–«Δεν μπορώ να ανασάνω», φωνάζουν οι βάνδαλοι που καίνε λεηλατούν ό,τι προλάβουν, προπηλακίζουν ή και δολοφονούν όποιον τους αντιστέκεται…
Επικαλούμενοι την τραγική φράση του άτυχου Τρώρτζ Φλόϋντ πριν ξεψυχήσει στα χέρια ενός αστυνομικού, κατά τη σύλληψή του…
* Κι η τραγική Αγγελική Παπαθανασοπούλου, έγκυος τεσσάρων μηνών, που είχε παγιδευτεί μαζί με δύο συναδέλφους της στο κτίριο της Μαρφίν, όπου είχαν βάλει φωτιά, αυτό ακριβώς φώναζε απελπισμένη από το μπαλκόνι…
–Δεν μπορούμε να ανασάνουμε!
Κι από κάτω της απαντούσαν:
–Να καείτε, ρε πούστηδες!
Και κάηκαν και οι τρεις τραγικοί της Μαρφίν…
Αλλά δεν έγινε καμία διαδήλωση διαμαρτυρίας τότε…
Κι όλοι αυτοί που έβαλαν φωτιά στο κτίριο,
κι όλοι αυτοί που τους φώναζαν από κάτω «Να καείτε»,
κι όλοι αυτοί που εμπόδιζαν τα οχήματα της Πυροσβεστικής να φτάσουν εγκαίρως, να σβήσουν την πυρκαγιά και να απεγκλωβίσουν τα τραγικά θύματα,
κι όλοι αυτοί που τους καλύπτουν επί δέκα χρόνια,
όλα αυτά τα φασιστοειδή, σήμερα εκφράζουν τον… «αποτροπιασμό» τους για τον θάνατο ενός συλληφθέντος στην άλλη άκρη του κόσμου.
Εδώ πανηγύριζαν μπροστά στον θάνατο των συνανθρώπων τους. Και ξαφνικά τους έπιασε η «ευαισθησία»…
Κι εμείς δεν μπορούμε να ανασάνουμε, από την υποκρισία τους!
* Και κάτι ακόμα: Ο θάνατος του Φλόϋντ ήταν τραγικός μεν, και ο δράστης πρέπει να δικαστεί και να τιμωρηθεί.
Αλλά κανείς δεν υποστήριξε ως τώρα, ότι ο αστυνομικός σχεδίασε από πριν να τον σκοτώσει! Έκανε υπερβολική χρήση βίας, αλλά δεν ξεκίνησε εκείνη τη μέρα από το σπίτι του με σκοπό να σκοτώσει κάποιον…
Αντίθετα, όσοι έκαψαν την Μαρφίν, ξεκίνησαν με σκοπό να την κάψουν, έφεραν μαζί τους ειδικό εξοπλισμό για να σπάσουν τις βιτρίνες και ειδικά εύφλεκτα υλικά για να προκαλέσουν ανεξέλεγκτη πυρκαγιά. Κι από κάτω επέχαιραν και ζητωκραύγαζαν που καίγονταν ζωντανοί συνάνθρωποί τους, λίγα μέτρα πάνω από τα κεφάλια τους.
Αν ο αστυνομικός που σκότωσε τον Φλόϋντ είναι δολοφόνος, αυτοί εδώ είναι ανθρωπόμορφα κτήνη! Που τώρα μας παριστάνουν ότι… «δεν μπορούν να αναπνεύσουν»!
* Φωνάζουν κι εδώ και στις ΗΠΑ, ότι Black Lives Matter. Δηλαδή ότι οι «ζωές των μαύρων μετράνε»…
Μήπως είναι κομματάκι ρατσιστικό αυτό;
Το σωστό είναι All Lives Matter! Όλων των ανθρώπων οι ζωές μετράνε.
Γιατί απομονώνονται οι ζωές των μαύρων μόνο;
Μήπως γιατί οι μαύροι είναι «τα πιο συνηθισμένα θύματα βίας» στις ΗΠΑ;
Αυτό δεν ισχύει! Στις ΗΠΑ, βάσει των Ομοσπονδιακών στατιστικών εδώ και δεκαετίες (και επί Δημοκρατικών Προέδρων – και επί Ομπάμα, ασφαλώς) τα εγκλήματα μαύρων κατά λευκών είναι εννιά φορές περισσότερα από τα εγκλήματα λευκών κατά μαύρων!
Αλλά και τα εγκλήματα των μαύρων κατά των ισπανοφώνων είναι τρείς φορές περισσότερα από τα αντίστοιχα εγκλήματα των ισπανοφώνων κατά των μαύρων.
Τι μας λένε, λοιπόν;
* Ας δεχθούμε όμως, την πιο «αθώα» – και μη ρατσιστική – ερμηνεία του συνθήματος: Black Lives Matter!
Αμ, δεν μετράνε, για όσους το κραυγάζουν!
Πόσο αλήθεια, «μετράνε» οι ζωές των μαύρων, όταν οι ίδιοι διαδηλωτές που καίνε και λεηλατούν, σκοτώνουν και μαύρους;
Σκότωσαν μαύρους που τους αντιστάθηκαν, ή που ήθελαν να προστατέψουν τα μαγαζιά τους, το βιός τους, τις περιουσίες τους…
Σκότωσαν (γάζωσαν με σφαίρες για την ακρίβεια) μαύρους (και λευκούς) αστυνομικούς που βρίσκονταν μέσα σε περιπολικά, χωρίς να κάνουν τίποτε…
Χτύπησαν άσχημα ανάπηρη γυναίκα – μιγάδα – που βρέθηκε μπροστά τους και τους ζήτησε να μην καίνε τη γειτονιά της. Αφού χτύπησαν την ανάπηρη και την πέταξαν κάτω από το αμαξίδιό της, στη συνέχεια της άδεισαν πυροσβεστήρα στο πρόσωπο – υλικό ιδιαίτερα τοξικό και η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο.
Αυτών των «μαύρων» οι ζωές «μετράνε»;
Προφανώς, όχι!
Όντως δεν μπορούμε να ανασάνουμε από την υποκρισία τους…
Και του Ελληνοαμερικανού αστυνομικού η ζωή, που τον πυροβόλησαν στο κεφάλι, σε εντελώς άλλη Πολιτεία, δεν μετράει;
Και η ζωής της λευκής γυναίκας που είχε σκοτώσει μαύρος αστυνομικός στην ίδια Πολιτεία, τη Μινεσότα, προ μηνών, ούτε κι αυτή μετράει;
Αυτές οι ζωές δεν μετράνε καθόλου;
Γιατί κανείς τους δεν διαμαρτυρήθηκε τότε;
Γιατί κανείς τους δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ;
Γιατί το κίνητρό τους δεν είναι να καταγγείλουν το ρατσισμό! Πολλοί απ’ αυτούς είναι οι ίδιοι ρατσιστές!
Το κίνητρό τους είναι να χρησιμοποιήσουν μιάν ανθρωποκτονία που τους «βολεύει», ως πρόσχημα για να εξαπολύσουν χάος παντού – και να λεηλατήσουν ό,τι προλάβουν.
Δεν σέβονται τις ζωές κανενός! Ούτε τις ζωές των λευκών και των ισπανοφώνων που τους σκοτώνουν με ευχαρίστηση, ούτε τις ζωές των αναπήρων, που τους κακοποιούν, αν τολμήσουν και διαμαρτυρηθούν, ούτε τις ζωές των μαύρων που διανοηθούν να αντιδράσουν. Δεν σέβονται ούτε ζωές ούτε περιουσίες, ψάχνουν πρόσχημα για να καταστρέψουν, να κάψουν, να λεηλατήσουν και να σκοτώσουν.
Ενίοτε ρατσιστές – και πάντα φασιστοειδή!
* Βγήκαν και κάτι ανόητοι και για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα διακήρυξαν με στόμφο:
–Αυτά που γίνονται στους δρόμους της Αμερικής «δεν είναι βία» (λέει). Βία είναι οι κοινωνικές αδικίες, βία είναι ο ρατσισμός, βία είναι η αστυνομική βία, βία είναι η πείνα και η ανέχεια…
Ότι πιο δηλητηριώδες και λαϊκιστικό έχει ακουστεί τελευταία!
Δηλαδή η γυμνή και απροσχημάτιστη βία δεν είναι…βια!
Αυτό μας λένε…
Αλλά βία, λέει, είναι τα… «βαθύτερα αίτια της βίας» που επικαλούνται πάντα όσοι εγκληματούν.
Μη πάτε μακριά. Και οι διεστραμμένοι «Νέρωνες» της Μαρφίν, όταν έβλεπαν να καίγονται ζωντανοι οι τρείς τραγικοί υπάλληλοί, τους φώναζαν:
–Κάψτε τους πλούσιους!
Τα ξέρουμε αυτά τα… «κοινωνιολογικά» επιχειρήματα…
Δεν τα επικαλούνται μόνο οι λαϊκιστές. Τα κραυγάζουν και οι εγκληματίες.
Όμως, όσοι αδικούνται κι όσοι πένονται δεν… σκοτώνουν (αναγκαστικά)!
Αλίμονο να το δεχόμασταν αυτό. Θα γινόμασταν ζούγκλα!
Ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις αδικίας, ο «αδικούμενος» σκοτώνει όποιον τον αδίκησε, δεν δολοφονεί… όποιον βρει μπροστά του.
Ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις πείνας και ανέχειας, όποιος έχει ανάγκη «χτυπάει» για να φάει και να χορτάσει, όχι για να λεηλατήσει καταστήματα με πανάκριβες τσάντες μάρκας, ή παπούτσια μάρκας, ή πανάκριβα κοσμήματα ή ηλεκτρονικά γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας…
Αυτά τα κάνουν συμμορίες πλιατσικολόγων! Όχι «λαός που πεινάει»…
(Και πάντως στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας, εδώ και πολλές δεκαετίες!)
Τέτοια άθλια «επιχειρήματα» τα έλεγαν οι Σταλινικοί και οι Μαόϊκοί όταν αποδεκάτιζαν τους πληθυσμούς τους για να «ξεριζώσουν», λέει, «την ταξική καταπίεση και την πείνα»!
Τέτοια «επιχειρήματα» επικαλούνταν και Ναζιστικές ομάδες κρούσης, όταν έσπαγαν τα μαγαζιά των Εβραίων, καταγγέλλοντας τους ως «στυγνούς πλουτοκράτες». (Στα κρεματόρια τους πήγαν λίγο αργότερα…)
Όλοι οι παρανοϊκοί δικτάτορες (από τον Χίτλερ ως τον Πόλ Πότ) επικαλέστηκαν το «επιχείρημα» ότι σφάζουν μαζικά τους αντιπάλους τους για να φτιάξουν… «μια καλύτερη κοινωνία», για να δημιουργήσουν μια «νέα τάξη πραγμάτων», για να «εξαλείψουν την αδικία και την πείνα».
Αυτό που έκαναν τότε, έχει ήδη χαρακτηριστεί ειδεχθές έγκλημα!
Κι όσοι υποστηρίζουν σήμερα την ίδια ακριβώς λογική είναι φασιστοειδή!
Τίποτε λιγότερο…
* Δεν υπάρχει καμία απολύτως «ανθρωπιστική ευαισθησία», καμία «δίκαιη κοινωνική οργή», όταν καίνε και καταστρέφουν και σκοτώνουν με πρόσχημα ένα τραγικό περιστατικό – αλλά δεν είπαν κιχ, κι ούτε αντέδρασαν για δεκάδες αντίστοιχα περιστατικά, στο πρόσφατο παρελθόν. Αν δεν τα επιδοκίμαζαν κι όλα…
Ένα καλά οργανωμένο τρομοκρατικό δίκτυο κινήθηκε με πρόσχημα το τραγικό θάνατο του Τζόρτζ Φλόϋντ. Όχι μόνο στην Μιννεάπολη. Όχι μόνο στην Πολιτεία της Μινεζότα. Αλλά σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες απ’ άκρης εις άκρη. Και σε όλο το δυτικό κόσμο! (Στο μη δυτικό κόσμο, όπου τα φαινόμενα ρατσισμού και αστυνομικής βίας είναι διάχυτα και ενδημικά, δεν υπήρξε καμία αντίδραση!
Περίεργο, ε;)
Πρόκειται για το διεθνές – καλοπληρωμένο και καλό-λαδωμένο – δίκτυο της Antifa!
Το οποίο πρωτοστατεί, εδώ και χρόνια, σε πάσης φύσεως έκτροπα και στην Ελλάδα. Είχαν ρόλο και στα γεγονότα της Μαρφίν. Πρωτοστατούν σε άγριες βιαιοπραγίες, πρωτοστατούν σε προπηλακισμούς «διαφωνούντων», πρωτοστατούν μαζί με τους no borders για την κατάλυση των εθνικών συνόρων και στον Έβρο και στα νησιά, πρωτοστατούν στο κάψιμο της Αθήνας (και της Θεσσαλονίκης) κάθε φορά που δικάζεται κάποιος τρομοκράτης (ώστε να πέσει «στα μαλακά»).
Θέλετε και το χειρότερο;
Επί 27 χρόνια η τρομοκρατική οργάνωση της 17Ν σκότωνε ανθρώπους κατά βούλησιν!
Δεν τους σκότωναν «κατά λάθος»! Δεν τους σκότωναν από «υπερβολική χρήση βίας» κατά τη διάρκεια της σύλληψης Τους την έστηναν, τους παρακολουθούσαν για καιρό, το οργάνωναν στην εντέλεια και την στιγμή που επέλεγαν τους δολοφονούσαν εν ψυχρώ.
Αυτοί ήταν δέκα φορές πιο ειδεχθείς εγκληματίες, απ’ ό,τι ο δολοφόνος του άτυχου Τζώρτζ Φλόύντ!
Κι όμως για τα εγκλήματα της 17Ν εδώ, στην Ελλάδα, όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι» – που τώρα «δεν μπορούν να αναπνεύσουν», λέει – δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ!
Το αντίθετο: Πολλοί από δαύτους όταν δικάζονταν οι δολοφόνοι της 17Ν τους υπερασπίζονταν κι από πάνω!
Όντως δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε!
Από την μπόχα της υποκρισίας τους.
Θανάσης Κ.
ΥΓ. Πείτε τους «χαιρετίσματα», ότι η διεθνής καταγγελία τους ως «τρομοκρατική οργάνωση» με όλες τις ποινικές συνέπειες που αυτό επιφέρει, είναι το… το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί!
Γιατί αλλιώς, είναι πολύ πιθανό πλέον «να θερίσουν ό,τι έσπειραν».
Και δεν θα είναι «καλό» (πείτε τους)…
Δεν τους φοβόμαστε! Ξέρουμε ποιοι είναι από πίσω τους. Ξέρουμε και ποιοι τους χρηματοδοτούν. Τα έχουμε βάλει και με άλλα παρόμοια – ή και χειρότερα – φασιστοειδή στο παρελθόν! Καλό είναι να μαζευτούν…
Την «κοινωνική οργή» δεν τη γνωρίζουν, γι’ αυτό καλύτερα να μην την επικαλούνται.
Την κοινωνική οργή ήδη εκείνοι την προκαλούν! Και σύντομα μπορεί να της «εισπράξουν»! Δεν θα τους αρέσει (πείτε τους…)
Επικαλούμενοι την τραγική φράση του άτυχου Τρώρτζ Φλόϋντ πριν ξεψυχήσει στα χέρια ενός αστυνομικού, κατά τη σύλληψή του…* Κι η τραγική Αγγελική Παπαθανασοπούλου, έγκυος τεσσάρων μηνών, που είχε παγιδευτεί μαζί με δύο συναδέλφους της στο κτίριο της Μαρφίν, όπου είχαν βάλει φωτιά, αυτό ακριβώς φώναζε απελπισμένη από το μπαλκόνι…
–Δεν μπορούμε να ανασάνουμε!
Κι από κάτω της απαντούσαν:
–Να καείτε, ρε πούστηδες!
Και κάηκαν και οι τρεις τραγικοί της Μαρφίν…
Αλλά δεν έγινε καμία διαδήλωση διαμαρτυρίας τότε…
Κι όλοι αυτοί που έβαλαν φωτιά στο κτίριο,
κι όλοι αυτοί που τους φώναζαν από κάτω «Να καείτε»,
κι όλοι αυτοί που εμπόδιζαν τα οχήματα της Πυροσβεστικής να φτάσουν εγκαίρως, να σβήσουν την πυρκαγιά και να απεγκλωβίσουν τα τραγικά θύματα,
κι όλοι αυτοί που τους καλύπτουν επί δέκα χρόνια,
όλα αυτά τα φασιστοειδή, σήμερα εκφράζουν τον… «αποτροπιασμό» τους για τον θάνατο ενός συλληφθέντος στην άλλη άκρη του κόσμου.
Εδώ πανηγύριζαν μπροστά στον θάνατο των συνανθρώπων τους. Και ξαφνικά τους έπιασε η «ευαισθησία»…
Κι εμείς δεν μπορούμε να ανασάνουμε, από την υποκρισία τους!
* Και κάτι ακόμα: Ο θάνατος του Φλόϋντ ήταν τραγικός μεν, και ο δράστης πρέπει να δικαστεί και να τιμωρηθεί.
Αλλά κανείς δεν υποστήριξε ως τώρα, ότι ο αστυνομικός σχεδίασε από πριν να τον σκοτώσει! Έκανε υπερβολική χρήση βίας, αλλά δεν ξεκίνησε εκείνη τη μέρα από το σπίτι του με σκοπό να σκοτώσει κάποιον…
Αντίθετα, όσοι έκαψαν την Μαρφίν, ξεκίνησαν με σκοπό να την κάψουν, έφεραν μαζί τους ειδικό εξοπλισμό για να σπάσουν τις βιτρίνες και ειδικά εύφλεκτα υλικά για να προκαλέσουν ανεξέλεγκτη πυρκαγιά. Κι από κάτω επέχαιραν και ζητωκραύγαζαν που καίγονταν ζωντανοί συνάνθρωποί τους, λίγα μέτρα πάνω από τα κεφάλια τους.
Αν ο αστυνομικός που σκότωσε τον Φλόϋντ είναι δολοφόνος, αυτοί εδώ είναι ανθρωπόμορφα κτήνη! Που τώρα μας παριστάνουν ότι… «δεν μπορούν να αναπνεύσουν»!
* Φωνάζουν κι εδώ και στις ΗΠΑ, ότι Black Lives Matter. Δηλαδή ότι οι «ζωές των μαύρων μετράνε»…
Μήπως είναι κομματάκι ρατσιστικό αυτό;
Το σωστό είναι All Lives Matter! Όλων των ανθρώπων οι ζωές μετράνε.
Γιατί απομονώνονται οι ζωές των μαύρων μόνο;
Μήπως γιατί οι μαύροι είναι «τα πιο συνηθισμένα θύματα βίας» στις ΗΠΑ;
Αυτό δεν ισχύει! Στις ΗΠΑ, βάσει των Ομοσπονδιακών στατιστικών εδώ και δεκαετίες (και επί Δημοκρατικών Προέδρων – και επί Ομπάμα, ασφαλώς) τα εγκλήματα μαύρων κατά λευκών είναι εννιά φορές περισσότερα από τα εγκλήματα λευκών κατά μαύρων!
Αλλά και τα εγκλήματα των μαύρων κατά των ισπανοφώνων είναι τρείς φορές περισσότερα από τα αντίστοιχα εγκλήματα των ισπανοφώνων κατά των μαύρων.
Τι μας λένε, λοιπόν;
* Ας δεχθούμε όμως, την πιο «αθώα» – και μη ρατσιστική – ερμηνεία του συνθήματος: Black Lives Matter!
Αμ, δεν μετράνε, για όσους το κραυγάζουν!
Πόσο αλήθεια, «μετράνε» οι ζωές των μαύρων, όταν οι ίδιοι διαδηλωτές που καίνε και λεηλατούν, σκοτώνουν και μαύρους;
Σκότωσαν μαύρους που τους αντιστάθηκαν, ή που ήθελαν να προστατέψουν τα μαγαζιά τους, το βιός τους, τις περιουσίες τους…
Σκότωσαν (γάζωσαν με σφαίρες για την ακρίβεια) μαύρους (και λευκούς) αστυνομικούς που βρίσκονταν μέσα σε περιπολικά, χωρίς να κάνουν τίποτε…
Χτύπησαν άσχημα ανάπηρη γυναίκα – μιγάδα – που βρέθηκε μπροστά τους και τους ζήτησε να μην καίνε τη γειτονιά της. Αφού χτύπησαν την ανάπηρη και την πέταξαν κάτω από το αμαξίδιό της, στη συνέχεια της άδεισαν πυροσβεστήρα στο πρόσωπο – υλικό ιδιαίτερα τοξικό και η ζωή της βρίσκεται σε κίνδυνο.
Αυτών των «μαύρων» οι ζωές «μετράνε»;
Προφανώς, όχι!
Όντως δεν μπορούμε να ανασάνουμε από την υποκρισία τους…
Και του Ελληνοαμερικανού αστυνομικού η ζωή, που τον πυροβόλησαν στο κεφάλι, σε εντελώς άλλη Πολιτεία, δεν μετράει;
Και η ζωής της λευκής γυναίκας που είχε σκοτώσει μαύρος αστυνομικός στην ίδια Πολιτεία, τη Μινεσότα, προ μηνών, ούτε κι αυτή μετράει;
Αυτές οι ζωές δεν μετράνε καθόλου;
Γιατί κανείς τους δεν διαμαρτυρήθηκε τότε;
Γιατί κανείς τους δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ;
Γιατί το κίνητρό τους δεν είναι να καταγγείλουν το ρατσισμό! Πολλοί απ’ αυτούς είναι οι ίδιοι ρατσιστές!
Το κίνητρό τους είναι να χρησιμοποιήσουν μιάν ανθρωποκτονία που τους «βολεύει», ως πρόσχημα για να εξαπολύσουν χάος παντού – και να λεηλατήσουν ό,τι προλάβουν.
Δεν σέβονται τις ζωές κανενός! Ούτε τις ζωές των λευκών και των ισπανοφώνων που τους σκοτώνουν με ευχαρίστηση, ούτε τις ζωές των αναπήρων, που τους κακοποιούν, αν τολμήσουν και διαμαρτυρηθούν, ούτε τις ζωές των μαύρων που διανοηθούν να αντιδράσουν. Δεν σέβονται ούτε ζωές ούτε περιουσίες, ψάχνουν πρόσχημα για να καταστρέψουν, να κάψουν, να λεηλατήσουν και να σκοτώσουν.
Ενίοτε ρατσιστές – και πάντα φασιστοειδή!
* Βγήκαν και κάτι ανόητοι και για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα διακήρυξαν με στόμφο:
–Αυτά που γίνονται στους δρόμους της Αμερικής «δεν είναι βία» (λέει). Βία είναι οι κοινωνικές αδικίες, βία είναι ο ρατσισμός, βία είναι η αστυνομική βία, βία είναι η πείνα και η ανέχεια…
Ότι πιο δηλητηριώδες και λαϊκιστικό έχει ακουστεί τελευταία!
Δηλαδή η γυμνή και απροσχημάτιστη βία δεν είναι…βια!
Αυτό μας λένε…
Αλλά βία, λέει, είναι τα… «βαθύτερα αίτια της βίας» που επικαλούνται πάντα όσοι εγκληματούν.
Μη πάτε μακριά. Και οι διεστραμμένοι «Νέρωνες» της Μαρφίν, όταν έβλεπαν να καίγονται ζωντανοι οι τρείς τραγικοί υπάλληλοί, τους φώναζαν:
–Κάψτε τους πλούσιους!
Τα ξέρουμε αυτά τα… «κοινωνιολογικά» επιχειρήματα…
Δεν τα επικαλούνται μόνο οι λαϊκιστές. Τα κραυγάζουν και οι εγκληματίες.
Όμως, όσοι αδικούνται κι όσοι πένονται δεν… σκοτώνουν (αναγκαστικά)!
Αλίμονο να το δεχόμασταν αυτό. Θα γινόμασταν ζούγκλα!
Ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις αδικίας, ο «αδικούμενος» σκοτώνει όποιον τον αδίκησε, δεν δολοφονεί… όποιον βρει μπροστά του.
Ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις πείνας και ανέχειας, όποιος έχει ανάγκη «χτυπάει» για να φάει και να χορτάσει, όχι για να λεηλατήσει καταστήματα με πανάκριβες τσάντες μάρκας, ή παπούτσια μάρκας, ή πανάκριβα κοσμήματα ή ηλεκτρονικά γκάτζετ τελευταίας τεχνολογίας…
Αυτά τα κάνουν συμμορίες πλιατσικολόγων! Όχι «λαός που πεινάει»…
(Και πάντως στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια είχαν τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας, εδώ και πολλές δεκαετίες!)
Τέτοια άθλια «επιχειρήματα» τα έλεγαν οι Σταλινικοί και οι Μαόϊκοί όταν αποδεκάτιζαν τους πληθυσμούς τους για να «ξεριζώσουν», λέει, «την ταξική καταπίεση και την πείνα»!
Τέτοια «επιχειρήματα» επικαλούνταν και Ναζιστικές ομάδες κρούσης, όταν έσπαγαν τα μαγαζιά των Εβραίων, καταγγέλλοντας τους ως «στυγνούς πλουτοκράτες». (Στα κρεματόρια τους πήγαν λίγο αργότερα…)
Όλοι οι παρανοϊκοί δικτάτορες (από τον Χίτλερ ως τον Πόλ Πότ) επικαλέστηκαν το «επιχείρημα» ότι σφάζουν μαζικά τους αντιπάλους τους για να φτιάξουν… «μια καλύτερη κοινωνία», για να δημιουργήσουν μια «νέα τάξη πραγμάτων», για να «εξαλείψουν την αδικία και την πείνα».
Αυτό που έκαναν τότε, έχει ήδη χαρακτηριστεί ειδεχθές έγκλημα!
Κι όσοι υποστηρίζουν σήμερα την ίδια ακριβώς λογική είναι φασιστοειδή!
Τίποτε λιγότερο…
* Δεν υπάρχει καμία απολύτως «ανθρωπιστική ευαισθησία», καμία «δίκαιη κοινωνική οργή», όταν καίνε και καταστρέφουν και σκοτώνουν με πρόσχημα ένα τραγικό περιστατικό – αλλά δεν είπαν κιχ, κι ούτε αντέδρασαν για δεκάδες αντίστοιχα περιστατικά, στο πρόσφατο παρελθόν. Αν δεν τα επιδοκίμαζαν κι όλα…
Ένα καλά οργανωμένο τρομοκρατικό δίκτυο κινήθηκε με πρόσχημα το τραγικό θάνατο του Τζόρτζ Φλόϋντ. Όχι μόνο στην Μιννεάπολη. Όχι μόνο στην Πολιτεία της Μινεζότα. Αλλά σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες απ’ άκρης εις άκρη. Και σε όλο το δυτικό κόσμο! (Στο μη δυτικό κόσμο, όπου τα φαινόμενα ρατσισμού και αστυνομικής βίας είναι διάχυτα και ενδημικά, δεν υπήρξε καμία αντίδραση!
Περίεργο, ε;)
Πρόκειται για το διεθνές – καλοπληρωμένο και καλό-λαδωμένο – δίκτυο της Antifa!
Το οποίο πρωτοστατεί, εδώ και χρόνια, σε πάσης φύσεως έκτροπα και στην Ελλάδα. Είχαν ρόλο και στα γεγονότα της Μαρφίν. Πρωτοστατούν σε άγριες βιαιοπραγίες, πρωτοστατούν σε προπηλακισμούς «διαφωνούντων», πρωτοστατούν μαζί με τους no borders για την κατάλυση των εθνικών συνόρων και στον Έβρο και στα νησιά, πρωτοστατούν στο κάψιμο της Αθήνας (και της Θεσσαλονίκης) κάθε φορά που δικάζεται κάποιος τρομοκράτης (ώστε να πέσει «στα μαλακά»).
Θέλετε και το χειρότερο;
Επί 27 χρόνια η τρομοκρατική οργάνωση της 17Ν σκότωνε ανθρώπους κατά βούλησιν!
Δεν τους σκότωναν «κατά λάθος»! Δεν τους σκότωναν από «υπερβολική χρήση βίας» κατά τη διάρκεια της σύλληψης Τους την έστηναν, τους παρακολουθούσαν για καιρό, το οργάνωναν στην εντέλεια και την στιγμή που επέλεγαν τους δολοφονούσαν εν ψυχρώ.
Αυτοί ήταν δέκα φορές πιο ειδεχθείς εγκληματίες, απ’ ό,τι ο δολοφόνος του άτυχου Τζώρτζ Φλόύντ!
Κι όμως για τα εγκλήματα της 17Ν εδώ, στην Ελλάδα, όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι» – που τώρα «δεν μπορούν να αναπνεύσουν», λέει – δεν διαμαρτυρήθηκαν ποτέ!
Το αντίθετο: Πολλοί από δαύτους όταν δικάζονταν οι δολοφόνοι της 17Ν τους υπερασπίζονταν κι από πάνω!
Όντως δεν μπορούμε να αναπνεύσουμε!
Από την μπόχα της υποκρισίας τους.
Θανάσης Κ.
ΥΓ. Πείτε τους «χαιρετίσματα», ότι η διεθνής καταγγελία τους ως «τρομοκρατική οργάνωση» με όλες τις ποινικές συνέπειες που αυτό επιφέρει, είναι το… το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί!
Γιατί αλλιώς, είναι πολύ πιθανό πλέον «να θερίσουν ό,τι έσπειραν».
Και δεν θα είναι «καλό» (πείτε τους)…
Δεν τους φοβόμαστε! Ξέρουμε ποιοι είναι από πίσω τους. Ξέρουμε και ποιοι τους χρηματοδοτούν. Τα έχουμε βάλει και με άλλα παρόμοια – ή και χειρότερα – φασιστοειδή στο παρελθόν! Καλό είναι να μαζευτούν…
Την «κοινωνική οργή» δεν τη γνωρίζουν, γι’ αυτό καλύτερα να μην την επικαλούνται.
Την κοινωνική οργή ήδη εκείνοι την προκαλούν! Και σύντομα μπορεί να της «εισπράξουν»! Δεν θα τους αρέσει (πείτε τους…)
10 σχόλια:
Η αληθεια ειναι οτι οι λευκοι στην Αμερικη , δεν μπορουν να ανασανουν απ'την εγκληματικοτητα των μαυρων. Ειναι γνωστο αυτο.
Οχετός...
κουβάρι...
μπλέξαμ'άσχημα...
και γαμώ τα παιδιά!!!!Ανασαίνει ΕΛΕΥΘΕΡΑ!
Πρέπει να διαχωρίσουμε το αποτρόπαιο και ειδεχθές έγκλημα του αστυνομικού που δολοφόνησε εν ψυχρώ έναν ακίνδυνο και άοπλο μαύρο που ήταν απλά ύποπτος για κατοχή πλαστού εικοσαδόλαρου μπροστά στις κάμερες με την συνέργεια άλλων τριών συναδέλφων του και από την άλλη την ενορχηστρωμένη από την ελίτ της ΝΤΠ ανεξέλεγκτη βία στους δρόμους των ΗΠΑ που αποσκοπεί στο γκρέμισμα του Ντόναλντ Τραμπ που δεν ευθυγραμμίζεται πλήρως με τα σχέδια της.
Το ίδιο περίπου έγινε και γίνεται με αφορμή τον βιολογικό πόλεμο που ξεκίνησε από τη Γουχάν της Κίνας και συμπαρέσυρε το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη , όταν η ΝΤΠ προσπάθησε και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί έναν ιό για να δοκιμάσει και να επιβάλλει την ατζέντα της.
Και στις δύο περιπτώσεις καταλυτικό ρόλο παίζουν τα ΜΜΕ που επί το πλείστον παρουσιάζουν ό,τι θέλει και διατάξει η ελίτ ( που πληρώνει για αυτό ).
Ο καημένος ο Φλοϊντ σε είχε παρελθόν καταδίκης σε ένοπλη ληστεία, όπου στόχευε την κοιλιά εγκυου (όμορφα...), ενώ διαπιστωμενα ήταν εν ενεργεία "πρωταγωνιστής" σε συγκεκριμένου είδους ταινίες... Άλλος ένας πέτσινος ήρωας της Αριστεράς..
Πρέπει όμως να
δούμε και τον
ρόλο όσων
φυτεύουν τη βία
...συστηματικά
στο μυαλό μας
-hollywood & cia-
κι έρχονται τώρα
να θερίσουν την
κακή τους σπορά
τα άνθη του κακού
που πετάξανε...
μπουμπούκια... σωρό...
Οι ακρο-αριστεροί και αναρχικοί δηλωμένα αποζητούν μια αποσταθεροποίηση της υπάρχουσας κατάστασης για να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία και να συμπληρώσουν το κενό αυτοί... Τα συζητάνε και ανοιχτά αυτά.
Το θέμα είναι ότι δεν καταλαβαίνουν οι περισσότεροι από αυτούς ότι γίνονται μαριονέτες που τις κουνάνε στο δικό τους ρυθμό αυτοί που προωθούν τέτοια γεγονότα για τα δικά τους συμφέροντα.
Κάπου διάβασα ότι αυτή η εξέγερση οργανωνόταν εδώ και καιρό από τους Antifa στην συγκεκριμένη πολιτεία (νομίζω το είπε ο Τραμπ, αλλά ανεξάρτητα από την αξιοπιστία του σαν πολιτικός, αυτά έτσι γίνονται συνήθως). Από ό,τι φαίνεται δλδ στο Μινεάπολις καλλιεργούνταν καιρό πριν ένα κλίμα ΒΙΑΣ. Οι antifa και οι αναρχικοί
(που πάνε χέρι χέρι) κερδίζουν παγκοσμίως πολυ έδαφος τα τελευταία χρόνια λόγω της γενικότερης ασταθούς πολιτικής κατάστασης. Με την έλλειψη σωστών ηγετών και τη γενικότερη δυσαρέσκεια των λαών και απόρριψης των υπαρχόντων πολιτικών, υπάρχει ένα ευνοϊκό κλίμα ανάπτυξης τέτοιων καταστάσεων.
Πάντως η εκδήλωση αυτών των επεισοδίων δείχνει ότι η κοινωνία εκεί έχει μεγάλο πρόβλημα... Ο αστυνομικός σκοτώνει μεν έναν άοπλο πολίτη, ανεξαρτήτως του τι παρελθόν είχε, αλλά από την άλλη βλέπουμε να αποκαλύπτεται η διαφθορά του απλού πολίτη που βγαίνει και καίει τα πάντα. ΑΥΤΗ θα έπρεπε να είναι η κριτική απεναντι σε αυτούς που κάνουν τα επεισόδια. Ότι όσο διεφθαρμένος είναι ο αστυνομικός, ΤΟΣΟ διεφθαρμένος είναι και εκείνος που καίει ό,τι βρει μπροστά του. Θα έπρεπε η κριτική να στρέψει την προσοχή στην ηθική και αξιακή διάσταση του ζητήματος.
Δεν είμαστε λοιπόν κι εμείς υπεύθυνοι που δεν μπορούμε να αποτελέσουμε παράγοντα περιορισμού τέτοιων φαινομένων; Όχι μακροπρόθεσμα, αλλά επί τόπου, όταν συμβαίνουν τα γεγονότα. Θυμάμαι όταν ζήσαμε τα ακριβώς ίδια στην Ελλάδα το 2008, οι περισσότεροι έμειναν σε μια διαμαρτυρία-γκρίνια για τους "νέους που τα σπάνε". Συγγνώμη για την έκφραση αλλά κοιμόμασταν και κοιμόμαστε όρθιοι σαν κοινωνία. Δεν ξέρουμε να παίρνουμε θέση στα πράγματα. Οι νέοι αυτοί που τα έσπαγαν και τα σπάνε είναι παιδιά της διπλανής πόρτας και οικογένειας. Και ως νέοι, θα ακούσουν και έναν λόγο παραπάνω, ανεξάρτητα από το πότε θα τον μετρήσουν.
Οι Έλληνες έχουμε το κακό ότι βλέπουμε τα πράγματα να εκτυλίσσονται μπροστά μας και θεωρούμε με μια παθητική νοοτροπία ότι όλα είναι αναπόφευκτα ανεξαρτήτως του τι θα κάνουμε. Μήπως φταίει ο τρόπος που παρεμβαίνουμε και απλά είναι... άχρηστος κι αναποτελεσματικός; Μήπως είμαστε εμείς που δεν ασχολούμαστε με την κοινωνία μας και σε περιπτώσεις σαν αυτές δεν έχουμε τα κατάλληλα αντανακλαστικά για να παίξουμε κι εμείς το ρόλο μας ως πολίτες; Για να το πω απλά: τα επιχειρήματά μας δεν πείθουν. Γιατί δεν απαντάνε όπως πρέπει στο πρόβλημα. Ας το ομολογήσουμε στους εαυτούς μας, ότι είμαστε ανύπαρκτοι στα πράγματα (ξέρουμε μόνο να ψηφίζουμε διαρκώς λάθος πολιτικούς με έναν αμετανόητο αλλά και... ανόητο τρόπο), κι έτσι βρίσκουν χώρο για να αναπτυχθούν προβληματικές ομάδες και να αναπληρώσουν την αδράνειά μας με λάθος τρόπο. Νομίζω ότι εμείς θα έπρεπε πρώτιστα να παραδειγματιστούμε και να αναρωτηθούμε πού είναι η δική μας συσπείρωση. ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ που βγήκαμε και για τη Μακεδονία. Με τέτοια ψόφια κατάσταση, θα μπορούσε ούτε κι αυτό να μη γίνει. Ούτε ο Τσίπρας δεν το περίμενε, και όταν έχασε στις εκλογές με τέτοια ποσοστά είχε μείνει κάγκελο. Δεν εννοώ πολιτική συσπείρωση, εννοώ κοινωνική. Πού πήγε η υποτιθέμενη ανώτερη ελληνική παιδεία μας (και χριστιανική επίσης) που ιδανικά θα έπρεπε να μας κάνει ικανούς να διαλεγόμαστε και να στεκόμαστε απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις; Όλες οι ελληνικές οικογένειες είναι αποχαυνωμένες πίσω από μια τηλεόραση (και πνιγμένες βέβαια και στα όχι λίγα προβλήματα που αντιμετωπίζουν).
Αυτά, κάποιες σκέψεις που με προβληματίζουν.
Αγαπητή ανώνυμη, αυτοί είναι παλιοί προβληματισμοί, χωρίς να σημαίνει ότι είναι λανθασμένοι.
Μερικά σημεία, προσπαθώντας να μη μακρυγορήσω.
α) Ρωτάτε: δεν είμαστε άραγε κι εμείς υπεύθυνοι; Αντιρωτώ: ποιοι είμαστε "εμείς"; Η κοινωνία; Ποια κοινωνία; Εάν εγώ με το γείτονά μου δεν μπορώ να βρω κανένα απολύτως σημείο επαφής και συνεννόησης (πέραν κάποιων διεκπεραιωτικών), πώς μπορώ να θεωρούμαι τμήμα του ιδίου "εμείς"; Σε συνθήκες μετανεωτερικής διάλυσης των πάντων, δε νομίζω ότι έχουν και πολλή ουσία τέτοιες έννοιες.
β) Πού πήγε η ελληνική παιδεία μας; Να αντιρωτήσω πάλι: η ελληνική παιδεία των αρχαίων προγόνων μας πού πήγε; Εννοώ, παρόλη την παιδεία των κλασσικών χρόνων, δεν απεφεύχθη ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, ούτε το ξεσάλωμα και το ξεχαρβάλωμα των ελληνιστικών χρόνων. Θυμίζω το Διογένη, που άνθρωπον εγύρευε και δεν έβρισκε. Κατά μία ερμηνεία, ο νομοτελειακός προορισμός κάθε ανθρωπισμού, μετά την λάμψη της ακμής του, είναι η διάλυση. Έγινε με τον αρχαιοελληνικό ανθρωπισμό, το βιώνουμε και σήμερα με το μηδενισμό της μετανεωτερικότητας. Ένας τρόπος να το καταλάβουμε: "μέτρον πάντων άνθρωπος", αυτό είναι τεράστια κουβέντα όταν ειπωθεί σε ένα δούλο, του δίνει αξία, τον εξυψώνει, τον απελευθερώνει, του δίνει τεράστιο δυναμικό. Τεράστιο, αλλά όχι άπειρο, ούτε ατελείωτο, αφού ο άνθρωπος, το "μέτρον πάντων", είναι, όπως και να το κάνουμε, πεπερασμένος. Όταν φτάσει αυτό το "μέτρον" στα όριά του, τότε το πολιτισμικό "παράδειγμα" δεν έχει τίποτα άλλο να δώσει - και είτε διαλύεται, είτε θα πρέπει να μετασχηματιστεί σε "μέτρον πάντων κάτι μεγαλύτερο από τον άνθρωπο". Εν μέρει αυτό έγινε με τη Ρωμανία μας (Θεανθρωπισμός - Χριστοκεντρισμός, "μέτρον πάντων Θεάνθρωπος"), αλλά όμως για να γίνει πέρασαν αιώνες βαθιάς ανθρωπολογικής παρακμής και χρειάστηκε και ευθεία μεταφυσική παρέμβαση στην ιστορία, η Ενανθρώπιση.
γ) Γενικά όταν για κάποιο φαινόμενο δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε κανένα άλλο συμπέρασμα εκτός από το "φταίμε όλοι", αυτός είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να μην κάνει κανείς τίποτα και να παραμείνουμε στην ίδια αδράνεια. Γιατί εάν "φταίμε όλοι", ας ξεκινήσει να κάνει κάτι ο γείτονας, εγώ θα ξεκινήσω; Αν πάλι "φταίω εγώ", με συγχωρείτε αλλά αυτό δεν είναι ακριβές. Τι εννοώ; Εννοώ ότι όχι, δε φταίω για τη φωτιά στη Μαρφίν, ούτε για τη βία στη Μινεάπολη. Κι αν αρχίσουμε να το τραβάμε απ' τα μαλλιά με κουβέντες του τύπου "φταις γιατί δε σέβεσαι το διπλανό σου επειδή πριν από δεκαπέντε χρόνια πέταξες απ' το παράθυρο ένα αναμμένο τσιγάρο", και πάλι με συγχωρείτε αλλά δεν είναι δυνατόν να δεχτεί μια υγιής συνείδηση κάτι τέτοιες ακροβασίες. Υπάρχει υγιής αυτομεμψία, ανάληψη των υπαρκτών ευθυνών μας ο καθένας, και υπάρχει και πέραν της υγιούς αυτομεμψίας. Με θεολογικούς όρους, υπάρχει και ο διάβολος που ένα από τα κόλπα του είναι να προσπαθεί να μας παρουσιάσει τις αμαρτίες μας μεγαλύτερες απ' ότι είναι. Όταν είμαστε στην ουρά για να κοινωνήσουμε δε μας έρχονται τέτοιοι λογισμοί; Συχνά συμβαίνει.
δ) Τελικά η μόνη ουσιαστική απάντηση που έχω καταφέρει να δώσω σ' όλα αυτά είναι ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε ο καθένας μας είναι να δουλεύουμε τη μετάνοιά μας. Να "αποστρέφουμε από της οδού ημών της πονηράς" και να καλλιεργούμε τις αρετές. Αυτό δεν ακούγεται και πολύ "κοινωνιοκεντρικό", ούτε και γεμίζει πολύ το μάτι, άσε που ακούγεται και "διδασκαλικό" - και ξέρετε, δεν είναι καθόλου στο χαρακτήρα μου ο διδακτισμός. Αλλά τι να σας πω, με όλα τα "κοινωνιοκεντρικά" έχω φάει τα μούτρα μου. Δείτε και το εξής: σε μια ομιλία που άκουσα πρόσφατα, ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος είχε πει ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας χριστιανός για την πατρίδα του είναι να μετανοεί. Γιατί χάρη στη μετάνοια των λίγων, μπορεί ο Θεός να λυπηθεί και τους πολλούς και να μετριάσει ή να αποτρέψει το κακό.
Δεν ξέρω αν βοήθησα, μάλλον δεν είπα και τίποτα καινούριο. Πάντως αφού το έγραψα όλο αυτό, τώρα θα το στείλω!
Κι όμως αδερφέ μου,
είναι τελικά ότι πιό κοινωνικό η μετάνοια.
Απόδειξη οι νεοφανείς
Άγιοι Γέροντες(Όσιοι)
που
ασήμαντοι κοινωνικά
-με κοσμικά κριτήρια-
ανέστησαν αμέτρητες
ψυχούλες
και δημιούργησαν
μιά αφανή αναγέννηση
στην πατρίδα,
όπου αυτή η μικρά ζύμη
θα παίξει το ρολο
της
και θα φανερωθεί
όταν τα ...γεγονότα
πάρουν φωτιά...
Κανατε εξαιρετικα που το στειλατε και σας ευχαριστουμε οπως και την ανωνυμη κυρια που εθεσε ερωτηματα κι εδωσε αφορμη.Γενικα, οι γενικολογιες δεν βοηθανε( φταιμε ολοι κ.λ.π). Παντως, εχει δικιο η ανωνυμη και το βλεπουμε στο περιβαλλον μας: δεν παιρνουμε θεση για τα πραγματα.Ειναι κατι που οφειλουμε να προσεξουμε...
Δημοσίευση σχολίου