«ΠΟΙΟΣ ΕΣΚΙΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΩΝΑ ΣΟΥ;»

Ήρθαν όλοι μαζί οι ιερείς και παρακαλούσαν θερμά, επίμονα και πιεστικά, τον άγιο Πέτρο Αλεξανδρείας να «συγχωρήσει» επιτέλους τον αιρετικό Άρειο και να συγκατατεθεί να έλθει σε εκκλησιαστική κοινωνία μαζί του. Μα, ο άγιος, εμφορούμενος από Πνεύμα Άγιο, ήταν τελείως αντίθετος και ανένδοτος. Για μια άλλη φορά στην περίπτωση του αγίου Πέτρου Αλεξανδρείας βλέπουμε ότι τη στάση και το φρόνημα των αγίων δεν τη χαράζει η ανθρώπινη κρίση και θέληση, μα η αλήθεια και το θέλημα του Θεού.
Τότε, λοιπόν, ο Ιερομάρτυρας του Χριστού γύρισε και τους είπε τα εξής αποκαλυπτικά:
«Για δε τον Άρειο, μη νομίζετε πως είμαι σκληρός και μισάνθρωπος, επειδή δεν τον συγχωρώ. Αλλά να γνωρίζετε πως μέσα στη ψυχή του έχει δόλο, ο άθλιος. Γιατί την περασμένη νύχτα προσευχόμουν στον Θεό μετά το τέλος του Όρθρου και, αφού ύψωσα το νου προς Αυτόν, είδα μια φοβερή και θαυμάσια οπτασία…
»Είδα τον Δεσπότη Χριστό μέχρι δώδεκα χρονών. Το κάλλος Του ήταν απερίγραπτο. Και τόση λάμψη έβγαινε από εκείνο το θείο Του πρόσωπο, που φώτιζε όλο το οίκημα. Φορούσε και ένα χιτώνα λινό που ήταν σχισμένος από πάνω μέχρι κάτω. Ο μικρός Χριστός κρατούσε με τα δυο Του τα χέρια τα σχισίματα και τα έσερνε για να σκεπάζει τη γύμνια του Σώματός Του.
»Εγώ, βλέποντας αυτά, Τον ρώτησα:
–Κύριε, ποιος έσκισε τον χιτώνα Σου;
»Ο δε Κύριος αμέσως μου απάντησε:
–Ο Άρειος! Αυτός Με γύμνωσε· γι’ αυτό φύλαγε τον εαυτό σου και μη τον δεχθείς καθόλου σε κοινωνία. Αλλά περισσότερο πες στους Αχιλλά και Αλέξανδρο, τους πρεσβυτέρους, που πρόκειται να γίνουν μετά το θάνατό σου ποιμένες της Εκκλησίας Μου, να μην τολμήσουν καθόλου να τον συγχωρέσουν!…».

«ΕΚΛΟΓΙΟΝ»
ΑΓΑΠΙΟΥ ΛΑΝΔΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ
(1580–1656)