Ώστε έφτασε ήδη η Τεσσαρακοστή.

Αύριο στη Θεία Λειτουργία θα προετοιμάσουμε τα σχετικά για την Προηγιασμένη της Τετάρτης και της Παρασκευής. Θα βγάλουμε τα σκούρα και τα βιβλία μας και φυσικά μελέτη και πάλι μελέτη του Τυπικού. Κάθε χρόνο με την ίδια συνέπεια και επιμέλεια και σεβασμό στη λεπτομέρεια.Δεν εννοούμε πολύ συχνά τι σημαίνει Ιεροσύνη, Ιερότητα , λειτουργικός χρόνος και εκκλησιαστική Παράδοση. Ο κόσμος χάνεται γύρω μας και όμως επαναλαμβάνουμε με ιερά μονοτονία και προσήλωση τις ίδιες κινήσεις,τις ίδιες διαδικασίες,τις ίδιες τελετές τα ίδια μυστήρια, όπως πριν πεντακόσια ή χίλια χρόνια. Καταλαβαίνετε για τί είδους μυστήρια και σεβασμό μιλάμε; Αυτή η μονοτονία μοιάζει με το μονότονο ύφος και τις διαρκείς επαναλήψεις των Ιερών Γραφών. Εξασφαλίζει την απαράβατη Αλήθεια. Το άσυλον της ιερότητας και την ευθύνη. Το απαραυθραυστον.Εδώ ρίπτεται άγκυρα και δεν ξανασηκώνεται. Εννοείτε;

Δεν ξέρουν με τι είδους ακλόνητους τρελούς έχουν να κάνουν κάποιοι εκεί έξω ... Περαστικά τους.
π.Π.