Από τον κορωνοϊό θα γλιτώσουμε! Με τις ΜΚΟ τι γίνεται;

Δεν το ξέρετε ίσως, αλλά έχει γίνει ήδη ένα μεγάλο κοινωνικό -επιδημιολογικό “πείραμα” με τον κορωνοϊό SARS-Covid-19.
Πρόκειται για τους επιβάτες και το πλήρωμα του κρουαζιερόπλοιου Diamond Princess που έτυχε να βρίσκεται εν πλω στην Κινεζική θάλασσα όταν κοινοποιήθηκε από τα διεθνή ΜΜΕ η επιδημία (η οποία εξελίχθηκε σε πανδημία).
Η ίωση χτύπησε το κρουαζιερόπλοιο! Στις αρχές Φεβρουαρίου διαγνώστηκε το πρώτο κρούσμα. Και έκτοτε το σκάφος μπήκε σε καραντίνα στο Ιαπωνικό λιμάνι της Γιοκοχάμα. Η καραντίνα κράτησε περίπου ένα μήνα κι έληξε πρόσφατα.
Όλο αυτό το διάστημα η μικρή “κοινωνία” του κρουαζιερόπλοιου ήταν στο μικροσκόπιο πάσης φύσεως μετρήσεων και αναλύσεων, τα αποτελέσματα των οποίων είναι πολύ ενδιαφέροντα.
Γιατί για πρώτη φορά έχουμε ένα “πληθυσμό” (όχι δείγμα) και ξέρουμε πλήρως τι κάνει – και τι δεν κάνει – ο κορωνοϊός.
* Πρώτο συμπέρασμα: από σύνολο 3711 ατόμων επιβάτες και πλήρωμα, 712 ελέγχθηκαν θετικοί (προσβλήθηκα) από τον κορωνοϊό. Δηλαδή, ως ποσοστό το 19% του συνόλου.
Από αυτούς οι μισοί περίπου ήταν “ασυμπτωματικοί“, δηλαδή ουσιαστικά δεν “νόσησαν”, δεν εμφάνισαν συμπτώματα, αλλά μετέφεραν τον ιό σε άλλους (και στο περιβάλλον, επιφάνειες κλπ.)
Τελικά έχασαν τη ζωή τους οκτώ άτομα! Ποσοστό 1% επί όσων νόσησαν!           Ενώ όσοι εμφανίστηκαν θετικοί στον ιό παύουν να εμφανίζονται θετικοί (και να τον μεταδίδουν) μετά την πάροδο ενός μηνός περίπου.
* Δεύτερο: Όμως η κοινωνία αυτή του Diamond Princess δεν θεωρείται “αντιπροσωπευτική”. Το σύνολο σχεδόν των επιβατών ήταν άτομα μεγάλης ηλικίας (άνω των 60 ετών – κυρίως μεταξύ 62-75 ετών), κατά κανόνα συνταξιούχοι που έκαναν ταξίδι αναψυχής.
Κι έτσι χρειάστηκε να γίνουν στατιστικές “προσαρμογές” για να βγουν συμπεράσματα πιο αντιπροσωπευτικά…
(Οι προσαρμογές αυτές έγιναν βάσει της κατανομής κρουσμάτων/ίασης/θυμάτων, ανά ηλικία σε άλλες περιοχές όπου ο ιός έχει ήδη κάνει τον κύκλο του, όπως στην ίδια την Κίνα, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν)
* Τρίτο συμπέρασμα: Με βάση αυτές τις προσαρμογές η αντιπροσωπεύτική θνητότητα του ιού (ποσοστό όσων πέθαναν στο σύνολο όσων νόσησαν) είναι κάτω από 0,3%!
Το ποσοστό των ασυμπτωματικώς νοσούντων είναι 5-7 φορές μεγαλύτερο όσων εμφανίζουν συμπτώματα.
Όμως, η μεταδοτικότητα ενός “επιθετικού ιού” σε μια “κλειστή κοινωνία”, όπως ένα κρουαζιερόπλοιο, θεωρείται ότι “υπερεκτιμά” τα ποσοστά νόσησης σε σύγκριση με ένα πιο “ανοικτό” κοινωνικό περιβάλλον. Έτσι οι πραγματικές τιμές διάδοσης της νόσου θεωρούνται αρκετά χαμηλότερες – και από αυτές.
* Τέταρτον, τι σημαίνει αυτό για μια χώρα συνολικά, όπως η Ελλάδα, ας πούμε:
Αν “προβάλλουμε” αυτή τη συμπεριφορά του ιού στην Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων, χωρίς κανένα απολύτως μέτρο, θα είχαμε τα εξής αποτελέσματα:
Θα “κόλλαγαν” τον ιό, συνολικά περί τα 1,5 εκατομμύρια συμπολιτών μας.
Από αυτούς θα εμφάνιζαν συμπτώματα περί τις 130 χιλιάδες (οι υπόλοιποι θα ασθενούσαν “ασυμπτωματικώς”, δηλαδή δεν θα το καταλάβαιναν οι ίδιοι, αλλά θα το μετέδιδαν ενδεχομένως σε άλλα, πιο ευπαθή πρόσωπα, γύρω τους).
Από αυτούς με το σημερινό ρυθμό εξατομικευμένων εξετάσεων (tests) – που γίνονται με το σταγονόμετρο – θα καταγράφονταν περί τις 8,7 χιλιάδες κρούσματα (οι υπόλοιποι απλώς θα το πέρναγαν πολύ ελαφρά και δεν θα καταγράφονταν – ούτε κι αυτοί).
Με βάση τα σημερινά διεθνή στοιχεία on line παρακολούθησης της πανδημίας (Worldometers.com) το 93,5% περίπου των καταγεγραμμένων κρουσμάτων, είτε θα το πέρναγαν πολύ ελαφριά κι ενδεχομένως δεν θα το καταλάβαιναν  ή θα το πέρναγαν ελαφριά ή με μέτριας σοβαρότητας κρούσματα. Κι από τους υπόλοιπους, που θα νοσούσαν σοβαρότερα, θα κατέληγαν (με βάση τα ίδια παγκόσμια στατιστικά στοιχεία) γύρω στα 570 άτομα.
[ Παρένθεση – Για να έχετε μια βάση σύγκριση: Κάθε χρόνο στην Ελλάδα πεθαίνουν γύρω στα 200 άτομα από γρίπη και υπερ-δεκαπλάσια – γύρω στις 2 χιλιάδες – από “συνδρομή” γρίπης. Δηλαδή από επιπλοκές που κάνει η ίδια η γρίπη σε επιβαρυμένους οργανισμούς (συμπεριλαμβανομένων και των ενδο-νοσοκομειακών λοιμώξεων). (Αυτά βάσει επισήμων στοιχείων – και μάλιστα στις πιο “μετριοπαθείς” εκδοχές τους)]
Όσα ανέφερα πριν για την “προβολή” του πως συμπεριφέρθηκε ο κορωνοϊός στο σύνολο της Ελλάδας, ισχύουν, αν δεν παίρναμε κανένα μέτρο.
Με τα μέτρα ανάσχεσης του κορωνοϊού που ελήφθησαν ήδη, η μεταδοτικότητα θα μειωθεί δραστικά, όπως θα μειωθούν τα κρούσματα (ασυμπτωματικά – καταγεγραμμένα και ακατάγραπτα) όπως και τα θύματα…
Συμπέρασμα: δεν πρόκειται να “πεθάνουμε από τον κορωνοϊό”! Ο φόβος που έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας δεν είναι δικαιολογημένος. Κι ο φόβος όταν οδηγείται σε μαζική υστερία πανικού είναι πολύ κακός σύμβουλος (και μπορεί να οδηγήσει σε άλλου είδους θύματα). Όλο και περισσότεροι ειδικοί προειδοποιούν να αποφεύγεται ο πανικός…
Συμπέρασμα δεύτερο: τα μέτρα θα έχουν αποτελέσματα αν μειώσουν δραστικά αυτό τον αναμενόμενο αριθμό θυμάτων. Δεν έχει σημασία αν ο αριθμός 570 φαίνεται “μικρός” για μια ολόκληρη χώρα. Κανείς δεν ξέρει αν ένας από αυτούς είναι ο γέρος πατέρας μας ή η μάνα μας ή ο φίλος μας που έχει κάποιο χρόνιο νόσημα…
Συμπέρασμα τρίτο: τηρούμε τα μέτρα ακόμα κι αν τα θεωρούμε “υπερβολικά”! Το σημαντικό πάντως είναι να προστατεύουμε όσους ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες – κυρίως του υπερηλίκους και τους χρόνια ασθενείς. Καμιά φορά, να τους προστατεύουμε κι από εμάς τους ίδιους! Κάτι που για μας θα είναι – αν το πάρουμε – μια απλή αδιαθεσία, για κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Συμπέρασμα τέταρτο: Είναι προφανές ότι η καραντίνα – δηλαδή η απαγόρευση κυκλοφορίας σε όλη την κοινωνία – δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον. Αργά ή γρήγορα θα αναγκαστούμε να περάσουμε σε πιο επιλεκτική καραντίνα – κατασταλτική για όσους ήδη νοσούν ή έχουν ύποπτα συμπτώματα – και προληπτική για τα μέλη των ευπαθών ομάδων.
Αυτό θα ήταν προτιμότερο να είχε ακολουθηθεί από την αρχή. Αλλά τώρα ό,τι έγινε έγινε…
Συμπέρασμα πέμπτο: η Ελλάδα τα πάει πολύ καλύτερα απ’ άλλες συγκρίσιμες χώρες. Τα πάει απροσδόκητα καλά (για πολλούς). Κινδύνευε να γίνει Ιταλία – και όχι μόνο το απέφυγε, αλλά αναλογικά τα πάει καλύτερα κι από τις πιο οργανωμένες χώρες της Ευρώπης!
Συμπέρασμα έκτο:
–Αν τα θύματα είναι λίγα, όπως είναι μέχρι στιγμής (συγκριτικά με άλλες χώρες) αυτό θα το πιστωθεί η κυβέρνηση.
–Αν – ο μη γένοιτο – τα θύματα αυξηθούν δραματικά (πράγμα που δεν φαίνεται το πιθανότερο τώρα), είναι προφανές ότι χωρίς τα δραστικά μέτρα η κατάσταση θα ήταν πολύ χειρότερη.
Από τη διαχείριση της κρίσης η κυβέρνηση κέρδισε μέχρι στιγμής.
Κι όσοι καιροφυλακτούν να της επιτεθούν πολιτικά – δηλαδή να κερδοσκοπήσουν σε μια ενδεχόμενη ανθρωπιστική κρίση – θα χάσουν…
Συμπέρασμα έβδομο: το μόνο αδύνατο σημείο της κυβερνητικής πολιτικής – ακόμα τουλάχιστον – είναι οι λαθρομετανάστες που εξακολουθούν να προσπαθούν – ανεπιτυχώς – να περάσουν από τον Έβρο. Και οι άλλοι που περνούν στα νησιά. Ο φράχτης έπρεπε να είχε ήδη κτιστεί στον Έβρο!
Πολλοί από όσους είναι ήδη εδώ ή έρχονται καθημερινά μπορεί να είναι φορείς του ιού. Μερικοί “ασυμπτωματικοί” (καθώς είναι νεαρά άτομα), αλλά πάντως ικανοί να μεταδώσουν τον ιό.
Έτσι κι αλλιώς διαθέσιμα τέστ για εξετάσεις δεν υπάρχουν…
Αυτοί οι άνθρωποι από την ώρα που μπαίνουν στην Ελλάδα, μπορούν να κυκλοφορούν για αρκετές ώρες το 24ωρο. Ενώ οι Έλληνες πρέπει να επιδεικνύουν χαρτιά ή να παίρνουν ηλεκτρονικές άδειες, για τους λαθρομετανάστες η καραντίνα είναι πολύ πιο χαλαρή.
Πριν μερικές εβδομάδες είχαμε ένα εμπρησμό σχολείου για “παιδιά προσφύγων” στη Λέσβο, στην περιοχή Καρά Τεπέ. Αρχικά ειπώθηκε ότι το σχολείο το έκαψαν “οι ακροδεξιοί” και οι “φασίστες”. Έγιναν και δηλώσεις διασυρμού της Ελλάδας από κάποιους “δικούς μας” μάλιστα, στο εξωτερικό…
Τελικά η Αστυνομία ταυτοποίησε ως βασικούς υπόπτους, τρείς αλλοδαπούς (παλαιστινιακής καταγωγής), λαθραίους εδώ – και προστατευόμενους των αλληλέγγυων! Οι οποίοι ταξίδεψαν στη Λέσβο για να κάνουν τον εμπρησμό. Ο ένας από αυτούς μάλιστα, είχε πάρει και την ελληνική υπηκοότητα…
Να αφαιρεθεί η υπηκοότητα αμέσως από τον εμπρηστή!
Να ερευνηθούν ποιές ΜΚΟ τους προστάτευαν ως τώρα.
Και ποιός τους καθοδήγησε να κάψουν το σχολείο.
Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι αυτουργοί.
Και να μηνυθούν όσοι “αξιοποίησαν” αυτό το περιστατικό για να χτυπήσουν την Ελλάδα στο εξωτερικό…
Αν θέλουμε – επιτέλους – να γίνουμε “σοβαρό κράτος”, ας γίνουμε all the way.
Η “πανδημία” των ΜΚΟ είναι τελικά πολύ πιο επικίνδυνη για τη χώρα!
Και πρέπει να  βάλουμε τις ΜΚΟ στην απόλυτη καραντίνα. Και αυτές!
Ή μάλλον, πρωτίστως αυτές…
Γιατί από τον κορωνοϊό θα γλιτώσουμε τελικά.
Με το“κράτος εν κράτει” των ΜΚΟ, τι γίνεται;
  Θανάσης Κ.