Αγιορείτης μοναχός: «Μείνατε μακριά από το σχίσμα του Πατριάρχη στην Ουκρανία. Οι Σιμωνοπετρίτες πάντα συμπορεύονταν με τους άρχοντες του κόσμου».

Λάβαμε επιστολή Αγιορείτου μοναχού, σχετικά με την παρουσία του ηγουμένου της Σιμωνόπετρας σε επέτειο του σχισματικού Επιφανίου και τη δημοσιεύουμε για να στηριχθούν οι αδελφοί που σκανδαλίστηκαν από τις ανίερες σχισματικές συμμαχίες που επιβάλει το Φανάρι για την Ουκρανία.    

«Αδελφοί μου.
Οι πιέσεις εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, προς αναγνώριση του νέου σχίσματος, το οποίον ο ίδιος εδημιούργησε εις την Ουκρανία και ο εξαναγκασμός, με την χρήση κάθε δυνατού μέσου και με συνεχείς αποστολές κληρικών στο Κίεβο για την στήριξη του σχισματικού Επιφανίου, βρήκε δυστυχώς ευήκοα ώτα και στην Σιμωνόπετρα.

  Αδελφοί μου, μη πτοείσθε από την συμφωνία μερικών ολίγων με το σχίσμα. Μη σκανδαλίζεσθε από τις ενέργειες κάποιων Σιμωνοπετριτών. Δεν είναι αυτό το Αγιον Όρος.

Η στενοχώρια και πικρία πολλών πατέρων και αδελφών μας από την μετάβαση του Ηγουμένου της Σιμωνόπετρας στο Κίεβο και η εκεί συλλειτουργία του με τον «προκαθημένο» Επιφάνιο με αναγκάζει να σας γράψω δύο λόγια για το θέμα.

Θεωρούσα υπερβολική τη θέση κάποιων εδώ εις το Όρος, ότι οι πρόσφατες Αγιοκατάταξεις από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, Οσίων πράγματι ανδρών, χρησιμοποιούνται ως μέσα ανίερων συμμαχιών  ή καλύψεως Οικουμενιστικών ανοιγμάτων. Η κριτική αυτή που επικρατούσε και επικρατεί εδώ, μου φαινόταν σαν βλασφημία.

Τώρα όμως που είδα τους αριστοκράτες ησυχαστές, ατσαλάκωτους ασκητές, και μεθοδικούς εν πάσι Σιμωνοπετρίτες να προσκυνούν τον σχισματικό και αχειροτόνητο Επιφάνιο ως Ορθόδοξο προκαθημένο της «Αυτοκεφάλου Εκκλησίας» του Κιέβου τουλάχιστον προβληματίστηκα.

Για τους Αγιορείτες οι διπλωματικές συμμαχίες της Σιμωνόπετρας, έχουν άλλο κοινό παρονομαστή ενδιαφέροντος εκ μέρους τους: τα εγκρινόμενα και εγκριθησόμενα στο μέλλον κονδύλια και οι ευρωπαϊκές οικονομικές επιχορηγήσεις.

Θυμήθηκα τον άγιο Παΐσιο που τους ονόμαζε «Προδότες» της Αγιορείτικης παραδόσεως. Όταν το άκουγα αυτό τότε, πικραινόμουν αφάνταστα. Τώρα όμως εξηγούνται πολλά.

Θυμήθηκα την επιλεκτική φιλοξενία των αδελφών της Σιμωνόπετρας.

Αν είσαι γιατρός, δικηγόρος ,γραμματέας υπουργείου και λοιπά, γίνεσαι δεκτός και φιλοξενείσαι οπωσδήποτε στο Μοναστήρι. Αν είσαι υδραυλικός, εργάτης, ακόμη και απλός παππάς χωριού και δεν είσαι έτοιμος να δεχθείς την πρώτη προσχηματικώς ευγενή παρότρυνση να φύγεις, διώχνεσαι κατά τον πλέον αγενή και αφιλάδελφο τρόπο.

Θυμήθηκα την «διαχρονικότητα» της ασυνεπούς εκκλησιαστικής συμπεριφοράς και του πνεύματος συμφέροντος που τους διαπνέει, όταν υπεδέχθησαν ασμένως τον πρόεδρο Σαρτζετάκη, ενώ δεν είχε στεγνώσει το μελάνι της υπογραφής του για την αποποινικοποίηση των εκτρώσεων.

Όχι μόνον δεν έκαναν την παραμικρή νύξη για τον νόμο-δολοφονία που υπέγραψε, αλλά στην υποδοχή του, ο ηγούμενος της Σιμωνόπετρας τον ονόμασε ούτε λίγο ούτε πολύ «Υιόν Θεού». Τότε ακούσαμε από κάποιον ενάρετο αγιορείτη γέροντα να λέει: «Υιός θεού που με την υπογραφή του σφάζονται οι υιοί του θεού».

Βλέπετε η μετοχή στα απορρέοντα καλά από τους άρχοντες του κόσμου τούτου απαιτεί συμπόρευση και συμφωνία μαζί τους.

Φαίνεται ότι με αυτές τις διπλωματικές κινήσεις οι Σιμωνοπετρίτες νομίζουν, ότι δεν έχουν να χάσουν και τίποτα, αφού τάχα παρέχεται απόλυτη κάλυψη και άλλοθι από την εκκλησιολογικώς ορθή «υπακοή εις τον Επίσκοπον».

Ο Θεός να μας ελεήσει. 
Μείνατε μακριά από το σχίσμα του Πατριάρχη στην Ουκρανία. 
Μείνατε εις την Ορθοδοξία»
Αγιορείτης μοναχός