Ο άγιος Νικόδημος, ανατρέχοντας στην ιστορία του τρόπου μεταδόσεως της κοινωνίας, απαγορεύει τη μετάληψη σε «δοχεία χρυσού ή άλλης ύλης». Ο τρόπος μετάληψης των λαϊκών ήταν ο ίδιος με αυτόν των ιερέων, μέχρι που επεκράτησε η διά της λαβίδος μετάδοση.
Ο ιερός πατήρ επισημαίνει τη συνήθεια των Λατίνων, όπου οι γυναίκες λαμβάνουν τον άγιο Άρτο με τα χέρια τους πάνω στα οποία είχαν μανδηλάκια, «τα Δομενικάλε»
Σύμφωνα με τον άγιο, η λαβίδα προεκρίθη εξαιτίας μερικών πιστών, οι οποίοι, καθώς λάμβαναν τον Άρτο με τα χέρια τους, τον έριπταν στο χώμα από απροσεξία, είτε τον έκρυπταν για να τον χρησιμοποιούν με μαγικό τρόπο. Επίσης κατά τα πρώτα χρόνια υπήρχαν πολύ Διάκονοι να μεταδίδουν το Αίμα, ενώ οι Πρεσβύτεροι μετέδιδαν το Σώμα. Όταν μειώθηκαν οι Διάκονοι, ήταν δύσκολο να μεταδίδουν οι ιερείς μόνοι το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Η Λαβίδα ήταν πιο πρακτική πράγμα που γίνεται φανερότερο κατά την μετάληψη των νηπίων.
(ΠΗΔΑΛΙΟ Ερμηνείες κανόνων ερμηνεία του ΚΗ΄ κανόνα της ΣΤ¨ Οικουμενικής και του ΣΤ΄ Κανόνα της εν Καρθαγένη Συνόδου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου