άκουσα πολύ πρόσφατα
«η ανθρώπινη ζωή δεν μπαίνει στην ίδια ζυγαριά με την οικονομία»,
επομένως δε θα καταστρεφόμασταν οικονομικά
εαν για 1, 2 ή 3 ημέρες απαγορευόταν η κυκλοφορία των κατοίκων
ανάλογα με τις περιοχές που θα πλήττονταν
ή και σε όλη την Ελλάδα;
Όχι, έγινε απλά σύσταση.
Σε αντίθεση με τον «Covid», όπου επιβάλλεται δικτατορικά
ό,τι κριθεί «απαραίτητο» από τους κυβερνώντες.
Η χούντα του ’74 μοιάζει όαση μπροστά στην δημοκρατία του 2020.

Ας το σκεφτούν λίγο, όσοι επιμένουν να λένε «συνωμοσιολόγους»
αυτούς που διαφωνούν
με όσα προβάλλονται ως μόνη αλήθεια από τα ΜΜΕ.
Όταν κάτι δε μας αρέσει, το πετάμε στον κάδο σκουπιδιών.
Έτσι λοιπόν, φτιάχνουμε έναν τεράστιο κάδο,
τον βαφτίζουμε «συνομωσιολογία»
και πετάμε εκεί, ως απόρριμα, ό,τι μας χαλάει τη σούπα.
Είναι άλλο πράγμα η θεωρία συνομωσίας
και άλλο το γεγονός συνωμοσίας.
Εσύ που απορρίπτεις ότιδήποτε σε ξεβολεύει
πετώντας το στον συνομωσιολογικό κάδο,
πες μου, γιατί μπορείς να πιστέψεις για παράδειγμα
ότι υπάρχουν εγκληματίες και κακοποιοί και συμμορίες
σε επίπεδο γειτονιάς και πόλης,
αλλά δεν αντέχεις να πιστέψεις
ότι υπάρχουν εγκληματίες σε επίπεδο κράτους
ή και ολόκληρου του πλανήτη;
Πώς δέχεσαι την ύπαρξη των πρώτων ως κάτι αυτονόητο,
αλλά απορρίπτεις την ύπαρξη των δεύτερων ως συνομωσιολογία;
Απλώς, αν δεχτείς και το δεύτερο
είσαι υποχρεωμένος να αντισταθείς, να αντιδράσεις.
Και που να τρέχουμε τώρα….

Θα πρέπει να γνωρίζετε, όλοι οι χρήστες αυτού του κάδου,
πως υπάρχει ολόκληρη επιστήμη
που δημιουργήθηκε για να μελετά τις συνήθειες,
τις στάσεις και τις συμπεριφορές ενός λαού,
ώστε αυτός ο λαός να κυβερνάται «αναλόγως»
από τους εκάστοτε πολιτικούς.
Αυτή η επιστήμη ονομάζεται κοινωνική ανθρωπολογία
και δε θέλω να φανταστώ, σε συνεργασία
και με άλλες συγγενείς επιστήμες
(ψυχολογία, επικοινωνιολογία, νευροεπιστήμη)
πώς μπορούν να κατευθύνουν ολόκληρους λαούς,
ορίζοντας ως κοινωνικώς αποδεκτά πράγματα
που μέχρι χθές θεωρούνταν απαράδεκτα.

Και κάπως έτσι οδηγούμαστε στο νόμο της αντιστροφής.
Τα πάντα αντιστρέφονται βίαια,
κάνοντας τους έχοντες ακόμα σώας τα φρένας
να παρακολουθούν με το στόμα ανοιχτό.
Οτιδήποτε δημοκρατικό παρουσιάζεται και ορίζεται ως δικτατορικό
και οτιδήποτε δικτατορικό ως δημοκρατικό,
το φυσιολογικό ορίζεται ως παθολογικό
και το παθολογικό ως φυσιολογικό,
το νόμιμο ως παράνομο και το παράνομο ως νόμιμο,
το ανήθικο ως ηθικό και το ηθικό ως ανήθικο.

Δεν είναι τυχαίος ο καταγισμός των reality που ξεκίνησαν φέτος,
τα οποία προβάλλονται χωρίς δισταγμό
και χωρίς την παρέμβαση κανενός ΕΣΡ.
Στο ένα σου δείχνουν αυτό που σου έχουν κάνει ήδη
και θα σου ξανακάνουν όπου να’ναι,
να σε κλείσουν σε 4 τοίχους με τη θέλησή σου
και να σε επιβραβεύουν γι΄αυτό.
Στο άλλο, παρακολουθούμε 30 γυναίκες να διεκδικούν έναν άντρα,
δηλαδή το πρώτο στάδιο από ένα μαζικό όργιο.
Και στο τρίτο, βλέπουμε «κριτές» να ενθουσιάζονται
με οτιδήποτε ανώμαλο, διαστροφικό, άφυλο,
να ωρίονται από χαρά βλέποντας άνδρες με τακούνια.
Έχετε αναρωτηθεί τι μηνύματα περνάνε όλα αυτά;
Αλλά μάλλον όχι.

Όταν η τηλεθέαση τους φτάνει στο 30%,
τότε λυπάμαι αλλά δεν υπάρχει καμία ελπίδα.
Δικαίως φοράς τη μάσκα σου
ακόμα κι όταν είσαι μόνος σου μέσα στο αμάξι.
Κρύψου πίσω απο αυτή, φόρεσέ τη και στο παιδί σου
και μετά τρέχα να αναζητήσεις ψυχολόγους να στο συνεφέρουν….

Όταν τα πάντα αναποδογυρίζουν τόσο βίαια,
αργά η γρήγορα το ίδιο θα συμβεί και στον μικρόκοσμό σου.
Μην εκπλαγείς.

 Θανάσης Πολυζόπουλος