Ανοιχτή επιστολή: «Μακαριώτατε, η συνείδησή μου με ελέγχει»

Ανοιχτή επιστολή του εκπαιδευτικού και εφημέριου του Ιερού Ναού Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Χολαργού, Πρωτοπρεσβύτερου π. Βασίλειου Κοκολάκη, προς τον  Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο , με αφορμή την αναστολή της τέλεσης των λατρευτικών συνάξεων σε όλους τους Ναούς της επικράτειας, λόγω του κορονοϊού.

Γράφει ο π.Βασίλειος μεταξύ άλλων:
........................

Ὡστόσο ὅμως ἡ συνείδησή μου μέ ἐλέγχει θέτοντάς μου τά ἑξῆς ἐρωτήματα:

Πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ ἤ ἀνθρώποις (πολιτεία);

Πῶς ἀπό δῶ καί πέρα θά παρακαλέσω τόν Θεό καί τήν Παναγία, ὅταν ἤδη θά τούς ἔχω ἐν μέρει ἀρνηθεῖ;

Τί θά ἔκανε ἕνας ἅγιος ἱερεύς στήν προκειμένη περίσταση τῶν ἡμερῶν μας;

Εἶναι ἤ δέν εἶναι ἀληθής ὁ λόγος τοῦ ἁγίου Πορφυρίου ἀλλά καί ἄλλων ἁγίων ὅτι ἡ κτιστή Ἐκκλησία εἶναι ἡ ὑπόσταση τῆς ἀκτίστου; Κλείνει ποτέ ἕνα νοσοκομεῖο λόγῳ κάποιας πανδημίας; Εἶναι ἤ δέν εἶναι νοσοκομεῖο ἡ Ἐκκλησία; Δέν εἶναι ἁγιασμένος ὁ χῶρος τῆς Ἐκκλησίας; (τό ξύλο, τό μέταλλο, τό μάρμαρο, τό ὕφασμα…)

Σέ προηγούμενες πανδημίες ἡ Ἐκκλησία τουλάχιστον ἐθεωρεῖτο καταφύγιο προσφυγῆς καί προσευχῆς. Ἔπαψε νά εἶναι τέτοιο στίς ἡμέρες μας; Λιτανεῖες, ἱερά λείψανα καί εἰκόνες δέν παύουν πλέον νόσους καί ξηρασίες;

Ἄν πεθάνω αὐτήν τή στιγμή, τί θά ἀπολογηθῶ στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό; Ὅτι ὑπήκουσα στήν Πολιτεία καί στήν Ἱερά Σύνοδο χάριν τῆς ὑγείας τῶν συνανθρώπων μου; Τί θά ἀπαντήσω ὅταν ρωτηθῶ μέ ποιό δικαίωμα στέρησα τή Θεία Λειτουργία καί τή Θεία Κοινωνία ἀπό τούς πιστούς; Λειτουργία δέν σημαίνει ἔργο τοῦ λαοῦ;

Μπορεῖ νά μείνει σπίτι του ἀνενεργός ὁ λειτουργός τοῦ Ὑψίστου;

Πῶς θά παροτρύνω τούς ἀνθρώπους ἀπό ἐδῶ καί πέρα λέγοντάς τους «ἐλᾶτε στήν Ἐκκλησία νά λειτουργηθῆτε, νά ἐξομολογηθῆτε, νά κοινωνήσετε, νά σωθῆτε;»; Δέν θά μοῦ ἀπαντήσουν δικαίως «μά ἐσεῖς τίς κλείσατε!»; Δέν θά μέ περιγελάσουν καί πάλι δικαίως λέγοντάς μου «ἀκόμη καί στά σοῦπερ μάρκετ, ὑπό προϋποθέσεις, δέν μπαίνουν δύο ἕως πέντε ἄτομα, ἀλλά πολύ περισσότερα»;

Τά περί δημοκρατίας καί ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου τά ξεχάσαμε;

Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους-προβληματισμούς πού δέν εἶναι μόνο δικοί μου ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων ἱερέων καί πιστῶν, ἐπειδή δέν ἀντέχουμε νά μή λειτουργοῦμε οἱ ἱερεῖς ἤ νά μή λειτουργοῦνται οἱ πιστοί, ἔστω τίς Κυριακές, σᾶς παρακαλοῦμε νά ἐνεργῆστε τά δέοντα, ὥστε νά ζήσουμε ἐντός τῶν ἱερῶν ναῶν τά ἅγια Πάθη τοῦ Χριστοῦ μας φθάνοντας καί στήν Ἀνάσταση.