Φοράει νύχτα στα μαλλιά, του φεγγαριού την άλωνα γίνει
η αγάπη διάφανη, γυναίκα ποθητήα
πό το κάστρο της Ωριάς στέλνει στερνό σινιάλοκαι περιμένει τρέμοντας Ιούλιο πορθητή
Με της φωτιάς τα άλογα ο ήλιος ταξιδεύεισε παϊτόνι ολόχρυσο στους δρόμους τ’ ουρανούκαι μια ψυχή που καίγεται τον άνεμο αγναντεύεικαι χάνεται στα σύννεφα τσιγάρου πρωινού
Ένα τσαμπάκι μέλισσες και λιάτικο σταφύλιείναι του μήνα Καίσαρα το βιος το αληθινόκι ο ποιητής που έψαχνε θαλασσινό τριφύλλιέγινε άσπρο ανέσπερο και φως εωθινό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου