Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

Εἰς πολλὰ ἔτη Πόλη μας!

11η Μαΐου. Ἐπέτειος ἱδρύσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τὸν Ἅγιό μας Αὐτοκράτορα Μέγα Κωνσταντῖνο! 

Ἀπολυτίκιον (Ἦχος δ’) 
Τῆς Θεοτόκου ἡ Πόλις, τῇ Θεοτόκῳ προσφόρως, τὴν ἑαυτῆς ἀνατίθεται σύστασιν, ἐν αὐτῇ γὰρ ἐστήρικται διαμένειν, καὶ δι᾽ αὐτῆς περισώζεται καὶ κραταιοῦται, βοῶσα πρὸς αὐτήν, Χαῖρε ἡ ἐλπίς πάντων τῶν περάτων τῆς γῆς.

  
11 Μάιου 330 μ.Χ. Γενέθλιον Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ Ρωμηοσύνη γεννᾶται ἐπισήμως!
Τὸ 330 μ.χ. καὶ ἀφοῦ τελείωσε ὅλο το τειχόκαστρο, τὰ σπίτια καὶ τὶς Ἱερὲς ἐκκλησίες ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος  ἀφιέρωσε τὴν Κωνσταντινούπολη στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Κατόπιν γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Θεό, γιὰ τὸ μεγαλοπρεπὲς αὐτὸ ἔργο, ἔκανε λιτανεία μὲ τὸν τότε Πατριάρχη, ὅλο τὸν κλῆρο καὶ τὸν λαό. Ὅταν ἀνέβηκαν στὸν Φόρο, ἔστησαν ἐκεῖ οἱ πολίτες δικό του ἀνδριάντα, ποὺ μέσα στὸ κεφάλι τοῦ ἔβαλαν τὰ καρφιὰ μὲ τὰ ὅποια κάρφωσαν τὸν Χριστό. Στὴ βάση τοῦ ἀνδριάντα τοποθέτησαν τὰ δώδεκα καλάθια, ποὺ μέσα εἶχαν μαζέψει τὰ περισσεύματα τῶν πέντε ἄρτων, ποὺ εὐλόγησε ὁ Χριστὸς καὶ πολλαπλασιάστηκαν. Ἀπὸ τότε λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία, γιορτάζει κάθε χρόνο αὐτὴ τὴ γιορτὴ γιὰ ἀνάμνηση.
Ἡ συγκεκριμένη ἡμέρα τῆς τελέσεως τῶν ἐγκαινίων τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐπιλέχθηκε σκόπιμα, γιατί....
συνέπιπτε μὲ τὴν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ μαρτυρίου τοῦ Ἁγίου Μωκίου, ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ ὁ πολιοῦχος τοῦ Βυζαντίου.
Τὸ Γενέθλιόν της Πόλεως ἦταν μεγάλη ἑορτὴ στὸ Βυζάντιο.  Κάθε χρόνο στὶς 11 Μαΐου ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινουπόλεως  γιόρταζε καὶ χόρευε  στὴν Μέση Ὁδὸ  τὴν μεγαλύτερή της Πόλεως
Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴν  περιέφεραν τὸν ἀνδριάντα τοῦ Μέγα Κωνσταντίνου καὶ οἱ ἄρχοντες ἦταν προσκεκλημένοι τοῦ αὐτοκράτορα σὲ γεῦμα στὸ Ἱερὸ Παλάτιο.
Εἰς πολλὰ ἔτη Πόλη μας!!!
Κρίστους Δέους Νοστερ κουμ σερβετ ιμπεριουμ βεστρουμ περ μουλτοσαννος ετ βόνος
(=Christus Deus noster conservet imperium vestrum per multos annos et bonos)
(ερμηνεύεται «Χριστὸς ὁ Θεὸs ἠμῶν, φυλάξη τὴν βασιλείαν ὑμῶν ἐπὶ πολλοὶs ἔτεσι καὶ καλοῖς»)
Γενεθλίων σῶν δεῖ με τιμᾶν ἡμέραν,
Ἐν σοὶ Πόλις τυχόντα τῶν γενεθλίων.
πηγή

5 σχόλια:

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Η Λατινική γλώσσα
-μικραδελφή της
Ελληνικής- παρέμεινε
τυπικά ως γλώσσα του

παλατιανού
πρωτοκόλλου

και μετά τον Ιουστινιανό,
έγινε πλεον
και η γλώσσα της νονομοθεσίας

αφού αυτός πρώτος άρχισε
να εκδίδει στά Ελληνικά
τις "Νεαρες" του (διαταγές-νόμους)

δηλαδή στην

Γ λ ώ σ σ α
της
Γ ρ α φ ή ς

αφού η Αγία Γραφή
ήταν αυτή που καθόριζε

το γράμμα
και το πνεύμα
των νόμων

και κάθε νόμος
που ερχόταν σε αντίθεση
με αυτήν
εθεωρείτο ά κ υ ρ ο ς !

Κι έτσι η Ελληνική γλώσσα
έγινε

ένα πολύ επικίνδυνο πράγμα για τους

πολέμιους
της
ορθοδοξίας

εντός κι εκτός
των τειχών

και πότε συνδέοντάς την αποκλειστικά
με την αρχαιότητα
(την προϊστορία της)

πότε αφαιρώντας της
τόνους και πνεύματα
(κι εδώ πάλι οι αρχαίοι
χρησιμοποιούνται
-άκοντες-
ως φερετζές)

επιχειρείται
ο αφοπλισμός της,
καταντώντας μιά μούμια
για
κουλτουριάρηδες
αρχαιόπληκτους

αφού όλες οι
παροιμιακές φράσεις
που βρίσκονταν

καθημερινά

στον λόγο
των ""αμόρφωτων""
ελλήνων

καταργήθηκαν

-ύπουλα-

με την κυριαρχίας
της τηλεόρασης
στην καθημερινότητα

της ταλαίπωρης
πνευματικά

-αλλά πλούσιας
υ λ ι κ ά-

κ α ν ο ν ι κ ό τ η τ ά ς

μ α ς (!!!)

που ελπίζουμε

π ά σ η θ υ σ ί α

ν ά ε π ι σ τ ρ έ ψ ε ι

...

Χριστός Ανέστη!




Ανώνυμος είπε...

«Άρατε πύλας, οι άρχοντες υμών».

Γράφει ο Αγιορείτης Αρχιμανδρίτης Γεώργιος Αλευράς, Πνευματικό παιδί του Αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου.

(Το κείμενο πρέπει να διαβασθεί πολύ προσεκτικά, για να κατανοηθεί σε βάθος).

http://www.ioannis-kapodistrias.gr/2020/05/blog-post.html

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Πραγματι ωραίο!
Ευχαριστούμε αδερφέ.

Χριστος Ανεστη!

Ανώνυμος είπε...

Έτσι ακριβώς Δον Κιχωτη .Κάποτε μιλούσα με έναν νεαρό και του είπα ότι το θέμα της νομιμοποίησης των λαθρομεταναστών εφόσον δεν έχει λαϊκή νομιμοποίηση είναι υπό αίρεση .Και αυτός μου είπε ότι οι μουσουλμάνοι δεν είναι χριστιανοι αιρετικοί .Το υπό αίρεση στην πολιτική του έννοια κάποτε το καταλάβαιναν και οι χαμάληδες και οι τσομπανηδες .ΑΜ

ἐμπεσῶν εἰς λάκκον τις είπε...

Βαβέλ αδερφέ μου!

Βαβέλ...


(Επειδή ως νέος
υπήρξα βλακωδώς
...προοδευτικάντζα...

καταλαβαίνω
τι παίζει στο
κρανίο τους

αλλά,
και την ευθύνη
απέναντι
στα παιδιά μου

αφού τα λόγια
είναι πολύ φτωχά
για να παιδαγωγήσουμε,
όταν το παραδειγμά μας
δεν ... συμμαρτυρεί...

Η "ευχή" πάντως
τα "γόνατα"

και όλος ο...
βαρύς οπλισμός
του ησυχασμού
και της φιλοκαλίας

-δι ευχών του
διακριτικού πνευματικού-

σ ώ ζ ο υ ν

ο ι κ ο γ έ ν ε ι ε ς

-κι ας μην
έχουν την...
γλύκα...
του πληκτρολογίου-)

Χριστός Ανέστη!