Τις ημέρες λοιπόν εκείνες της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καθήσαν οι απόστολοι να φάνε όπως γίνεται για παρηγοριά κατά τη συνήθεια και τη στιγμή που κόβοντας τον άρτο επήγασι να προφέρουν το «Κύριε Ιησού Χριστέ, να είσαι πάντοτε βοηθός μας» ολάξαφνα τους φανερώθηκε αποπάνω τους η Παναγία λαμπροφορώντας ωσάν ήλιος και τους είπε· «Χαίρετε σεις, οπού μαζί σας είμαι όλες τις ημέρες»· κι όπως την είδαν έτσι ολοζώντανη βοώντας ακούστηκαν οι απόστολοι· «Παναγία Θεοτόκε, να είσαι πάντοτε βοηθός μας»· και την ώρα εκείνη αντιλήφτηκαν πως η Παναγία βρίσκεται στους ουρανούς μαζί με το Γυιο της ζωντανή και ολόσωμη.
Ν. Καρούζος, fragmenta για την μάνα του Χριστού
1 σχόλιο:
Σε πολλά μέρη της πατρίδας μας,
γιά σαράντα μέρες συγγενείς και φίλοι
παίρναν το φαγητό τους
και συγκεντρώνονταν στο
σπίτι που "πενθούσε"
όπου διοργάνωναν κοινά
γεύματα, ωστε να μην χρειάζεται να μαγειρεύει η νοικοκυρά (στη συνέχεια
βοηθούσαν φυσικά και στις νοικοκυροδουλιές).
Ήταν απίστευτη εμπειρία να το ζείς.
Πραγματική αίσθηση κοινότητας.
Δημοσίευση σχολίου