«Εις την θέα του Ακτίστου θείου φωτός...»

Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου

Εάσατε τη κέλλη με μόνον εγκεκλεισμένον,

απόστητε, μακρύνατε, εάσατέ με μόνον

αποθανείν ενώπιον Θεού του πλάσαντός με!...

Μηδείς τη θύρα κρούσειε, μηδείς φωνήν αφήση,

μηδείς μου την διάνοιαν ελκύσας αποσπάση

της θεωρίας του καλού και ωραίου Δεσπότου...

Τι μάτην ταραττόμεθα, τι πλανώμεθα πάντες,

τι προς το φως κεχήναμεν το αναίσθητον τούτο,

άϋλον έχοντες ψυχήν και αθάνατον όλην;

Ου θέλω έτι κατιδείν το φως του κόσμου τούτου,

ουδέ αυτόν τον ήλιον, ουδέ τα εν τω κόσμω,

βλέπω γαρ τον Δεσπότην μου, βλέπω τον βασιλέα,

βλέπω τον όντως όντα φως και παντός φωτός κτίστην,

βλέπω πηγήν παντός καλού, βλέπω αιτίαν πάντων,

βλέπω αρχήν την άναρχον, εξής παρήχθη πάντα.

Τι μάτην ταραττόμεθα, τι πλανώμεθα πάντες,

τι προς το φως κεχήναμεν το αναίσθητον τούτο,

αϋλον έχοντες ψυχήν και αθάνατον όλην;

Πώς ουν αυτόν καταλιπών εξέλθω μου της κέλλης;

Αφέτε με, θρηνήσομαι και κλαύσομαι ημέρας

και νύκτας, ας απώλεσα ορών το φως του κόσμου.

Νυνί δε, ως ηυδόκησεν αρρήτω ευσπλαγχνία

οφθήναι τω αθλίω μοι και αποκαλυφθήναι

ειδόν και έγνων αληθώς Θεόν των πάντων είναι.

Τι μάτην ταραττόμεθα, τι πλανώμεθα πάντες,

τι προς το φως κεχήναμεν το αναίσθητον τούτο,

αϋλον έχοντες ψυχήν και αθάνατον όλην;

Αλλ' ω τριάς αμέριστε, ω μονάς ασυγχύτως

ω φως το τρισυπόστατον, Πάτερ,Υιέ και Πνεύμα,

ω της αρχής η άναρχος αρχή και εξουσία,

ω δόξα μια και αρχή, κράτος και βασιλεία,

ω φως ως εν και θέλημα, γνώμη, βουλή, ισχύς τε,

ελέησον, οικτείρησον εμέ τον τεθλιμμένον.