Όχι μόνο βλέποντας την ολοκλήρωση του πολυετούς κατήφορου για τον δύσμοιρο ρασοφόρο, που μπορεί προσωπικά να μου ήταν ανέκαθεν αφόρητος (όπως κι όλοι συνολικά αυτοί οι μελιστάλαχτοι αγαπούληδες life coach της παρεκκλησιαστικής σόου μπιζ και μετανεωτερικοί νανουριστές Φάροι, Λίβυοι, Θερμοί και κάθε λογής ακόμη παρόμοιοι θλιβεροί φιλοσοφούντες άνευ σοφίας, θεολογούντες άνευ Χριστού και βασικά ερωτευμένοι με το απατηλό είδωλο στον καθρέφτη τους). Όμως, όσο κι αν τους ξέρεις και δεν την αντέχεις την πλάνη τους, μπροστά σε τέτοια πτώση δεν μπορείς να μείνεις ασυγκίνητος. Γιατί η ιερωσύνη και μαζί το μοναχικό αγγελικό σχήμα δεν είναι απλά δυο μαύρα ρούχα για να τα πετάξεις από πάνω σου (και μάλιστα όχι εντρεπόμενος αλλά κομπορρημονώντας κι από πάνω για την επιλογή σου) και να φύγεις λεύτερος, καλπάζοντας στο ηλιοβασίλεμα. Είναι κάρβουνα αναμμένα που χαράζονται ανεξίτηλα στο στήθος σου - και μια μέρα, τη φρικτή εκείνη Μέρα, έτσι θα σε κριθείς: σαν πεσμένος ιερέας και σαν πεσμένος άγγελος. Αλλά δυστυχώς και σαν σκανδαλοποιός, πράγμα επίσης πολύ βαρύ. Γιατί ρητά το είχε πει ο ίδιος ο Χριστός ότι «ὅς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης. Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων· ἀνάγκη γάρ ἐστιν ἐλθεῖν τὰ σκάνδαλα· πλὴν οὐαὶ τῶν ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι᾿ οὗ τὸ σκάνδαλον ἔρχεται. (Ματθ. 18, 6-7)». Όποιος τα ξέρει όλα αυτά, δεν μπορεί παρά να πονά σήμερα. Και να (προσ)εύχεται να φέρει ο Θεός μετάνοια και έλεος, ανάνηψη κι ανάσταση. Και να «μαζέψει» και την πνευματική ζημιά που έγινε τόσα χρόνια σε τόσες ψυχές. Και που θα γίνει βέβαια κι από δω και πέρα.
Αυτό το τελευταίο εξάλλου είναι ίσως ακόμη πιο επώδυνο. Και επίσης βαθιά και σοκαριστικά οδυνηρή και η αποδοχή του τραγικού χτεσινού συμβάντος από δεκάδες χιλιάδες ορκισμένους…followers, που έσπευσαν να επαινέσουν τη θλιβερή ανακοίνωση μέσα σε μία θάλασσα νεοεποχίτικης αγαπολογίας, υστερικής προσωπολατρείας και ψευδοχριστιανικής κενοπιστίας. Τα διαβάζεις και μένεις άφωνος. Διαβάζεις κάποιους να λένε ότι καμία διαφορά δεν έχει ο ιερέας που πέταξε τα ράσα, γιατί σημασία έχει ο άνθρωπος και η καθαρότητα της ψυχής! Άλλους να λένε πως η Εκκλησία έχει το πρόβλημα, που χάνει το κορυφαίο της στέλεχος, αυτή είναι που ζημιώνεται κι όχι ο ίδιος! Άλλους να εύχονται καλή επιτυχία στο "νέο φωτεινό μονοπάτι" του βίου του! Και άλλους (μαζί και εκείνον τον απερίγραπτο παπα-Λίβυο) να ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, τίποτε δεν άλλαξε, γιατί όλοι οι δρόμοι είναι εξίσου ευλογημένοι και σε ενώνουν με τον Θεό! Και λές: δεν μπορεί να γράφονται τέτοια πράγματα από φερόμενους ως χριστιανούς. Και όμως, γράφονται. Και είναι αφόρητο. Ανυπόφορα οδυνηρό. Όχι εξοργιστικό, δεν είναι για να θυμώνεις. Είναι για να θρηνείς. Να θρηνείς για τόσο κόσμο που έχει μέσα του τέτοια θολούρα, τέτοια σύγχυση, τέτοια στρέβλωση της πίστης. Για τόσο κόσμο που χρειάζεται κανονική ιεραποστολή εξ αρχής, επανευαγγελισμό εκ του μηδενός, κατήχηση από τα πλέον βασικά. Και να μην παρεξηγηθώ: δεν μιλάω για αμαρτωλότητα και πνευματικά χάλια εδώ, αυτά τα έχουμε όλοι μας. Μιλάω για πλήρη και ολοκληρωτική άγνοια των βασικότερων της πίστης μας. Και άγνοια όχι εκ μέρους των απίστων και αθέων. Αλλά εκ μέρους των ίδιων των χριστιανών.
Κι έτσι μπαίνει άλλη μια αλγεινή ψηφίδα στο σκοτεινό μωσαϊκό της παρακμής και της παράνοιας. Το ζούμε παντού ολόγυρά μας εδώ και πολύ καιρό: με τον οικουμενισμό και τις αγαπολογικές αγκαλιές με κάθε αιρετικό βεβηλωτή της πίστης μας, το ζούμε με τις σφραγισμένες και τώρα αποστειρωμένες εκκλησίες, τις μάσκες και τον αυξανόμενο φόβο ακόμη κι απέναντι στο Άγιο Ποτήριο, το ζούμε και με τέτοια συμβάντα που ξεκαθαρίζουν με τον πλέον εύγλωττο τρόπο ότι κατά βάθος δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το τι πραγματικά είναι αυτό που (ισχυριζόμαστε πως) πιστεύουμε. Άλλο ένα ηχηρό τεκμήριο λοιπόν του πού φτάσαμε ως λαός μετά από τόσες και τόσες δεκαετίες «εκσυγχρονιστικής» εκκοσμίκευσης, χυδαίου ευδαιμονισμού, φωταδιστικής και «προοδευτικής» υστερίας, απονέκρωσης όλης της αγιοπατερικής μας παράδοσης, μιθριδατικής άμβλυνσης του αισθητηρίου που είχαμε κάποτε μέσα μας περί του γνώναι καλόν και πονηρόν. Μετά από τόσες δεκαετίες συστηματικού αφελληνισμού κι αποχριστιανισμού, μετά από τόσα κύματα οργανωμένου πνευματικού ευνουχισμού και νεοταξίτικης επέλασης.
Άλλο ένα βαρύ κι αποκαλυπτικό σημείο των Καιρών λοιπόν. Όχι απλά για να σε απογοητεύει και να σε θλίβει. Και θα το ξαναπώ: ούτε για να σου προκαλεί οργή ή εκνευρισμό. Αλλά για να σε κάνει να γέρνεις αποκαμωμένος και να κλαις. Να θρηνείς με πόνο. Να κλαις πικρά.
Η Παναγιά να μας ελεήσει. Όλους μας…
12 σχόλια:
Εύγε!
Τα είπατε όλα....σημεία των εσχάτων δυστυχώς
Συγχαρητήρια κε Δαπέργολα για όλα σας τα άρθρα. Είστε πάντα τόσο εύστοχος.
Μου είχε κάνει εντύπωση ένα άρθρο σας σχετικά με την Παιδεία και πως η Εκκλησία θα έπρεπε να ιδρύσει δικά της σχολεία.
Πιστεύω ότι υπάρχει τόση σύγχυση γιατί δεν έχουμε Παιδεία Θεού- πραγματική Παιδεία αλλά μόνο ανθρώπινη-ανθρωπιστική; που βάζει πάνω από όλα τον άνθρωπο και τις επιστημονικές ανακαλύψεις του σε όλους τους τομείς, ακόμη και στις λεγόμενες ανθρωπιστικές επιστήμες (βλέπε ψυχολογία)και κινείται με βάση αυτές τις περιορισμένες και σχετικές δυνατότητες και αφήνει απέξω το Θείο που αδυνατεί να προσεγγίσει.
Και μια ιστορία-περίπτωση.
Μια γυναίκα πήγε να εξομολογηθεί για το φοβερό αμάρτημα της έκτρωσης.
Ο Πνευματικός δεν είπε πολλά λόγια αλλά νομίζω έδωσε το στίγμα της θεϊκής δικαιοσύνης και αγάπης."Παιδί μου" της είπε "αυτό είναι φόνος" (δηλαδή μεγάλη αμαρτία), "αλλά ο Θεός όλα τα συγχωρεί όταν μετανοούμε".
Χαίρετε διάβασα το σκληρό σας κείμενο το κατά δικαστικό Εσείς ο αλαθητος και ο αναμάρτητος . Φαινετε γνωρίζετε πολυ καλα πως θα κρίνει ο Κυριος έχετε ανοιχτή συνομιλία μαζί του... Γνωρίζετε εσείς τι μπορεί να χει προηγηθεί γνωρίζετε εσείς αν πριν κάνει αυτή την κίνηση αν νηστεψε αν προσευχηθηκε αν εξομολογηθηκε αν ζήτησε συγχώρεση αν πνιγηκε από το νοσηρό κλίμα εντός?? Τόσα χρόνια που είμαι στην εκκλησία βλέπω μια εκκλησία των πρέπει και μη ιερείς να σε κάνουν νευρωτικοι παιδιά να μην έρχονται κοντά στον Θεό εξαιτίας τους και δεν μίλησε κανεις.. Και επειδή μίλησαν για αγάπη Θεου οι εν λόγο ιερείς την οποία αυτή ήρθε στον κόσμο να κυρηξει ο Χριστός.. Εκείνος είπε θέλω να δω χαρουμενους να έχετε Αγάπη.. Είδατε τον Κυριο να κλειστεί σε κανένα μοναστήρι και να δέχεστε μόνο εκεί τον κόσμο.. Σε συντάξεις πηγαινε σε συμπόσια σε τραπέζια σε σπίτια.. Δέχτηκε κοντά του και τον ποιο απλό άνθρωπο Πως γνωρίζετε εσείς πως θα κρίνει ο Θεός με τι κριτήριο έχετε ανοιχτή συνομιλαλια μαζί του?? Μήπως ς εκεί πάνω βρέθητε προ εκπληξεω ς?? Δεν σας είδα να βγήκε να μιλήσετε για τα σκάνδαλα των μητροπολιτών με τα εκατομμυρια αδηλωτα δεν σας είδα να βγήκε να μιλήσετε γιατί τα κατάπτυστο έγγραφα που υπέγραψαν υψηλά στελέχη της εκκηλιας επίσκοποι και ηγουμενοι οι κατά τα αλλά αφιερωμένοι στον Θεό εφόσον του ζωής.. Μην ξεχνάτε όμως ότι πρώτος στον παράδεισο μπήκε ο ληστής.. Σας δίνω αντί για τον λιθοβολισμό σας οχι πέτρα αλλά την σφαίρα που κράτα ο Δημιουργός στο χέρι του να τους λιθοβολισετε Εσείς ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ.. Εκεί οανω θα κρίνουμε όλοι και αυτοί που με έφεραν κόσμο κοντά στον Θεό και αυτοί που το στόμα τους στάζει φαρμακι .. ΕΙΔΟΜΕΝ
Καλε που το είδες το σκληρό κείμενο και τον σκληρό λόγο .ίσα ίσα πολύ φιλάνθρωπο και με πόνο ,μάλλον ευλογημένη διαβάζεις άλλο ευαγγέλιο ...μπερδεμενα πράματα.
Γιατι δεν γινεσαι κ συ ληστης, μπας και σωθεις;;
Συγχαρητήρια κύριε τα είπατε ολα. Φυλαχτειτε τώρα από τις ορδές των παθιασμένων followers που είδαν το είδωλο να καταρρέει
Υπάρχει το Άγιο Ευαγγέλιο και οι Θεοφόροι Πατέρες που θέσπισαν τους Ιερούς Κανόνες σαν οδοδείκτες. Αυτοί μιλούσαν με τον Θεό. Και σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνεται όποιος πατάει τους όρκους του και πετάει το ράσο. Καλό είναι να ξέρουμε τους νόμους. Ο ιερέας είναι λειτουργός του Υψίστου και το να απαρνηθείς αυτή την αποστολή αυτόματα απομακρύνεσαι από τον Θεό. Και τότε ποιόν προσεγγίζεις; Μήπως τον διάβολο που ως λέων ορυώμενος ζητεί τίνα καταπείει;
Πώς γίνεται πάντα να βρίσκουμε κάτι να τσακωθούμε? Να βγάλουμε το θυμό μας εμείς οι άνθρωποι?(απορία)
σεβαστά τα λόγια σας και πολύ ευγενικά.
Φταίει το ότι δεν έχουμε κατήχηση
Δεν έχουμε οπλα για να καταλάβουμε ότι η εκκλησία δεν είναι μια συνήθεια.δεν είναι το σημείο που θα το θυμηθούμε όταν θα το χρειαστουμε μόνο.δεν πορευόμαστε με λόγο και έργο Χριστού.
Βολευουμε στην ζωή μας ότι μας βολεύει.
Ότι προστάζουν τα "σημεία των καιρών"
Έχει σταματήσει ο άνθρωπος να βλέπει μέσα του ,να ψάχνει μέσα του.
Να ποτίζει αυτό το ιερό λουλούδι που λέγεται ψυχή.
Δύσκολα αυτά που θα έρθουν...
Η Παναγία μαζί μας!!!
ειδικα για τον "αφρικανο", εγινε χθες το εξης: η γυναικα μου του απαντησε με σχολιο στην 2η αναρτηση του στο fb για τον κ. Κονανο, υπηρχαν σχολια υπερ και κατα, με τα υπερ του στυλ αχ πατερ μου τι ωραια που τα λετε, ενω τα κατα ηταν λογικες αντιρρησεις στην υποστηριξη του προς τον ξέπαπα. Αποτελεσμα; επραξε οπως καθε αυταρεσκος σταρ = διεγραψε τα σχολια που ηταν κατα και αφησε μονο τα ξελιγωμενα υποστηριξης και θαυμασμου. Τετοια συμπεριφορα εχω επανειλημενα δει σε πολιτικους και ειναι λογικο για το επιπεδο τους και το επαγγελμα τους. Αυτος ομως δεν ειναι "πνευματικος" οδηγος/δασκαλος και ως τετοιος δεν καλειται απο τις ενοριες;; και τελικα μας δειχνει τα εσωψυχα του με την επιθυμια του λιβανιστε/δοξαστε με. Αχ ατιμο fb που στο τελος ξεβρακωνεις τους φτιασιδωμενους...
Καλησπέρα σε όλους και όλες. Η ανάρτηση είναι καίρια και ο δημιουργός της διέπεται από πόνο και καλή ανησυχία. Με το πεπερασμένο μυαλό μου, διερωτώμαι πως μόνο τυχαίο δεν είναι ότι μέσα σε, σχετικά, λίγα χρόνια ο Κύριός μας πήρε κοντά του, στη θριαμβεύουσα Εκκλησία, τους οδοδείκτες της Ορθοδοξίας μας στην Ελλάδα. Τους πολύ προσφάτως αγιοκαταταχθέντες που όλοι μας γνωρίζουμε, το νεοφανή Πατέρα της Εκκλησίας π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, τον αείμνηστο "χρυσόστομο" π. Αθανάσιο Μυτιληναίο... Ο Θεός να μας φωτίζει και να μας ελεεί.Ευχαριστώ για το χώρο στο μπλογκ σας.
Μόνο και μόνο που μπλοκάρει κόσμο που δεν τον γλύφει δείχνει την πραγματικότητα. Κρίμα που τόσος κόσμος προτιμάει την αγαπολογία.
Δημοσίευση σχολίου