Αυτό το πρόβατο δραπέτευσε από ένα αγρόκτημα και πέρασε 6 χρόνια στα βουνά, κατά τη διάρκεια του οποίου μεγάλωσε 60 κιλά μαλλιού. Οι λύκοι προσπάθησαν να το φάνε, αλλά τα δόντια τους δεν μπορούσαν να διεισδύσουν στην απαλότητα.
Δεν χρειάζεται να είσαι σκληρός για να επιβιώσεις στους λύκους, απλά πρέπει να είσαι πολύ, πολύ μαλακός και τρυφερός.
19 σχόλια:
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! τόσο βλάκες ήταν οι Λύκοι; Δεν το αρπάζαν από τη μουσούδα; από τα πόδια του; κάτι δεν μας λες σωστά...
Τό ηθικό δίδαγμα έχει σημασία !
Αν είσαι μαλακός
και τρυφερός
το πολύ να σε κρατήσουν για
κυριακάτικο...
Τώρα αν είσαι
...παστός
-πού'λεγε και σε μιά ανάρτηση τις προάλλες-
ή που θα σε
περιφρονήσουν
ή που θα σπάσουν
τα δόντια τους
μασουλώντας
-λαίμαργοι γαρ-
ένα σάκκο κόκκαλα
.
Καλύτερα λοιπόν νά είσαι ποιητικός ! Οι στίχοι σώζουν !
Φαίνεται καλέ , οτι είναι κουρεμένο ! Ακούρευτο όπως θα ήταν δεν θα ξεχώριζε τίποτα .
Έχεις τα θεματάκια σου με την.. ποίηση.
Σωστος!!!
Σωστος!!!
Άν προσπαθείς να γίνεις
σαν αυτό που έλεγε
ό Άγιος Γέρων Πορφύριος
οτι ο ορθόδοξος έχει
ποιητική ψυχή,
δηλαδή, νομίζω,
να χαίρεσαι
για την ομορφιά που
έπλασε ο Θεός
και πού
βρίσκεται πέρα από τα
πολύχρωμα μπιχλιμπίδια
που πνίγουν την ζωή μας
κλέβοντας τον χρόνο μας,
κρύβουν τους
ανθρώπους μας
πνίγοντάς μας
ακατάπαυστα
με λογισμούς
...βάσκανους
και συφοριασμένους...
...
και στρεφόμενος
ακατάπαυστα στην
μόνη αυθεντική
αλήθεια
που ο σπόρος της
έχει σπαρθεί μέσα μας
και περιμένει...
τότε ναι, αυτή η ποίηση μπορεί και σώζει...
Τ ο ψ α λ τ ή ρ ι
άραγε, δεν είναι
η σανίδα σωτηρίας
των Χριστιανών
σε κάθε περίσταση,
αποτελώντας σημαντικό
μέρος και της κάθε ακολουθίας
του ημερονυχτίου;
Σας ευχόμαστε λοιπόν νά αποκτήσετε ποιητικό νου και όχι κατ' ανάγκη νά γράφετε στίχους , για νά καλύπτετε τα αμαρτήματα του λόγου σας ...!
Αχ αδελφοί, που τα διανοήματά σας μοιάζουν με πλινθους και κεράμους ατάκτους ερριμμένους, ο ΔΟΝΚΙΧΟΤΙΣ αποτελεί κοτζά πνευματικό κεφάλαιο για τη σελίδα. Τόσο στραβάδια είστε, τρομάρα να -ΜΗ- σας έρθει; Δεν το βλέπετε;
Επειδή έπεσαν κάποια ανώνυμα σχόλια περί ποίησης που μάλλον, άδικα, στόχευαν συγκεκριμένο σχολιαστή, απολογούμαι εάν έριξα λάδι στη φωτιά με τα σχόλιά μου, θεωρώντας πως ο στόχος ήμουν εγώ.
Με αυτή την ευκαιρία θα παρακαλούσα θερμά όλους μας, μαζί κι εμένα, να πάψουμε τις λεκτικές αντιπαλότητες για να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε την ειρήνη που υπάρχει στο ιστολόγιο εδώ και μήνες αλλά κυρίως για τη ψυχική μας υγεία που την έχουμε τόσο ανάγκη και που άλλωστε είναι ο λόγος για τον οποίο συναντιόμαστε όλοι Εδώ!
Please!!!
Δεν διαφωνούμε ! Εκτός των άλλων προτερημάτων έχει και μεγάλα " μέζεα " που στα δύσκολα άν λάχει μας τα επιδεικνύει ! Μία τέτοια του κίνηση μας αφήνει άναυδους ! Μας κατατροπώνει ! Ηττηθήκαμε κατα κράτος !
Νομίζω αδερφέ μου,
πως οι ζέστες πλέον
έσφιξαν λιγάκι
είμαστε κι'από φκιαξιά μας, λαός με ιδιαίτερη
ψυχοσύνθεση
ξεφεύγουμε...
Σημασία έχει να επανερχόμαστε!
Το φιλόξενο σάϊτ που
μας ανέχεται, μας δίνει την δυνατότητα να
επικοινωνούμε
δίκην φόρουμ
(...γειτονιάς;)
και προσωπικά
ευχαριστώ τούς
διαχειριστές
για τον κόπο
και την ανεκτικότητα...
...κι ό,τι είπαμε
ψωμί κι αλάτι...
Πολύ σωστά, κ. Δον Κιχώτη.
Να μπορούμε να σηκωνόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε κάτω. Αυτή είναι άλλωστε και η ουσία κάθε αγώνα..
Σου γράφω με κάθε ειλικρίνεια. Κάποιες φορές χαίρομαι τόσο πολύ το γράψιμό σου, όταν ο λόγος σου είναι ποιητικός, κι ας μην το ξέρεις.
Κάποιες άλλες μαραζώνω όταν ο λόγος σου γίνεται τραχύς..
Αδικείς μόνος/η σου τον εαυτό σου, τις γνώσεις σου αλλά πιο πολύ την πίστη που υπερασπίζεσαι και φαίνεται πόσο πολύ αγαπάς.
Όσο μπορείς, μην δεις με καχυποψία το σχόλιο αυτό. Δεν είναι γραμμένο με αλαζονεία, ούτε ο λόγος του είναι κηρυγματικός. Είναι κάτι που από καιρό ήθελα να πω και κάτι που γράφω με πολλή πολλή αγάπη.
Εάν πρόκειται να πεις κάτι στραβό,
θα σε παρακαλούσα ειλικρινά, να προσπεράσεις το σχόλιο αυτό και να μην πεις τίποτα..
Καλά ρέ σύ ! Εμένα έβρισες , απο τον Τρελογιάννη ζητάς συγγνώμη , γιατί του χάλασες την μόστρα ? Έχεις πλάκα !
Κάποτε ο Κόντογλου καθισμένος σε μιά ακροθαλασσιά είδε απο μακρυά ένα πλεούμενο μέ τον καραβοκύρη του . Η εικόνα του αγαλλίασε την καρδιά και είπε : γειά σου αδελφέ μου που σε κοίταξα μέ τόση αγάπη , κι άς μήν το ξέρεις , ούτε ποτέ θα το μάθεις . Τό διαδίκτυο είναι μία θάλασσα . Συναντιώνται οι καρδιές χωρίς νά συναντιώνται τα μάτια και το βλέμμα . Εκ βάθους σας ευχαριστώ !
Υγ. Αρκεί νά μήν έχουμε μπερδευτεί μέ τις ανωνυμίες και απαντώ αντί άλλου . Ο Ζαν πρεμιέ της πολιτικής , ο Αβραμόπουλος είχε πεί σε συνέντευξη οτι ως έφηβος ευρισκόμενος σε αμηχανία πώς νά φλερτάρει μία κοπελλιά , την προσέγγισε μέ δισταγμό και άρχισε νά της λέει ....νά ξέρεις ...θέλω νά σου πώ απο καιρό κάτι ....και εκείνη του απαντά : ξέρω , ξέρω ...ο φίλος σου ο Νίκος είναι ερωτευμένος μαζί μου !
Χρειάζεται προσοχή λοιπόν μή φάμε τόσο καυτή χυλόπιττα !!!!
Θέλω να πιστεύω πως απαντάς για τον εαυτό σου.
Όσο για τη χυλόπιτα, ούτε καυτή, ούτε χλιαρή, ούτε κρύα, ούτε διαδικτυακή, ούτε πραγματική.
Goodnight
Δημοσίευση σχολίου